Ανέκδοτο: η κούκλα

Μια φορά ένας πλασιέ πάει στην Πάτρα. Αλλά τα ξενοδοχεία ήταν γεμάτα και δεν έβρισκε πουθενά δωμάτιο όποτε πάει σε έναν γνωστό του ξενοδόχο και του λέει:
- Ρε συ Νίκο ένα δωμάτιο θέλω για μια νύχτα κάνε κάτι πουθενά δεν υπάρχει τίποτα.
- Μα σου είπα και πριν ότι δεν έχω.
- Ρε μια νύχτα θέλω μόνο.
- Κοιτά δεν έχω εκτός....
αν σε βάλω να κοιμηθείς με ένα κοριτσάκι μικρό που λείπει για απόψε η μάνα του.
- Άντε ρε Νίκο κάνε κάτι με ξέρεις είμαι Άγιος άνθρωπος δεν θα κάνω τίποτα με ξέρεις χρόνια.
Και τον έβαλε να κοιμηθεί στο δωμάτιο του κοριτσιού σε άλλο κρεβάτι.
Πήγε ο άνθρωπος στο μπάνιο πλύθηκε και βγήκε με το μπουρνούζι να πάρει εσώρουχα από την βαλίτσα του όποτε του πέφτει το μπουρνούζι και βλέπει η πιτσιρικά το π*** του.
- Α τι είναι αυτό; τον Ρώτα.
- Ε τίποτα δεν είναι.... μια κούκλα απαντά ταραγμένος.
- Θέλω να παίξω του λέει
- Αυτό αποκλείεται της λέει.
Και πέφτει να κοιμηθεί.
Το πρωί γύρω στις 2:30 βλέπει ο ξενοδόχος τον άνθρωπο να φεύγει νευριασμένος βρίζοντας και να του πετάει μερικά χρήματα χτυπώντας τις πόρτες.
Ανεβαίνει ο ξενοδόχος επάνω τρέχοντας και ρωτάει τι μικρή τι έγινε.
Και η μικρή.
- Ε, να ο κύριος είχε μια κούκλα την ζήτησα να παίξω και δεν μου την έδωσε το βράδυ όμως που κοιμήθηκε εγώ την έπαιξα αλλά εκείνη με έφτυσε και εγώ την ξεμάλλιασα.