Η κυκλοφορία του Χαπιού τη δεκαετία του 1960 έφερε μια πραγματική κοινωνική και σεξουαλική επανάσταση καθώς αποτελούσε έναν ιδιαίτερα εύκολο τρόπο αντισύλληψης.
Ωστόσο, η αντισύλληψη δεν εμφανίστηκε τότε για πρώτη φορά. Αντίθετα μέθοδοι ελέγχου της αναπαραγωγικής λειτουργίας χρησιμοποιούνταν -με μεγαλύτερη ή μικρότερη επιτυχία-και σε παλαιότερους πολιτισμούς και εποχές.
Διαβάστε μεθόδους αντισύλληψης μιας άλλης εποχής…
Μια μέθοδος που χρησιμοποιούνταν σε αρχαίες εβραϊκές κοινότητες και αναφέρεται και στο Ταλμούδ, περιλαμβάνει τη χρήση λεμονιού. Η μέθοδος βασίζονταν στην εμβάπτιση σφουγγαριών σε χυμό λεμονιού και έπειτα στην εισαγωγή τους στον κόλπο.
Μάλιστα, ο διάσημος Καζανόβα, λέγεται ότι είχε χρησιμοποιήσει μια λεμονόκουπα σε μια ερωμένη του σαν… διάφραγμα!
Η χρήση του συγκεκριμένου άνθους καθώς και των σπόρων του χρησιμοποιούνταν σαν αντισυλληπτικό για πολλά χρόνια, ενώ η περιγραφή της δράσης τους γίνεται και από τον Ιπποκράτη.
Μάλιστα, χρησιμοποιούνταν σαν αντισυλληπτικό επειγουσών καταστάσεων, κάτι σαν το λεγόμενο «χάπι της επόμενης ημέρας».
Οι Αρχαίοι Ελλήνες όπως και οι Ρωμαίοι χρησιμοποιούσαν φυτά της οικογένειας των χειλανθέων στο μαγείρεμα καθώς και στην παρασκευή κρασιού. Το εκχύλισμα του φυτού συσχετίζονταν με την έμμηνο ρύση και αξιοποιούνταν για την επίτευξη άμβλωσης. Αναλυτική περιγραφή των ιδιοτήτων του βρίσκουμε στο Διοσκουρίδη.
Το Blue Cohosh χρησιμοποιούνταν από τους γηγενείς πληθυσμούς της Αμερικής σαν μέθοδος ελέγχου της αναπαραγωγής καθώς περιέχει δύο τουλάχιστον συστατικά που οδηγούν σε αποβολή.
Το συγκεκριμένο βότανο που απαντάται κυρίως στην Κίνα, είναι γνωστό και σαν «θηλυκό τζίνσεκ». Γνωστή ήταν η επίδρασή του στον κύκλο της γυναίκας. Χρησιμοποιούνταν σε μορφή εκχυλίσματος προκειμένου να ομαλοποιηθεί ο κύκλος και να μειωθούν οι πόνοι.
Σε περίπτωση κατάποσής του, ωστόσο κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης μπορούσε να οδηγήσει σε αποβολή.
Σε καταγραφές που χρονολογούνται ήδη από το 1550 π.Χ., μπορούν να βρεθούν οδηγίες για την παρασκευή αλοιφής από διάφορα συστατικά (μέλι, φλοιό ακακίας), η οποία με βαμβάκι θα τοποθετούνταν στο εσωτερικό του κόλπου.
Τα χρόνια της Αποικιοκρατίας υπήρχε η πεποίοθηση ότι το μάσημα του φλοιού της ρίζας βαμβακιού λειτουργούσε σαν αντισυλληπτικό.
Η χρήση της παπάγιας σαν αντισυλληπτικό ήταν ευρέως διαδεδομένη στη νότια και νοτιοανατολική Ασία. Αξίζει να σημειωθεί, ότι οι σπόροι του φυτού μπορούσαν να χρησιμοποιηθούν και σαν μέθοδος αντισύλληψης από τους άνδρες, καθώς μειώνουν την παραγωγή σπέρματος.
Το συγκεκριμένο άνθος αποτελούσε βασική πηγή πλούτου για τη Συρία, κάτι που μάλιστα οδήγησε στην αποτύπωσή του σε νόμισμα. Το βάμμα του χρησιμοποιούνταν τόσο σαν αντισυλληπτικό όσο και για έκτρωση.
Η πιο περίεργη ίσως μέθοδος αντισύλληψης, την αρχαιότητα, γίνονταν με το χημικό στοιχείο του υδράργυρου καθώς πιστεύονταν ότι είχε ισχυρές φαρμακευτικές ιδιότητες. Στην Κίνα μάλιστα, οι γυναίκες δίνονταν η συμβουλή να πίνουν υδράργυρο για να αποφύγουν την εγκυμοσύνη!
0 Σχόλια