Το έθιμο του χαρταετού

Έθιμο για μικρά και μεγάλα παιδιά, ο χαρταετός "προσφέρει" με τις τρελές και απίθανες πτήσεις του μοναδικές στιγμές χαράς.
Ας ξετυλίξουμε τη ...καλούμπα της ιστορίας του.
Επινόηση των ανατολικών λαών (Κινέζοι, Ιάπωνες κλπ), πτητική μηχανή του Αρχύτα η λεγόμενη "περιστερά του Αρχύτα", παιχνίδι χαράς για την ημέρα του Πάσχα κατά τη διάρκεια της αρχαιότητας και του Μεσαίωνα, μετεωρολογικός αετός στην υπηρεσία της επιστήμης, ενώ πολλοί αετοί χρησιμοποιήθηκαν για στρατιωτικές χρήσεις.
Φτιαγμένοι από ξύλο, πανί και στη συνέχεια από χαρτί, οι χαρταετοί πέρασαν από λιμάνι σε λιμάνι και έφθασαν πρώτα στη Σμύρνη, στη Χίο και στην Κωνσταντινούπολη, για να συνεχίσουν στα Επτάνησα, την Πάτρα, τη Σύρο και έπειτα σε όλη την Ελλάδα.
Ανάλογα με την περιοχή, είχαν και μία ονομασία.
Οι Σμυρνιοί τους έλεγαν "τσερκένια", οι Κωνσταντινουπολίτες "ουτσουρμάδες", οι Πόντιοι "πουλία", οι Θρακιώτες "πετάκια", οι Επτανήσιοι "φυσούνες".
Σε άλλες περιοχές της Ελλάδας, οι χαρταετοί ονομάζονταν "αστέρια", "ψαλίδες", "φωτοστέφανα" κ.α.
Β.Λιακοπούλου, ιστορικός