Ο παραμυθάς των φιδιών

Μια φορά κι έναν καιρό ήταν ένας ιδιοκτήτης ζωολογικού κήπου, στη Μανίλα των Φιλιππίνων. Τον έλεγαν Εμανουέλ Τάνγκο και είχε μεγάλη αδυναμία στα φίδια, μα κυρίως στα μεγάλα, αυτά που ο περισσότερος κόσμος ανατριχιάζει και μόνο στη θέα τους.
Ο Τάνγκο όχι μόνο δεν τα φοβόταν, αλλά....

απολάμβανε μαζί τους ποιοτικό χρόνο.
Τους μιλούσε, σαν να ήταν παιδιά του, και όταν ερχόταν η ώρα να πέσει στο κρεβάτι, τα έπαιρνε μαζί του και τους διάβαζε παραμύθια.
Κι εκείνα, για να του δείξουν την αφοσίωσή τους, κουλουριάζονταν γύρω του και τον αγκάλιαζαν σφιχτά σφιχτά – τόσο που θαρρείς πως θα του έκοβαν την ανάσα.
Ετσι περνούσε ο καιρός και ζούσαν αυτοί καλά κι εμείς καλύτερα...
Αν δεν υπήρχε το στιγμιότυπο, ποιος θα πίστευε πως υπάρχει άνθρωπος επί γης που διαβάζει παραμύθια στα αγαπημένα του φίδια;
kapistri.blogspot.de