Το τσίπουρο εκμοντερνί​στηκε

Κι όσο πιο πολύ το γνωρίζουμε - σκέτο ή σε κοκτέιλ - τόσο πιο πολύ το αγαπάμε!
Αυτή την εποχή, οι οινοπαραγωγοί έχουν τελειώσει με τον τρύγο και στήνουν πανηγύρια γύρω από τα καζάνια, αξιοποιώντας τα υπολείμματα των σταφυλιών - μετά την οινοποίηση - και μετουσιώνοντάς τα σε δυνατά αποστάγματα.
Marc στη Γαλλία, grappa στην Ιταλία, ρακή στις χώρες της ανατολικής Μεσογείου, τσίπουρο και τσικουδιά στον τόπο μας, αυτά τα....
"νερά της ζωής" εγκλωβίζουν στην κρυστάλλινη καθαρότητά τους κάτι από το καλοκαίρι που τελειώνει...

Βέβαια, το αρωματικό τσίπουρο άργησε πολύ να προκαλέσει τους γευστικούς μας κάλυκες και να βρει το δρόμο του για τα ποτήρια μας. Γιατί, στ αλήθεια, ποιος μπορούσε να μιλήσει για τσίπουρο στα αστικά σπίτια των δεκαετιών του '60 και του ΄70, τότε που βασίλευαν τα λικέρ και τα νεοφερμένα ουίσκι;

Ύστερα ήρθαν τα χρόνια της γνώσης. Αφήσαμε στην άκρη τα ροκφόρ και τα καμαμπέρ και ανακαλύψαμε το αρσενικό της Νάξου, το πετρωτό της Άνδρου, το λαδοτύρι της Μυτιλήνης. Μαζί μ αυτά, τα τσίπουρα, τις ρακές, τις τσικουδιές, που φτιάχνονται σε κάθε μέρος της Ελλάδας.

Σίγουρα οι μοναχοί του Αγίου Όρους, οι οποίοι κατά τον 14ο αιώνα υπήρξαν οι πρώτοι διδάξαντες, δεν θα φαντάζονταν ποτέ τα εξαιρετικά τσίπουρα και αποστάγματα σταφυλής που θα απολαμβάναμε αιώνες μετά.

Σήμερα, μερακλήδες παραγωγοί παράγουν και εμφιαλώνουν μικρούς αρωματικούς θησαυρούς. Και μάλιστα, τα σύγχρονα τσίπουρα, τα τελευταία χρόνια διεκδίκησαν και κατέκτησαν, με το σπαθί τους, μια θέση έξω από το "σκηνικό" της παράδοσης. Μπήκαν στα σέικερ ευφάνταστων mixologist, οι οποίοι, αξιοποιώντας τον πολυδιάστατο αρωματικό και γευστικό πλούτο τους, τα σερβίρουν σε κοκτέιλ στα πιο μοδάτα μπαρ.
Μερόπη Παπαδοπούλου "Κ"