Λουκούμια του Γάμου στην Κύπρο

.

Στην Κύπρο αντί να προσφέρονται μπομπονιέρες στους γάμους, το παραδοσιακό κέρασμα είναι το λουκούμι, αλλά όχι το γνωστό λουκούμι.
Τα Λουκούμια είναι παρόμοια με κουραμπιέδες, αλλά γίνονται με σιμιγδάλι , αλεύρι και βούτυρο.
Παραδοσιακά τους φτιάχνανε στο σπίτι και τους γεμίζανε με αμύγδαλα, ζάχαρη και κανέλα και όταν είχαν ψηθεί τους έβρεχαν με ανθόνερο ή ροδόνερο και μετά τους κάλυπταν με ζάχαρη άχνη.

Η ζάχαρη απορροφούσε την υγρασία από το ανθόνερο και εξωτερικά εδημιουργείτο μια σκληρή στρώση από μυρωδάτη ζάχαρη από το βούτυρο και το ανθόνερο.

Τα λουκούμια ήταν όμορφα τυλιγμένα και μετά την τελετή ο κόσμος χαιρετούσε το ζευγάρι έξω από την εκκλησία και εκεί του προσφέρουν το λουκούμι.
Στην Κύπρο στους γάμους πάντα προσκαλούσαν πάρα πολλά άτομα, όλο το χωριό, συγγενείς, φίλους και γνωστούς.
Ακόμη και σήμερα τα χίλια άτομα είναι πολύ συνηθισμένος αριθμός καλεσμένων και σε κάποιους γάμους οι καλεσμένοι μπορεί να φτάσουν και τρεις χιλιάδες άτομα.
Γύρω στη δεκαετία του εβδομήντα, ήταν πολύ συνηθισμένο μετά την εκκλησία να γίνεται γλέντι στα σπίτια.
 Όλη τη βδομάδα πριν από το γάμο, γίνονταν πολλές προετοιμασίες και εξυπακούεται ότι όλοι οι συγγενείς και στενοί φίλοι ήταν εκεί για να βοηθήσουν.
Ίσως να αναρωτιέστε πώς θα μπορούσαν να κάνουν το γλέντι στο σπίτι με όλους αυτούς τους καλεσμένους;
 Βέβαια για το τραπέζι υπήρχε ξεχωριστή πρόσκληση και οι καλεσμένοι ήταν συγγενείς και στενοί φίλοι.
 Πάλι όμως ο κόςμος ήταν πολύς και οι γάμοι γίνονταν σε κανένα άδειο οικόπεδο, εάν υπήρχε κοντά στο σπίτι τους ή το πιο συνηθισμένο ήταν να κλείνουν το δρόμο και το τραπέζι να γίνεται εκεί. Νοικιάζανε τραπέζια, καρέκλες, πιάτα κλπ. και φέρνανε και μουσικούς και το γλέντι κράταγε μέχρι αργά.
Τέτοιοι γάμοι ήταν συνηθισμένοι και κανείς δεν παραπονιόταν γιατί ήξεραν ότι κάποια στιγμή θα το κάνανε και αυτοί.
Τα πράγματα αλλάζουν με τον καιρό και ειδικά μετά τον πόλεμο που μαζεύτηκε πιο πολύ κόσμος στις πόλεις.

Η Κυπριακή κουζίνα επηρεαζόταν αλλά ακόμη συνεχίζει να επηρεάζεται από τις γειτονικές χώρες της Μέσης Ανατολής.
Τα λουκούμια τα φτιάχνουν τώρα με χαλεπιανά.
Τα χαλεπιανά είναι γνωστά στην Ελλάδα σαν Αιγινίτικα.
Η Κύπρος εισάγει τα φυστίκια (Pistacia vera L., Anacardiaceae ή Pistaciaceae), από το Αλέπο της Συρίας, γι’ αυτό και ονομάζονται χαλεπιανά. Το Αλέπο ήταν γνωστό στην αρχαιότητα ως Khalpe (Χαλέπι) ή Βέροια στους Έλληνες.
 Κάποια στιγμή λοιπόν άρχισαν να φτιάχνουν τα Λουκούμια με γέμιση από χαλεπιανά όπως τα αραβικά μαμούλ.
Κάποιοι ζαχαροπλάστες, μάλιστα αντί για το τοπικό βούτυρο, χρησιμοποιούν βούτυρο που παράγεται από αυτά τα φυστίκια.
Πολλοί συγκρίνουν τα λουκούμια με τα μαμούλια, αλλά δεν πρέπει γιατί είναι διαφορετικά στη γεύση. Σήμερα, τα λουκούμια τα παραγγέλνουν από τα ζαχαροπλαστεία, αλλά πιστέψτε με δεν συγκρίνονται με τα σπιτικά.