-1280x720.jpg)
Μπαινοβγαίνουν στα δωμάτια νοσοκομείων με κόκκινες χοντρές μύτες και στηθοσκόπια πλαστικά που καταλήγουν σε ψεύτικα αυτιά σκορπίζοντας γέλιο.
Δεν είναι χαζοχαρούμενοι γιατροί, αλλά ούτε και επαγγελματίες που πληρώνονται για να κάνουν αυτή τη δουλειά.Είναι απλώς άνθρωποι που θέλουν να απαλύνουν τον πόνο.-1280x720.jpg)
.jfif)
Η εικόνα των γιατρών – γελωτοποιών που περιφέρονται μακιγιαρισμένοι στους διαδρόμους αμερικανικών νοσοκομείων φορώντας άσπρη μπλούζα και στηθοσκόπιο, σίγουρα προκαλεί την προσοχή. Η ιδέα ανήκει στον Αμερικανό George Edwards, επονομαζόμενο δόκτορα Bumper «T».
Ο δόκτωρ… Προφυλακτήρας εργάστηκε εθελοντικά για περισσότερα από 35 χρόνια ως ερασιτέχνης κλόουν σε νοσοκομεία της Pennsylvania, του Delaware και του New Jersey. Και μπορεί μεν να έφυγε από τη ζωή στις 26 Μαΐου του 2011, όμως άφησε κληρονομιά τον μη κερδοσκοπικό οργανισμό εθελοντών «Bumper «T» Caring Clowns», δηλαδή την ομάδα των νοσοκομειακών γελωτοποιών που είναι αφιερωμένη στο να κάνει τη ζωή των νοσηλευόμενων (όλων των ηλικιών) πιο ευχάριστη.\
Γελωτοποιός από σύμπτωση
Αυτό που έσπρωξε τον George Edwards να ασχοληθεί με το να φέρνει το χαμόγελο στα πρόσωπα των ασθενών ήταν η ασθένεια του πατέρα του, ο οποίος έπαθε καρδιακή προσβολή σε σχετικά νεαρή ηλικία.
Ο George τον επισκεπτόταν στο νοσοκομείο και θέλοντας να του φτιάξει τη διάθεση έκανε ό,τι πιο διασκεδαστικό μπορούσε.
Το προσωπικό του νοσοκομείου αντιλήφθηκε ότι το ήπιο χιούμορ του λειτούργησε θετικά βοηθώντας στην ανάρρωση του πατέρα του καθώς μείωσε το άγχος του για την παραμονή του στο νοσοκομείο.
Ο καθένας τους, στο τέλος των τρίμηνων σπουδών του, πήρε το δικό του όνομα, όπως Δόκτωρ Χαμόγελο, Ο γιατρός που σκοντάφτει συνέχεια, Δόκτωρ Ζουζουνοαγκαλίτσα, Δόκτωρ Μέλισσα, Δόκτωρ Ηλιαχτίδα, Δόκτωρ Πολυλογού ή Δόκτωρ Χαρούμενη καρδιά.
Σήμερα ο οργανισμός, ο οποίος ιδρύθηκε το 2001, διαθέτει ένα δυναμικό περίπου 130 νοσοκομειακών γελωτοποιών, που αναλαμβάνουν δράση σε περισσότερα από 26 αμερικανικά νοσοκομεία, ιδρύματα για ασθενείς με Αλτσχάιμερ, γηροκομεία και άσυλα. (http://www.bumpertcaringclowns.com/About/TheOrganization/tabid/66/Default.aspx).
.jfif)
Γελωτολόγος με βραβεία
Ο George Edwards μοίρασε το γιατρικό του γέλιου για πολλά χρόνια. Στη μακρόχρονη θητεία του στον τομέα της εθελοντικής ψυχαγωγίας βραβεύτηκε πολλές φορές, όπως για παράδειγμα από τη Διεθνή Ένωση Κλόουν (World Clown Association) για την προσφορά του στον τομέα της… παραγωγής γέλιου.
Ανάμεσα σε άλλα βραβεία το 1999 έλαβε τον τίτλο του Κλόουν της χρονιάς και το 2008 το βραβείο του πιο καινοτόμου εθελοντισμού από τον κυβερνήτη του New Jersey.
Η βασική συμβουλή του προς τους εκπαιδευόμενους γελωτολόγους (δική του έκφραση) ήταν ότι σε αυτή τη δουλειά δε χρειάζεται να είσαι αστείος, αλλά απλώς να είσαι ο εαυτός σου.
