Θάσος - Thassos το νησί των Σειρήνων

Ένα από τα πιο καταπράσινα νησιά του Αιγαίου είναι η Θάσος, το νησί των Σειρήνων όπως είναι γνωστό κατά τη μυθολογία και το οποίο αποτελεί σήμερα ένα σύγχρονο τουριστικό θέρετρο.

Είναι το βορειότερο νησί του Αιγίου με πληθυσμό περίπου 15.000 κατοίκους, γραφικές δαντελωτές ακρογιαλιές, πεύκα και πλατάνια να κρέμονται σχεδόν πάνω από τη θάλασσα, βράχια από κατάλευκο μάρμαρο αλλά και ψηλά βουνά όπως είναι το Υψάριο ή Ψαριό ύψος 1200 μέτρα.

Το νησί πήρε το όνομά του από το Θάσο, τον αδελφό της Ευρώπης ενώ οι διάφορες αρχαιολογικές ανασκαφές αποδεικνύουν ότι η Θάσος κατοικείτο από τους προϊστορικούς χρόνους.

Από τα σημαντικότερα αξιοθέατα του νησιού είναι ο Αρχαιολογικός χώρος της Θάσου που περιλαμβάνει την Αγορά, το αρχαίο λιμάνι, το μνήμα του Γλαύκου, τα ιερά της Αρτέμιδος και του Ποσειδώνα, το ιερό Τέμενος του Δία, τις δύο στοές και άλλα ερείπια αρχαίων μηνημείων.
Αλλα αξιόλογα αξιοθέατα είναι το Αρχαιολογικό και Λαογραφικό μουσείο, η Αρχαία Νεκρόπολη, η Ακρόπολη της Θάσου, το Αρχαίο θέατρο, το Παλατάκι, το Ηράκλειο, το Μουσείο Ελιάς και Ελαιολάδου στα Βιολογικά Ελαιοτριβεία Θάσου και πολλά μοναστήρια σημαντικού ενδιαφέροντος.

Μπορείτε να κολυμπήσετε και να χαλαρώσετε στις πανέμορφες παραλίες του νησιού όπως είναι ο Λιμένας, η Μακρύαμμος, το Γλυφονέρι, η Αλυκή, η Τρυπητή, η Ψιλλή Αμμος, Χρυσή Αμμουδιά, η Ποταμιά, ο Ποτός και οι παραλίες του Πρίνου.

Στη Θάσο θα έχετε την ευκαιρία να απολαύσετε αξέχαστες διακοπές σε ένα τοπίο που ξετυλίγεται σαν σκηνικό από παραμύθι.
Η άριστη τουριστική υποδομή του νησιού, το πολύ καλό οδικό δίκτυο, η γρήγορη εξυπηρέτηση με πλοία και δελφίνια από τα λιμάνια της Καβάλας και της Κεραμωτής, συμβάλλουν στην μακρόπνοη οικονομική ανάπτυξη του νησιού.

ΙΣΤΟΡΙΚΗ ΤΑΥΤΟΤΗΤΑ
Νησί πλούσιο κατά την αρχαιότητα σε μεταλλεύματα, λατομεία μαρμάρου, ξυλεία και αγροτικά προϊόντα (φημισμένος, ο θασίτικος οίνος), η Θάσος κατοικήθηκε από τους Προϊστορικούς Χρόνους. Τα αρχαιότερα δείγματα ανθρώπινης δραστηριότητας στη Θάσο ανάγονται στην Παλαιολιθική Περίοδο.

Οι αρχαιολογικές έρευνες στο νησί έχουν φέρει στο φως δείγματα ανθρώπινης παρουσίας και κατά τους κατοπινούς Προϊστορικούς Χρόνους (Νεολιθική Περίοδος, Εποχή του Χαλκού, Πρώιμη Εποχή του Σιδήρου), όταν οι κάτοικοι ανέπτυξαν αξιόλογη μεταλλουργική δραστηριότητα, εκμεταλλευόμενοι τα κοιτάσματα χρυσού, χαλκού, μολύβδου και σιδήρου.
Σύμφωνα με τις φιλολογικές πηγές, στα τέλη της Πρώιμης Εποχής του Σιδήρου (τέλη 8ου αι. π.Χ.) κατοικούσαν στη Θάσο Θράκες ή Βάρβαροι. Στις αρχές του 7ου αι. π.Χ., όπου τοποθετείται και η αφετηρία των Ιστορικών Χρόνων στο νησί, άποικοι από την Πάρο ίδρυσαν παράλιο οικισμό στο βόρειο άκρο του νησιού, που αποτέλεσε τον πυρήνα της μετέπειτα πόλης της Θάσου.

Κατά τους Αρχαϊκούς και τους Κλασικούς Χρόνους η Θάσος, αξιοποιώντας το φυσικό πλούτο της, την εμπορική δραστηριότητά της (Μεσόγειος, Εύξεινος Πόντος) και τα έσοδά της από την περιοχή της Περαίας ("Θασίων Περαία", παραλιακή ζώνη με αποικίες από το Νέστο ώς το Στρυμόνα), εξελίχθηκε σε σημαντική δύναμη και οικονομικό κέντρο του Αιγαίου. Το νησί προσαρτήθηκε στο μακεδονικό κράτος επί Φιλίππου Β' και γνώρισε νέα περίοδο άνθησης επί Ρωμαιοκρατίας και κατά τους πρώτους αιώνες της Βυζαντινής Περιόδου.

Από τις αρχές του 7ου αι. η Θάσος δοκιμάστηκε από επιδρομές σλαβικών και αραβικών φύλων, ενώ κατά τους Μεσοβυζαντινούς και τους Υστεροβυζαντινούς Χρόνους υπήρξε άλλοτε ναυτική βάση των Βυζαντινών και άλλοτε ορμητήριο πειρατών. Το νησί, αφού πέρασε, μεταξύ άλλων, στα χέρια των Ενετών, των Γενουατών, των Τούρκων και του Μεχμέτ Αλή της Αιγύπτου, ενσωματώθηκε στο ελληνικό κράτος το 1913.
\ Σημαντικό ρόλο στη νεότερη ιστορία της Θάσου διαδραμάτισε η γερμανική εταιρεία Speidel, που εκμεταλλευόταν τα μεταλλεία του νησιού.