Αυτές οι θεραπευτικές προσεγγίσεις είναι μη-επεμβατικές διαδικασίες, μειώνουν την ανάγκη μακροχρόνιας συμμόρφωσης του ασθενούς, και προλαμβάνουν ανεπιθύμητες αντιδράσεις που σχετίζονται με....
τις συμβατικές αντιμυκητιακές θεραπείες.
Η ονυχομυκητίαση είναι μία συνήθης διαταραχή των νυχιών που αντιμετωπίζει σημαντικά εμπόδια για την επιτυχημένη θεραπεία. Αιτιολογικά, τα μυκητιακά παθογόνα, όπως οι επιδερμόφυτοι μύκητες, οι βλαστομύκητες και οι μη-επιδερμόφυτοι υφομύκητες, εισβάλλουν και δημιουργούν αποικίες στην πλάκα, την κοίτη και τη μήτρα των νυχιών προκαλώντας μόλυνση. Η εξάπλωση της ονυχομυκητίασης εκτιμάται στο 2-8% του παγκόσμιου πληθυσμού. Ένας αριθμός νοσημάτων μπορεί να επιφέρει αυξημένο κίνδυνο ονυχομυκητίασης, όπως ο διαβήτης, η περιφερική αγγειοπάθεια, o HIV, η ανοσοκαταστολή, η παχυσαρκία, το κάπνισμα και η προχωρημένη ηλικία. Πολλοί άνθρωποι έχουν υποστεί μολύνσεις που επιμένουν για μήνες ή χρόνια και συνεπώς μπορεί να μην παρακινούνται να αρχίσουν ή να ολοκληρώσουν μία θεραπεία, επειδή πιστεύουν ότι η κατάσταση δεν είναι ιάσιμη.
Η ονυχομυκητίαση θεραπεύεται παραδοσιακά με αντιμυκητιακά φάρμακα από του στόματος ή τοπικά αντιμυκητιακά, τα οποία συχνά έχουν χαμηλή έως μέτρια αποτελεσματικότητα. Ακόμα κι όταν η φαρμακοθεραπεία επιφέρει αρχικά μυκητολογική θεραπεία, το ποσοστό υποτροπής ή/και η επαναμόλυνσης κυμαίνεται ανάμεσα σε 16-25%. Η επιτυχημένη θεραπεία για την ονυχομυκητίαση απαιτεί τα αντιμυκητιακά φάρμακα να εισχωρήσουν στην πλάκα και την κοίτη του νυχιού, όμως η ελλιπής προσέγγιση όλης της βλάβης είναι ένα πρόβλημα τόσο για τους από του στόματος, όσο και για τους τοπικούς παράγοντες.
Οι θεραπείες που βασίζονται σε συσκευές, είναι υποσχόμενες λύσεις για τη θεραπεία της ονυχομυκητίασης, γιατί μπορούν να μετριάσουν αρκετούς από τους αρνητικούς παράγοντες που συμβάλλουν στην αποτυχία της θεραπείας. Υπάρχουν τέσσερις κατηγορίες θεραπειών που βασίζονται σε συσκευές: οι συσκευές Laser, η φωτοδυναμική θεραπεία, η ιοντοφόρεση και ο υπέρηχος. Κάθε μία από αυτές τις τεχνικές αποτελεί μη-επεμβατική διαδικασία, περιορίζοντας την ανάγκη μακροχρόνιας συμμόρφωσης του ασθενούς. Η φωτοδυναμική θεραπεία, η ιοντοφόρεση και ο υπέρηχος χρησιμοποιούνται σε συνδυασμό με τοπικούς φαρμακολογικούς παράγοντες, και κατ’ αυτόν τον τρόπο αποφεύγονται οι ανεπιθύμητες επιπτώσεις που σχετίζονται με τη συστηματική αντιμυκητιακή θεραπεία.
Η θεραπεία Laser για τις μολύνσεις της ονυχομυκητίασης στηρίζεται στην αρχή της επιλεκτικής φωτοθερμόλυσης. Η θεραπεία Laser είναι σχεδιασμένη για να εκμεταλλεύεται τις διαφορές στην απορρόφηση της ενέργειας του Laser και τη θερμική αγωγιμότητα ανάμεσα στη μυκητιακή μόλυνση και τον γύρω ιστό. Η απορρόφηση της ενέργειας του φωτός από τους μύκητες έχει ως αποτέλεσμα τη μετατροπή της ενέργειας σε θερμότητα ή μηχανική ενέργεια. Οι μύκητες είναι ευαίσθητοι σε θερμοκρασίες άνω των 55oC, οπότε η απορρόφηση της ενέργειας του Laser που προκαλεί παρατεταμένο φωτοθερμικό ζέσταμα του μυκηλίου (10+ λεπτά) είναι πιθανό να επιφέρει μυκητοκτόνα δράση.
Σύστημα χορήγησης φαρμάκων με υπερήχους
Η πιο πρόσφατη εξέλιξη στις θεραπείες που βασίζονται σε συσκευές για την αντιμετώπιση της ονυχομυκητίασης είναι ένα σύστημα χορήγησης φαρμάκων στα νύχια μέσω υπερήχων. Οι βασισμένες σε συσκευές θεραπείες για την ονυχομυκητίαση παρουσιάζονται υποσχόμενες σε αρχικές κλινικές μελέτες που περιλαμβάνουν Laser, φωτοδυναμική θεραπεία, ιοντοφόρεση και θεραπεία βασισμένη σε υπερήχους. Οι θεραπείες που βασίζονται σε συσκευές μπορεί να είναι πλεονεκτικές και απαιτούν βραχύχρονη συμμόρφωση του ασθενούς. Αυτές οι τεχνικές έχουν επίσης τη δυνατότητα να μειώνουν τις ανεπιθύμητες επιπτώσεις που προκαλούν τα αντιμυκητιακά φάρμακα, καθώς είναι ιδιαίτερα εντοπισμένες θεραπείες.
Οι συσκευές μπορεί επίσης να αποτελούν εναλλακτικές για ασθενείς που η ευπάθειά τους στην ονυχομυκητίαση απορρέει από συννοσηρότητα, καθώς αυτές οι θεραπείες δεν αλληλεπιδρούν με τα φάρμακα που σχετίζονται με τη διαχείριση τέτοιων καταστάσεων. Προκειμένου να τεκμηριωθεί η αποτελεσματικότητα των βασισμένων σε συσκευές θεραπειών για την ονυχομυκητίαση, τυχαιοποιημένες ελεγχόμενες δοκιμές με μυκητολογική αξιολόγηση και μακροχρόνια παρακολούθηση απαιτούνται. Πιστεύουμε ότι αυτός ο θεραπευτικός τομέας θα συνεχίσει να διευρύνεται και ελπίζουμε ότι μεγαλύτερες κλινικές έρευνες θα έχουν ως αποτέλεσμα νέες επιλογές για τους γιατρούς.
Χριστόφορος Τζερμιάς
Δερματολόγος
www.tzermias.gr
0 Σχόλια