Αυτό που έσπρωξε τον George Edwards να ασχοληθεί με το να φέρνει το χαμόγελο στα πρόσωπα των ασθενών ήταν η ασθένεια του πατέρα του, ο οποίος έπαθε καρδιακή προσβολή σε σχετικά νεαρή ηλικία.
Ο George τον επισκεπτόταν στο νοσοκομείο και θέλοντας να του φτιάξει τη διάθεση έκανε ό,τι πιο διασκεδαστικό μπορούσε.
Το προσωπικό του νοσοκομείου αντιλήφθηκε ότι το ήπιο χιούμορ του λειτούργησε θετικά βοηθώντας στην ανάρρωση του πατέρα του καθώς μείωσε το άγχος του για την παραμονή του στο νοσοκομείο.
Για να γίνει πιο πιστευτός στον θεραπευτικό-κωμικό του ρόλο, μια νοσοκόμα του προσέφερε ιατρική ρόμπα και τον εξοπλισμό που θα τον έκανε να μοιάζει με γιατρό.
Μετά την επιτυχία του στην περίπτωση του πατέρα του οι νοσοκόμες τον παρακάλεσαν να επισκεφθεί και άλλους ασθενείς και έτσι σύντομα έγινε περιζήτητος στο νοσοκομείο.
Η εμπειρία αυτή του έδωσε τη ιδέα να συστήσει μια εξειδικευμένη ομάδα γελωτοποιών.
Ο ρόλος τους θα ήταν να επισκέπτονται μικρούς και μεγάλους ασθενείς για να τους προσφέρουν αφιλοκερδώς ένα ιδιαίτερο είδος θεραπευτικού χιούμορ, το οποίο θα μπορούσε να απαλύνει την παραμονή τους στο νοσοκομείο. (http://blogs.cooperhealth.org/news/tag/caring-clowns/).
Μετά την επιτυχία του στην περίπτωση του πατέρα του οι νοσοκόμες τον παρακάλεσαν να επισκεφθεί και άλλους ασθενείς και έτσι σύντομα έγινε περιζήτητος στο νοσοκομείο.
Η εμπειρία αυτή του έδωσε τη ιδέα να συστήσει μια εξειδικευμένη ομάδα γελωτοποιών.
Ο ρόλος τους θα ήταν να επισκέπτονται μικρούς και μεγάλους ασθενείς για να τους προσφέρουν αφιλοκερδώς ένα ιδιαίτερο είδος θεραπευτικού χιούμορ, το οποίο θα μπορούσε να απαλύνει την παραμονή τους στο νοσοκομείο. (http://blogs.cooperhealth.org/news/tag/caring-clowns/).
Δόκτορες με σοβαρή αποστολή
Στην πρόσκλησή του αναταποκρίθηκαν παιδαγωγοί, συνταξιούχοι δάσκαλοι, επαγγελματίες της ψυχαγωγίας, συνταξιοδοτημένοι οικονομολόγοι, λογιστές, νοσοκόμες, θεραπευμένοι καρκινοπαθείς, αλλά κυρίως απλοί άνθρωποι με ελεύθερο χρόνο και διάθεση να προσφέρουν χαρά.
Επίσης ήρθαν ηλικιωμένοι με όρεξη για ζωή που ήθελαν να ασχοληθούν με κάτι που να τους γεμίζει πραγματικά και να ωφελεί τους συνανθρώπους τους.
Στην πρόσκλησή του αναταποκρίθηκαν παιδαγωγοί, συνταξιούχοι δάσκαλοι, επαγγελματίες της ψυχαγωγίας, συνταξιοδοτημένοι οικονομολόγοι, λογιστές, νοσοκόμες, θεραπευμένοι καρκινοπαθείς, αλλά κυρίως απλοί άνθρωποι με ελεύθερο χρόνο και διάθεση να προσφέρουν χαρά.
Επίσης ήρθαν ηλικιωμένοι με όρεξη για ζωή που ήθελαν να ασχοληθούν με κάτι που να τους γεμίζει πραγματικά και να ωφελεί τους συνανθρώπους τους.
