Δελφοί

Στους πρόποδες του Παρνασσού, στο δρόμο προς την Αράχωβα, σε ένα φυσικό τοπίο που σχηματίζεται ανάμεσα σε δύο γιγαντιαίους βράχους, τις Φαιδριάδες Πέτρες, βρίσκεται το ιερό των Δελφών, το πιο ξακουστό μαντείο της αρχαίας Ελλάδας.
Οι Δελφοί ή αλλιώς ο «Ομφαλός της Γης» αποτελούν....
έναν από τους σημαντικότερους τουριστικούς προορισμούς παγκοσμίως ενώ η UNESCO τους έχει ανακηρύξει, ως μνημείο Παγκόσμιας Πολιτιστικής Κληρονομιάς.

Η περίοδος από τον 6ο έως τον 4ο αιώνα π. Χ., συμπίπτει με τη μεγάλη ακμή του Μαντείου των Δελφών.
Οι χρησμοί του, που θεωρούνταν οι πιο αξιόπιστοι, εκφράζονταν από την ιέρεια του Μαντείου, Πυθία και ερμηνεύονταν από τους ιερείς του Απόλλωνα.
Απλοί άνθρωποι, αλλά κυρίως ηγεμόνες, έσπευδαν από τα πέρατα του κόσμου για έναν χρησμό και εξέφραζαν την ευγνωμοσύνη τους με αναθήματα, που κατέκλυζαν το ιερό.

Μην ξεχνάτε, ότι το Μαντείο των Δελφών διατύπωσε καθοριστικές προβλέψεις σχετικά με την Αργοναυτική εκστρατεία και τον Τρωικό Πόλεμο ενώ η παρακμή του επήλθε γύρω στον 3ο αιώνα π. Χ. Το 394 μ.Χ. δόθηκε οριστικό τέλος στη λειτουργία του μαντείου των Δελφών, με διάταγμα του βυζαντινού αυτοκράτορα Θεοδοσίου Α΄.
Σταδιακά το αρχαίο ιερό καλύφθηκε ενώ πολύ αργότερα, πάνω στα θαμμένα ερείπιά του εγκαταστάθηκε ένα ολόκληρο χωριό, το Καστρί, το οποίο χρειάστηκε να μεταφερθεί, όταν ξεκίνησε η «Μεγάλη Ανασκαφή» από τους Γάλλους.
Σύμφωνα με την μυθολογία, στο σημείο που σήμερα βρίσκεται ο αρχαιολογικός χώρος των Δελφών, αρχικά υπήρχε ιερό αφιερωμένο στη θεά Γη και φύλακάς του ήταν ο φοβερός δράκοντας Πύθων.
Ο Απόλλωνας, όμως, σκότωσε τον Πύθωνα και τότε ιδρύθηκε το δικό του ιερό από Κρήτες, με τη συνοδεία του θεού μεταμορφωμένου σε δελφίνι.

Με το ιερό των Δελφών συνδέεται ο θεσμός της Αμφικτιονίας, της ομοσπονδίας από δώδεκα φυλές της Θεσσαλίας και της Στερεάς, που αποτελούσε αρχικά θρησκευτική ένωση, ενώ αργότερα απέκτησε και πολιτική σημασία.
Η Δελφική Αμφικτιονία είχε τον έλεγχο της περιουσίας, αλλά και της λειτουργίας του ιερού.
Υπό την διοίκησή της τον 6ο αιώνα π. Χ. αναδιοργανώθηκαν τα Πύθια, οι δεύτεροι σε σημασία πανελλήνιοι αγώνες μετά τους Ολυμπιακούς, που τελούνταν κάθε τέσσερα χρόνια.