Το περίφημο ρόδο της Gorizia

Πολυβραβευμένο, αρωματικό, κουκλίστικο. Σπάνιος γευστικός θησαυρός της περιοχής του Friuli.
Ο τρόπος καλλιέργειας του σπάνιου ραντίτσιο διατηρείται μυστικός. μεταδίδεται "από στόμα σε στόμα", από γενιά σε γενιά.
Οι 28 επίσημοι καλλιεργητές φυλάνε τον σπόρο ευλαβικά.
Το 2011 έλαβαν το βραβείο Nonino ως ύψιστη αναγνώριση του έργου τους. Μέσω του συνδέσμου τους, προσπαθούν να προστατεύσουν το ρόδο τους σαν "θησαυρό της φύσης".

Η καλλιέργειά του αναφέρεται από το Baron Czoernig το1873, σαν Ρόδο των Κήπων της Corizia.
Το χρώμα και η υφή των φύλλων του θυμίζει ροδοπέταλα.
Τα χαλικώδη εδάφη της περιοχής και το μικροκλίμα είναι μοναδικά για το κόκκινο ραντίτσιο.
Ο σπόρος του φυλασσόταν κάτω από ένα λεπτό στρώμα άχυρου και η ζεστασιά των ζώων του χάριζε την επιθυμητή θερμοκρασία.
Ακόμη και σήμερα, σύμφωνα με την παράδοση, το σπέρνουν μόνο με πανσέληνο και δίπλα σε σιτάρι.

Με τα πρώτα χειμωνιάτικα κρύα, τα φύλλα ανοίγουν και τα τσαμπιά σκεπάζονται με άχυρο, ώστε η θερμοκρασία να είναι 15 βαθμοί.
Με δρόσισμα και φροντίδα μεγαλώνει.
Στην αγορά βγαίνει μέχρι τον Φεβρουάριο.
Οι ντόπιοι ξετρελαίνονται για το Ρόδο, που το φτιάχνουν με χίλιους τρόπους.
taste & style