Σήμερα ο οργανισμός, ο οποίος ιδρύθηκε το 2001, διαθέτει ένα δυναμικό περίπου 130 νοσοκομειακών γελωτοποιών, που αναλαμβάνουν δράση σε περισσότερα από 26 αμερικανικά νοσοκομεία, ιδρύματα για ασθενείς με Αλτσχάιμερ, γηροκομεία και άσυλα. (http://www.bumpertcaringclowns.com/About/TheOrganization/tabid/66/Default.aspx).
Θεραπευτικό χιούμορ
Όπως αναφέρει ο οργανισμός Bumper «T» Caring Clowns, οι νοσοκομειακοί γελωτοποιοί εκπαιδεύονται να εξασκούν την τέχνη του ευγενικού, παιχνιδιάρικου χιούμορ αποσκοπώντας πάντα στην ενίσχυση της αυτο-θεραπευτικής διαδικασίας.
Μαθαίνουν να προσαρμόζουν το χιούμορ τους σε κάθε έναν ασθενή «διαβάζοντας» τις ανάγκες του και λειτουργώντας με επαγγελματισμό, συμπόνια και σεβασμό.
Με λίγα λόγια, όπως εξηγούν, δεν αναλώνονται σε φτηνά καραγκιοζιλίκια, αλλά διαδραματίζουν έναν πολύ αξιόλογο και ευπρεπή ρόλο ανάμεσα στην ιατρική ομάδα του νοσοκομείου κάνοντας τη διαφορά.
Το πιο σημαντικό είναι ότι κατορθώνουν να ελαφρύνουν τη βαριά ατμόσφαιρα που κυριαρχεί στα δωμάτια των νοσοκομείων, ώστε οι πάσχοντες και οι δικοί τους άνθρωποι να αντιμετωπίζουν με πρισσότερο κουράγιο μια εμπειρία που συχνά είναι επώδυνη, μοναχική και τρομακτική.
Όπως αναφέρει ο οργανισμός Bumper «T» Caring Clowns, οι νοσοκομειακοί γελωτοποιοί εκπαιδεύονται να εξασκούν την τέχνη του ευγενικού, παιχνιδιάρικου χιούμορ αποσκοπώντας πάντα στην ενίσχυση της αυτο-θεραπευτικής διαδικασίας.
Μαθαίνουν να προσαρμόζουν το χιούμορ τους σε κάθε έναν ασθενή «διαβάζοντας» τις ανάγκες του και λειτουργώντας με επαγγελματισμό, συμπόνια και σεβασμό.
Με λίγα λόγια, όπως εξηγούν, δεν αναλώνονται σε φτηνά καραγκιοζιλίκια, αλλά διαδραματίζουν έναν πολύ αξιόλογο και ευπρεπή ρόλο ανάμεσα στην ιατρική ομάδα του νοσοκομείου κάνοντας τη διαφορά.
Το πιο σημαντικό είναι ότι κατορθώνουν να ελαφρύνουν τη βαριά ατμόσφαιρα που κυριαρχεί στα δωμάτια των νοσοκομείων, ώστε οι πάσχοντες και οι δικοί τους άνθρωποι να αντιμετωπίζουν με πρισσότερο κουράγιο μια εμπειρία που συχνά είναι επώδυνη, μοναχική και τρομακτική.
Ο George Edwards μοίρασε το γιατρικό του γέλιου για πολλά χρόνια. Στη μακρόχρονη θητεία του στον τομέα της εθελοντικής ψυχαγωγίας βραβεύτηκε πολλές φορές, όπως για παράδειγμα από τη Διεθνή Ένωση Κλόουν (World Clown Association) για την προσφορά του στον τομέα της… παραγωγής γέλιου.
Ανάμεσα σε άλλα βραβεία το 1999 έλαβε τον τίτλο του Κλόουν της χρονιάς και το 2008 το βραβείο του πιο καινοτόμου εθελοντισμού από τον κυβερνήτη του New Jersey.
Η βασική συμβουλή του προς τους εκπαιδευόμενους γελωτολόγους (δική του έκφραση) ήταν ότι σε αυτή τη δουλειά δε χρειάζεται να είσαι αστείος, αλλά απλώς να είσαι ο εαυτός σου.
-1280x720.jpg&description=Νοσοκομείο Κλόουν / Clown Hospital){kind=link}
2 Σχόλια
Υπάρχει και σχετική ταινία με κλοουν γιατρό!!! Απίθανοι γιάτροι που αγαπούν αυτό που κάνουν!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΑξιέπαινη πρωτοβουλία. Μπράβο τους.
ΑπάντησηΔιαγραφή