Από το Django Reinhardt μέχρι το Stevie Wonder, σας παρουσιάζουμε τους μουσικούς που απέδειξαν με το προσωπικό τους παράδειγμα ότι, όταν υπάρχει θέληση, υπάρχει και τρόπος
Stevie WonderΟ Stevie Wonder γεννήθηκε τυφλός.
Δείχνοντας εξαιρετική δύναμη ψυχής, ξεπέρασε τους περιορισμός και στα 11 του χρόνια είχε ήδη συμβόλαιο με τη θρυλική Motown Records.
Κατά τη διάρκεια της καριέρας του κέρδισε 22 βραβεία Grammy.
Σήμερα ανήκει στο Rock and Roll Hall of Fame.
Ο, κατά Γούντι Άλεν, καλύτερος κιθαρίστας τζαζ όλων των εποχών ξεκίνησε να παίζει μουσική από την παιδική του ηλικία, αρχικά ως βιολιστής και περνώντας αργότερα στο μπάντζο και την κιθάρα.
Σε ηλικία 18 ετών υπέστη εγκαύματα πρώτου και δευτέρου βαθμού σε πάνω από το 50% του σώματος του. Το δεξί του πόδι ήταν παράλυτο και δύο από τα δάχτυλα του δεξιού του χεριού, ο μέσος και ο παράμεσος, σοβαρά παραμορφωμένα και μερικώς παράλυτα.
Με επίπονη φυσιοθεραπεία, ο Τζάνγκο κατάφερε να ξαναπερπατήσει. Σαν αυτό να μην ήταν αρκετό, ανέπτυξε μια νέα τεχνική στην κιθάρα παίζοντας όλα τα σόλο του με δύο δάχτυλα και χρησιμοποιώντας τα μερικώς παράλυτα μόνο για ακόρντα.
Ο Michael Bolton είναι πιο γνωστός για τη μεγάλη του επιτυχία "How Am I Supposed to Live Without You?" και διάφορες άλλες soft μπαλάντες. Πριν από αυτό είχε και μια σχετικά επιτυχημένη καριέρα τραγουδώντας για το χέβι μέταλ συγκρότημα Blackjack.
Αυτό που είναι σχετικά άγνωστο είναι ότι ο Bolton είναι κουφός από το ένα αυτί.
Περισσότερο γνωστός για ανάδειξη της New Wave σκηνής στο προσκήνιο, ο Ian Dury κατάφερε να απαθανατίσει τις δεκαετίες του 1960 και 1970 στο τραγούδι του Sex & Drugs & Rock & Roll.
Αυτό που πολλοί ίσως δε γνωρίζουν είναι πως σε ηλικία 7 ετών προσβλήθηκε από πολυομυελίτιδα και υπέφερε από τα μακροχρόνια συμπτώματα της ασθένειας.
Με προβλήματα βάδισης και το ένα του χέρι πιο κοντό, ωστόσο, κατάφερε να καθιερωθεί ως στιχουργός, συνθέτης, τραγουδιστής και ηθοποιός.
Το μοναδικό μόνιμο μέλος των θρυλικών Black Sabbath, είναι σύμφωνα με τους περισσότερους κριτικούς ο ένας από τους δύο κιθαρίστες (ο άλλος είναι ο Jimmy Page των Led Zeppelin) που εφηύραν τα εκτεταμένα σόλο στη χέβι μέταλ μουσική.
Το 2003, το Rolling Stone τον κατέταξε ανάμεσα στους 100 καλύτερους κιθαρίστες όλων των εποχών (86η θέση) και την επόμενη χρονιά βρέθηκε στην κορυφή της λίστας του Guitar World με τους 100 καλύτερους χέβι μέταλ κιθαρίστες όλων των εποχών.
Όπως και ο Django Reinhardt, σε ηλικία 17 ετών, ο Iommi έχασε τις άκρες από το μέσο και το παράμεσο του δεξιού του χεριού σε ατύχημα σε ένα εργοστάσιο κοπής μετάλλου. Για να ανταπεξέλθει στην αναπηρία του αρχικά κατασκεύασε μόνος του δύο πλαστικές δαχτυλήθρες και λίγο αργότερα τελειοποίησε την κατασκευή του επενδύοντας τις με δέρμα για να έχουν καλύτερη πρόσφυση στις χορδές. Σήμερα, τα προσθετικά που φορά είναι κατά παραγγελία.
Με την υποστήριξη των γονιών του, ο Rick Allen ξεκίνησε να παίζει ντραμς από την ηλικία των πέντε ετών. Το 1978, ο πατέρας του απάντησε αντ’ αυτού σε αγγελία ενός συγκροτήματος που λεγόταν Def Leppard.
Μετά από οντισιόν, ο έφηβος τότε Allen πήρε τη θέση του βασικού ντράμερ και δύο χρόνια αργότερα το συγκρότημα κυκλοφόρησε τον πρώτο του δίσκο κάνοντας το πρώτο βήμα προς την εμπορική επιτυχία.
Το 1984 ο Rick Allen είχε ένα αυτοκινητιστικό ατύχημα στο οποίο έχασε το χέρι του, το οποίο, αν και αποκαταστάθηκε χειρουργικά, έπρεπε αργότερα να αφαιρεθεί λόγω μόλυνσης.
Ο Allen, γνωρίζοντας ότι μπορεί να παίξει και με ένα χέρι συνέχισε την καριέρα του στο συγκρότημα χάρη σε ένα ειδικά σχεδιασμένο κιτ.
Μια από τις μεγαλύτερες μορφές της κλασσικής μουσικής, ο Μπετόβεν άρχισε να χάνει την ακοή του σταδιακά μέχρι που έγινε τελείως κωφός. Για να μπορεί να παίξει χρησιμοποιούσε μια ειδική διάταξη που μετέφερε τις δονήσεις από το πιάνο στο σώμα του με μια ράβδο που έπρεπε να δαγκώνει κατά τη διάρκεια των ρεσιτάλ.
Αν και δεν γεννήθηκε τυφλός, ο Ρέι Τσαρλς άρχισε να χάνει την όραση του από την ηλικία των πέντε.
Στα εφτά του χρόνια η απώλεια της όρασης του ήταν ολοκληρωτική.
Ο Charles έμαθε τη μουσική με τη μέθοδο Braille κάτι που ο ίδιος ισχυρίζεται ότι τον βοήθησε να ασκήσει τη μνήμη του.
Παρά την αναπηρία του, ο Τσαρλς έγραψε μεγάλες επιτυχίες όπως τα Georgia on My Mind και Hit the Road Jack και σήμερα θεωρείται ένας από τους θρύλους της αμερικάνικης μουσικής.
0 Σχόλια