Ο μύθος του Αί - Βασίλη, είναι σημαντικός, μην τον γκρεμίσετε

Ο ασπρομάλλης γέροντας, καλοκάγαθος και με ένα χαμόγελο μόνιμο στο πρόσωπό του, "πετά" στις τέσσερις γωνιές του πλανήτη πάνω στο έλκηθρό
 του που σέρνουν ελάφια ή τάρανδοι με σακιά γεμάτα δώρα, για να τα αφήσει κάτω από το χριστουγεννιάτικο δέντρο σε κάθε σπίτι με παιδιά.
Το βασικό, πάντως, είναι ότι καταφέρνει να ακούει, να γνωρίζει και ενίοτε να πραγματοποιεί τις κρυφές επιθυμίες των παιδιών με έναν μαγικό τρόπο. Είναι φίλος τους, ένα πρόσωπο που τα αγαπά, τα προσέχει, ενσαρκώνει στη φαντασία τους αυτόν που θα τους χαρίσει ό τι ονειρεύονται. Είναι ένα πρόσωπο που ταυτίζεται με την αισιοδοξία, την πίστη και την ελπίδα.

Επειδή ιδιαίτερα τα μικρά παιδιά έλκονται από το μυστήριο, η ιδέα του λατρεμένου παππούλη δεν ανατρέπεται ούτε από τα εύλογα ερωτήματα που συχνά ανακύπτουν: "Πώς χωράει μέσα από την καμινάδα;" ή "Πού θα μου αφήσει τα δώρα μου αφού δεν έχουμε τζάκι;" ή πάλι "Πώς δεν θα με ξεχάσει αφού έχει να μοιράσει δώρα σε όλα τα παιδιά;"

Οι αμείληκτες ερωτήσεις.
Οι ερωτήσεις κάποια στιγμή θα τεθούν και φωναχτά, ιδιαίτερα αν κάποιοι συμμαθητές στο σχολείο αρχίζουν να αμφισβητούν έντονα την ύπαρξή του.
Οι πρώτες αμφισβητήσεις αρχίζουν γύρω στην ηλικία των 7 ετών, όταν η λογική "επιβάλλει" απαντήσεις και υπάρχουν τόσα πολλά σημεία στην ιστορία που δεν μπορούν να καλυφθούν.
 Όταν τα παιδιά αρχίζουν να αντιλαμβάνονται κάποιες "περίεργες" κινήσεις τη μεγάλη νύχτα της παραμονής ή ότι αυτός ο γενειοφόρος μοιάζει υπερβολικά με τον μπαμπά ή κάποιο άλλο συγγενικό πρόσωπο. Αυτή η φάση είναι αρκετά δύσκολη γιατί η φαντασίωση αρχίζει να καταρρίπτεται, γιατί τελειώνει η περίοδος που το αδύνατον μπορούσε εύκολα να γίνει δυνατόν και αυτό σίγουρα αποτελεί το τέλος του μύθου.
Κάθε τέλος μύθου όμως συνοδεύεται από απογοήτευση και πιθανόν θλίψη. Γι αυτό θα πρέπει να είστε πολύ προσεκτικοί ως γονείς για το πώς θα αντιμετωπίσετε αυτή την κατάσταση.

Τελικά υπάρχει ή δεν υπάρχει;
Φυσικά και γνωρίζουμε ότι δεν υπάρχει, όμως καλό είναι να βρείτε έναν εύσχημο τρόπο για να απαντήσετε. Ένα στεγνό "όχι, δεν υπάρχει" είναι πολύ σκληρός τρόπος απέναντι σε ένα παιδί, το οποίο μόλις ανακαλύπτει την πεζή πραγματικότητα. Κι άλλωστε, δεν έχετε συμπράξει κι εσείς στη δημιουργία αυτού του μύθου;

 Από την άλλη, δεν είναι δυνατόν να υποστηρίζετε ότι υπάρχει, γιατί και αυτή η στρατηγική προσβάλλει τη νοημοσύνη του και επιπλέον τα επιχειρήματα υποστήριξής της είναι μάλλον ισχνά. Ούτε ψέματα λοιπόν, ούτε όμως και απαντήσεις χωρίς ευαισθησία. Ανάλογα με την ηλικία και τον χαρακτήρα του, επιστρατεύστε όλη τη δική σας φαντασία για να προσεγγίσετε το θέμα.

Βέβαια, από την άλλη πλευρά, όπως υποστηρίζουν οι παιδοψυχολόγοι, ο Άι-Βασίλης έχει βρει ένα τρόπο να ...υπάρχει.Αφού ο παχουλός γέροντας με τα δώρα εκπροσωπεί την αγάπη, τη χαρά, τη γενναιοδωρία, την προσμονή.

 Το θέμα δεν είναι αν τον βλέπουμε με σάρκα και οστά μπροστά μας, αλλά η πίστη ότι κάπου βρίσκεται και τελικά θα έρθει!
Ακόμη κι αν δεν υπήρχε, ο μύθος του Άι-Βασίλη θα έπρεπε να εφευρεθεί, γιατί αποτελεί ένα αποκούμπι, ώστε τα παιδιά να προσδοκούν την ανταμοιβή της προσπάθειάς τους όλη τη χρονιά: να είναι καλοί μαθητές, να είναι καλά παιδιά, να ανταποκρίνονται στις υποχρεώσεις τους. Αυτές εν τέλει είναι και ο λόγος που εξακολουθεί να συναρπάζει τόσο πολύ τα παιδιά σε ολόκληρο τον κόσμο.

Μερικές συμβουλές.
*  Η αναμονή του ερχομού του Άι-Βασίλη βοηθά το παιδί να μπει στο πνεύμα και τη μαγεία των γιορτών.

*  Προτρέψτε το παιδί σας να γράψει γράμμα στον Άι-Βασίλη, έτσι η χαρά και η προσμονή θα γίνουν πιο μεγάλες!

*  Συμβουλεύστε το παιδί σας να ζητήσει δώρα και για τους άλλους, π.χ. για τα αδέλφια, τα ξαδέλφια ή τον καλύτερό του φίλο. Έτσι μαθαίνει το νόημα της φροντίδας και για τους άλλους.

*  Αν υποψιάζεστε ότι το κόστος του δώρου που το παιδί περιμένει από τον Άι-Βασίλη ξεπερνά τις οικονομικές σας δυνατότητες, βρείτε ένα τρόπο να του εξηγήσετε ότι δεν θα μπορέσει να το φέρει. Ας πούμε, πείτε του ότι να του φέρει ένα τόσο ακριβό δώρο, δεν θα μπορέσει να δώσει δώρα και στα άλλα παιδάκια και αυτό δεν είναι ωραίο.
Μαρία Καλοπούλου