Θα περιηγηθείτε τον αρχαιολογικό χώρο της Νικόπολης, της Κασσώπης, καθώς και το Νεκρομαντείο, ενώ θα γνωρίσετε τον απαράμιλλο πλούτο του Αμβρακικού:
Ξεκινήστε τη βόλτα σας από τον πανέμορφο Ναό του Αγίου Χαράλαμπου, πολιούχου της Πρέβεζας. Ο πύργος του ρολογιού χτίστηκε το 1752 από τους
Ενετούς με υλικό από την αρχαία Νικόπολη. Η βρύση που υπάρχει μπροστά του μεταφέρθηκε αυτούσια από τον αρχαιολογικό χώρο. Ο ναός χαρακτηρίζεται από τις περίτεχνες αγιογραφίες και το εντυπωσιακό ξυλόγλυπτο επιχρυσωμένο τέμπλο. Αν ακολουθήσετε το σύντομο δρόμο προς Παντοκράτορα, θα δείτε τμήματα από το τείχος και την τάφρο του Κάστρου του Αγίου Ανδρέα. Το τουρκικό φρούριο σήμερα φιλοξενεί πολιτιστικές εκδηλώσεις. Στη δυτική πλευρά της πόλης βρισκόταν ο περίφημος βενετσιάνικος ελαιώνας —τον οποίο θα δείτε αν ακολουθήσετε το δρόμο για τη μικρή χερσόνησο με τους οικισμούς του Αγίου Θωμά και του Νεοχωρίου- και πολλές από αυτές τις αιωνόβιες ελιές λένε ότι υπάρχουν ακόμη.
Η αρχαία πόλη βρίσκεται 1 χλμ. Βόρεια της Πρέβεζας. Αν την εξερευνήσετε θα αντιληφθείτε τη σπουδαιότητα της. Έπειτα από τη νίκη στη ναυμαχία του Ακτίου το 31 π.Χ. ο Οκτάβιος ανακηρύχθηκε πρώτος αυτοκράτορας της Ρώμης και ιδρύθηκε η «πόλη της νίκης». Κάποια από τα τείχη που σώζονται μαρτυρούν την αρχική κλίμακα της πόλης. Υπάρχουν επίσης ένα θέατρο, κατάλοιπα λουτρών και ένα μικρό μουσείο. Η πόλη επέζησε μέχρι το 1040, οπότε εγκαταλείφθηκε.
Είναι χτισμένη σε μια γραφική τοποθεσία με πολύ πράσινο, μικρούς κολπίσκους και βραχονησίδες, και συγκαταλέγεται στα πιο όμορφα και δημοφιλή θέρετρα των ακτών του Ιονίου. Υπάρχουν πολλές ωραίες παραλίες μέσα και γύρω από την κωμόπολη, αρκετές ψαροταβέρνες, ενώ η πρόσβαση στη Δωδώνη, τα Ιωάννινα και τα Ζαγοροχώρια είναι εύκολη. Στο ένα άκρο του λιμανιού δεσπόζει ένα εντυπωσιακό ενετικό κάστρο του 1624. Η Πάργα κατακτήθηκε από τους Τούρκους αλλά κατόπιν πέρασε στους Ενετούς. Στη συνέχεια την κατέκτησαν οι Βρετανοί, οι οποίοι το 1819 την πούλησαν ξανά στους Τούρκους, οπότε και περιήλθε στον έλεγχο του Αλή πασά. Υπό την ηγεμονία του πολλοί ντόπιοι εξορίστηκαν και επέστρεψαν το 1913 όταν η Πάργα έγινε ελληνική. Πίσω από το ακρωτήριο του κάστρου βρίσκεται μία από τις ομορφότερες παραλίες. Θαυμάστε τα λευκά σπίτια με τις πολύχρωμες μπουκαμβίλιες, τους ιβίσκους και τις περικοκλάδες που κρέμονται από τους τοίχους.
Πρόκειται για έναν τεράστιο κλειστό κόλπο ανάμεσα στη Στερεά Ελλάδα και την Ήπειρο, ο οποίος αποτελεί έναν ιδιαίτερα σημαντικό υγρότοπο. Εδώ έγινε το 31 π.Χ. η ναυμαχία του Ακτίου, στην οποία νίκησε ο Οκτάβιος και ηττήθηκαν ο Αντώνιος και η Κλεοπάτρα. Χρειάστηκαν περίπου δύο εκατομμύρια χρόνια για να δημιουργηθεί αυτό το μαγευτικό σύμπλεγμα που αποτελείται από λιμνοθάλασσες, καλαμιώνες, αλμυρόβαλτους, πυκνά δάση, λουρονησίδες φτιαγμένες από κοχύλια. Το γλυκό νερό προέρχεται από τους ποταμούς Λούρο και Αραχθο που εκβάλλουν εκεί, ενώ το αλμυρό από ένα άνοιγμα του Ιονίου. Τον υγρότοπο προτιμούν οι πάπιες και οι φαλαρίδες, αλλά δεν λείπουν και πολλά σπάνια είδη, όπως ο αργυροπελεκάνος, ο κραυγαετός, ο στικταετός κ.ά. Έχουν παρατηρηθεί περί τα 270 είδη πουλιών, εκ των οποίων τα 71 προστατεύονται από ευρωπαϊκή νομοθεσία. Ο Αμβρακικός είναι πολύ γνωστός και για τα δελφίνια του, τα οποία είναι σχετικά εύκολο να δει κανείς. Στην πεδινή έκταση που περιβάλλει τον κόλπο οι καλλιέργειες είναι πλούσιες. Από εδώ ξεκινούν τα τεράστια περιβόλια με τα εσπεριδοειδή, ενώ τέσσερις λόφοι αποτελούν σημεία αναφοράς: του Προφήτη Ηλία, του Μαυροβουνίου, της Σαλαώρας και της Στρογγυλής. Πηγή πλούτου για την περιοχή είναι το ψάρεμα. Ποιος δεν γνωρίζει τη γάμπαρη (γαρίδα) του Αμβρακικού, τις γλώσσες, τα χέλια, τη σαρδέλα-παπαλίνα και τα πέντε είδη κέφαλου που αναγνωρίζονται ως τα πεντανόστιμα «πετάλια». Εδώ όμως φωλιάζει και ο ήταυρος, ένα ιδιαίτερα σπάνιο είδος ερωδιού. Τα φτερά του έχουν καφεκίτρινο χρώμα, όλο κηλίδες και ραβδώσεις, και έτσι είναι «αόρατος» όταν στέκεται ακίνητος ανάμεσα στα καλάμια. Το τραγούδι του μοιάζει με φύσημα σε στόμιο μπουκαλιού και ακούγεται τα ήσυχα βράδια και τα πρωινά της άνοιξης.
