100 χρόνια Grand Central Station

Ο κεντρικός σιδηροδρομικός σταθμός της Νέας Υόρκης, από τα εντυπωσιακότερα διατηρητέα μνημεία της πόλης, κλείνει έναν αιώνα ζωής και το γιορτάζει μεγαλοπρεπώς.
"Οι άνθρωποι που έρχονται στη Νέα Υόρκη πρέπει να φτάνουν σε ένα παλάτι και όχι σε ένα υπόστεγο. Οι ξένοι που μας επισκεπτονται θαυμάζουν τη μεγαλοπρέπεια της πόλης μας και η εντύπωσή τους πρέπει να σχηματίζεται από....

τη πρώτη στιγμή που πατούν το πόδι τους".
Αυτές ήταν, μεταξύ άλλων, οι προδιαγραφές που έθεταν οι Αρχές της Νέας Υόρκης το 1869 σε όσους επρόκειτο να υποβάλλουν τα σχέδια τους για την κατασκευή του νέου κεντρικού σιδηροδρομικού σταθμού.

Το 1903 ξεκίνησε η κατασκευή του, αντικαθιστώντας το προηγούμενο κτίριο, και το Φεβρουάριο του 1913 εγκαινιάστηκε με πανηγυρικό τρόπο. Από τότε είναι από τα ελάχιστα κτίρια που μένουν απαράλλακτα σε μια πόλη που αλλάζει συνεχώς και που δεν φοβάται να γκρεμίζει το παρελθόν της κάθε είκοσι χρόνια για να κάνει χώρο στο μέλλον της.

Χτισμένος σε γαλλικό νεοκλασικό ρυθμό (Beaux-Arts), θυμίζοντας, σε πολλά σημεία την Όπερα του Παρισιού, είναι ένα κανονικό μουσείο, με σχεδόν κάθε σημείο του να αποτελεί έργο τέχνης.
 Από το σύμπλεγμα αγαλμάτων στην πρόσοψη - ο Ερμής όρθιος, πλαισιωμένος από τον Ηρακλή και την Αθηνά, συμβολίζοντας το εμπόριο και τα ταξίδια - μέχρι την οροφογραφία με τα 2.500 αστέρια και από το ιταλικό μαρμάρινο συντριβάνι μέχρι την κεντρική σκάλα, που έχει χρησιμοποιηθεί σε δεκάδες κινηματογραφικές ταινίες - όπως στη σκηνή με το παιδικό καρότσι στους "Αδιάφθορους".

Η παλαιά αίθουσα αναμονής ονομάστηκε Vanderbit Hall, προς τιμήν της οικογένειας μεγιστάνων που χρηματοδότησε την κατασκευή του σταθμού, έχει έκταση 1.100 τ.μ. και κάποτε ήταν γεμάτη από ταξιδιώτες και συγγενείς τους. Ο πολυτελής χώρος, που έγινε συνώνυμο του αποχωρισμού, έπεσε σε παρακμή, μαζί με ολόκληρο το σταθμό, τις δεκαετίες του ΄70 και του '80, όταν οι αεροπορικές μεταφορές και η ευρεία χρήση του αυτοκινήτου έθεσαν το σιδηρόδρομο στο περιθώριο.

Ελάχιστοι ήταν οι επιβάτες και η αίθουσα έγινε καταφύγιο αστέγων και απόρων. Υπήρξε μάλιστα η σκέψη ο σταθμός να κατεδαφιστεί, αλλά ο δήμος της Νέας Υόρκης παρενέβη χαρακτηρίζοντάς τον διατηρητέο μνημείο και πρωτοστάτησε στις προσπάθειες σωτηρίας (που έφτασαν μέχρι το Ανώτατο Δικαστήριο) και αξιοποίησής του, ώστε να αποκτήσει τόσο την παλιά του αίγλη όσο και τη χρησιμότητά του στις μεταφορές.

'Ετσι, τα πράγματα άλλαξαν ξανά, οι προσπάθειες να ξαναγυρίσει το κοινό απέδωσαν και σήμερα ο Grand Central είναι από τους πιο πολυσύχναστους σταθμούς στον κόσμο, με 750.000 ταξιδιώτες να περνούν από τις αποβάθρες του καθημερινά.
Επιπλέον 10.000 επισκέπτονται τα καταστήματα ξοδεύοντας πάνω από 150 εκατ. δολάρια το χρόνο κάνοντας το εμπορικό κέντρο του σταθμού το επικερδέστερο, σε σχέση με την επιφάνειά του, στις ΗΠΑ.

Την 1η Φεβρουαρίου, ακριβώς 100 χρόνια από την ημέρα που ο σταθμάρχης παρέλαβε επίσημα τα κλειδιά, τα καταστήματα το γιόρτασαν χρεώνοντας τα προϊόντα τους σε τιμές 1913 - 6 σεντς για ένα ψωμί σίκαλης, 10 σεντς για γυάλισμα παπουτσιών, 19 σεντς για ένα κομμάτι τσιζκέικ, δύο δολάρια για ένα μεταξωτό φουλάρι.

Επετειακά συλλεκτικά γραμματόσημα πωλούνταν στα γκισέ, μουσικά δρώμενα πραγματοποιήθηκαν στην κεντρική αίθουσα, ενώ ο δήμαρχος Μάικλ Μπλούμπεργκ έδωσε στη δημοσιότητα το πρόγραμμα εορτασμού όλης της χρονιάς, που θα περιλαμβάνει εκθέσεις, εγκαταστάσεις τέχνης, συναυλίες, ομιλίες, ξεναγήσεις και εκδηλώσεις με κεντρικό θέμα την ιστορία του αιωνόβιου πλέον, μνημείου.

INFO
*  Εγκαινιάστηκε το 1913.

*  750.000 άνθρωποι ταξιδεύουν μέσω του σταθμού καθημερινά.

*  44 αποβάθρες, περισσότερες από κάθε άλλο σταθμό στον κόσμο.

*  21 εκατ. τουρίστες τον επισκέφτηκαν (ως αξιοθέατο) το 2011.

*  Το ρολόι της πρόσοψης είναι το μεγαλύτερο ρολόι Tiffany's στον κόσμο, με διάμετρο 4,2 μ.

*  Το ρολόι στην κεντρική αίθουσα είναι επενδεδυμένο με οάλιο και αξίζει 20 εκατ. δολάρια.

*  Η οροφογραφία με τον ζωδιακό κύκλο στην κεντρική αίθουσα απεικονίζει τον ουρανό της Μεσογείου και περιλαμβάνει 2.500 αστέρια.

Περισσότερα στο:
www.grandcentralterminal.com/centennial