Οι Σημαίες της Επανάστασης.

Στην Ελλάδα στις αρχές της Επανάστασης του 1821 εμφανίστηκαν πολλές σημαίες με διάφορες παραστάσεις, σύμφωνα με τη φαντασία καθενός αρχηγού, με βάση το μίσος που είχε κατά των Τούρκων, τις ιστορικές γνώσεις, τις οικογενειακές παραδόσεις και τη θρησκευτική του ευλάβεια.
Όλοι σχεδόν προσπαθούσαν να φέρει η σημαία τον σταυρό, μερικοί δε προσέθεταν και την κουκουβάγια (γλαύκα) για να πετύχουν τη σύνδεση με το αρχαίο ελληνικό παρελθόν (πτηνό το οποίο συνόδευε τη θεά Αθηνά) και να συμβολίσουν τη φρόνηση με την οποία έπρεπε να διεξαχθεί ο Αγώνας.
Μια προεπαναστατική σημαία που χρήζει ιδιαίτερης μνείας είναι αυτή του θρυλικού "μαύρου στόλου". Το Φθινόπωρο του 1807 πραγματοποιήθηκε στη Σκιάθο συνάντηση πολλών από τους πιο φημισμένους οπλαρχηγούς της ελληνικής επικράτειας (Ιωάννης Σταθάς, Νικοτσάρας, Θ.Κολοκοτρώνης, Θ.Βλαχάβας, κ.α.) Αποφάσισαν να πραγματοποιήσουν κοινές επιχειρήσεις εναντίον των Τούρκων, γι αυτό κατασκεύασαν στόλο αποτελούμενο από 70 μικρά πλοία. Όλα τα σκάφη ήταν βαμμένα μαύρα και έτσι τα ονόμασαν "μαύρα καράβια'.
Σε όλα αναρτήθηκε η μελλοντική σημαία του κράτους, γαλάζια με λευκό σταυρό στη μέση.
Κυριότερες σημαίες : Η πρώτη επίσημη και αναγνωρισμένη από όλα τα κράτη σημαία ελληνικής πολιτείας ήταν αυτή της Επτανήσου Πολιτείας.
Η σημαία της Φιλικής Εταιρείας, Η σημαία των αδελφών Υψηλάντη, Η σημαία του Ανδρέα Λόντου,την χρησιμοποίησε κατά την εξέγερση της Πάτρας. Το λάβαρο της Αγίας Λαύρας, η σημαία του Θεόδωρου Κολοκοτρώνη, η σημαία του Παπαφλέσσα, Μακεδονικές, Θεσσαλικές και Θρακικές σημαίες, η σημαία των Κυπρίων αγωνιστών, λευκές σημαίες με κόκκινο σταυρό ύψωσαν οι Καλαρρυτηνοί της Ηπείρου, ο Άνθιμος Γαζής στις Μηλιές του Πηλίου.
Ο Αθανάσιος Διάκος προσέθεσε και την επιγραφή "Ελευθερία ή Θάνατος". Από τα ναυτικά νησιά οι Σπέτσες πρώτες ύψωσαν τη σημαία της Επανάστασης στις 26 Μαρτίου 1821. Σχεδόν πανομοιότυπη με τη σημαία των Σπετσών ήταν η σημαία των Ψαρών....
Μερικοί ναυμάχοι του 1821 εκτός από τη σημαία του τόπου καταγωγής τους ύψωσαν και προσωπικές παντιέρες, όπως π.χ. η Λασκαρίνα Μπουμπουλίνα, η σημαία της οποίας ήταν κυανή με ερυθρό πλαίσιο και έφερε παράσταση μονοκέφαλου αετού ο οποίος κρατούσε στα νύχια του μια άγκυρα, σε μικρότερη κλίμακα από τον αετό απεικονιζόταν και ο αναγεννώμενος φοίνικας.
Ο Ανδρέας Μιαούλης διέθετε λευκή σημαία με κίτρινο σταυρό στη μέση, πάνω στον οποίο αναγραφόταν "Ελευθερία ή Θάνατος" και η χρονολογία 1821.
Η καθιέρωση της εθνικής σημαίας.
Την 1η Ιανουαρίου 1822 συνήλθε στην Πιάδα της Επιδαύρου η Α΄Εθνοσυνέλευση.
Ανάμεσα στα πολλά που συζητήθηκαν τέθηκε και το ζήτημα της καθιέρωσης ενιαίας επαναστατικής σημαίας, ώστε να σταματήσει η σύγχυση που επικρατούσε μέχρι τότε από την εμφάνιση δεκάδων σημαιών.
Με το ΡΔ' άρθρο του Προσωρινού Πολιτεύματος της Ελλάδας ορίστηκε η ενιαία σημαία να συμβολίζει "την Πάρεδρον του Θεού Σοφίαν, την Ελευθερίαν και την Πατρίδα" και καθιερώθηκε να φέρει ως σύμβολο τον σταυρό και ως χρώματα το κυανό και το λευκό.
Στις 15 Μαρτίου 1822 στην Κόρινθο το Εκτελεστικό Σώμα με το Διάταγμα 540 προσδιόρισε τις λεπτομέρειες της παραπάνω απόφασης. Η σημαία "των κατά γην δυνάμεων" θα ήταν τετράγωνη, κυανού χρώματος, με έναν λευκό σταυρό στη μέση. Η ναυτική σημαία διακρινόταν σε πολεμική και εμπορική.
Η πολεμική διαιρέθηκε σε εννέα οριζόντια παραλληλόγραμμα. Στην άνω εσωτερική γωνία της υπήρχε κυανό τετράγωνο με λευκό σταυρό στη μέση (ήταν η σημαία η σημερινή)
Τα παραπάνω ενέκρινε και επικύρωσε και το Πολιτικό Σύνταγμα της Ελλάδας στην Τροιζήνα - Μάιος 1827 -, ορίζοντας να μη μεταχειρίζονται οι Έλληνες άλλες σημαίες τόσο στη ξηρά όσο και στη θάλασσα.....
Στο βιβλίο με τίτλο "Ιστορία του Ελληνικού Στρατού 1821 - 1997" εκδόσεις ΓΕΣ/ΔΙΣ, αναφέρεται: Με την επιλογή του κυανού, του χρώματος του ουρανού, υποδηλώνεται η θεότητα του αγώνα, αφού ο Θεός ενέπνευσε στο έθνος τη μεγαλουργή ιδέα, παρότι αδύνατο και άοπλο, να αναλάβει και να φέρει σε αίσιο πέρας τον άνισο εκείνο αγώνα.
Με το λευκό υποδηλώνεται ο καθαρός , άμωμος και αγνός σκοπός των Ελλήνων που μοναδική τους επιδίωξη ήταν η απελευθέρωση και η ανεξαρτησία του έθνους και η απαλλαγή του από την πολύχρονη σκληρή τυραννία.
Εξάλλου, σύμφωνα με την επικρατέστερη εκδοχή, οι εννέα κυανόλευκες ταινίες αντιπροσωπεύουν τις εννέα συλλαβές του "Ελευθερία ή Θάνατος" που ήταν ο όρκος των παλικαριών της επαναστάσεως"
"Άγνωστες πτυχές της Επανάστασης του 1821' Εκδόσεις Περισκόπιο