Η πρώτη υποτίμηση

'Οσο ρόλο νομίσματος έπαιζαν τα πλακίδια και σφαιρίδια έπρεπε να ζυγιστούν όταν άλλαζαν χέρια, επειδή κανένας δεν μπορούσε να εγγυηθεί ότι είχαν το σωστό βάρος.
Μετά, κάθε κράτος έβαζε τη δική του σφραγίδα ως εγγύηση.
Γεννήθηκαν τα κρατικά νομίσματα.
Τα πρώτα που εμείς γνωρίζουμε είναι....

λυδικά και ιωνικά και χρονολογούνται λίγο μετά τ 650 π.Χ. Λίγο αργότερα κυκλοφόρησαν της Αίγινας, γύρω στα 600 π.Χ., της Κορίνθου κι αμέσως μετά τα αθηναϊκά
Στα 594 /2 π.Χ., ο Σόλων προχώρησε στην πρώτη στην Ιστορία υποτίμηση της δραχμής. 
Ως τότε, ήταν προσανατολισμένη προς τις αγορές της Κορίνθου, της Εύβοιας και της Αίγινας.
Με την υποτίμηση, διευκόλυνε τις συναλλαγές με τις μικρασιατικές πόλεις. 
Ένας αιώνα αργότερα, οι ελληνικές πόλεις της Μικράς Ασίας ακολουθούσαν το αθηναϊκό άρμα. 
Όσο η δραχμή βρισκόταν σε κυκλοφορία, οι εμπορικές συναλλαγές γίνονταν ανεμπόδιστα, καθώς υπήρχε πάγια και σχεδόν παντού καθιερωμένη ιοστιμία των διαφόρων νομισμάτων.

 

Με την ρωμαϊκή κατάκτηση, όλα ανατράπηκαν.
Παρόλο που η Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία απλωνόταν σε σχεδόν ολόκληρο τον τότε γνωστό κόσμο, το δηνάριο (επίσημο ρωμαϊκό νόμισμα) συνεχώς έχανε την αξία του.  
Αιτία ήταν το ότι οι Ρωμαίοι αυτοκράτορες "έκλεβαν" το βάρος των χρυσών και ασημένιων νομισμάτων.

Ο Σεπτίμιος Σεβήρος (146 - 211) κυκλοφόρησε νομίσματα με τη μισή ποσότητα σε ασήμι, σε σχέση με αυτά της εποχής του Οκταβιανού Αυγούστου (30 π.Χ. - 14 μ.Χ.).
Ο γιός του, Καρακάλλας (211 - 217), τα έφτασε στο ένα τρίτο της εποχής της Αυγούστου.
Σαράντα χρόνια αργότερα, η περιεκτικότητα σε ασήμι είχε πέσει στο 29% της αρχικής, και σύντομα έφτασε στο 2%!
Αποτέλεσμα ήταν ο κοσμάκης να κρύβει τα παλιά νομίσματα, να αποφεύγει τα καινούργια και να συναλλάσσεται όπου μπορούσε με ανταλλαγές: "Σου δίνω αυτό το ύφασμα, μου δίνεις δύο πεπόνια".
kbrussalis@gmail.com