Ρυθμική Γυμναστική - Rhythmic Gymnastics

Η ρυθμική γυμναστική είναι ένα άθλημα το οποίο οφείλει την προέλευσή της στο μπαλέτο και συνδυάζει ευλυγισία, μουσική, χορό και χορογραφία εμφανίστηκε στην δεκαετία του 1930.

Επίσης τα πρώτα χρόνια λεγόταν και μοντέρνα γυμναστική.

Είδη

Στη ρυθμική γυμναστική υπάρχουν δύο είδη: τα ατομικά προγράμματα στα οποία η αθλήτρια χειρίζεται:

Κορύνες (δύο)

Στεφάνι

Μπάλα

Κορδέλα

Και τα ομαδικά προγράμματα (2 έως 5 άτομα) στα οποία οι αθλήτριες χειρίζονται ένα ή περισσότερα από τα παρακάτω όργανα:

Σχοινάκι

Κορύνες (δύο ανά αθλήτρια)

Στεφάνι

Μπάλα

Κορδέλα

Επίσης γίνονται και ελεύθερα (χωρίς αντικείμενα, τα λεγόμενα "floor routine").

Κανόνες

Μια ατομική αθλήτρια χειρίζεται μόνο 1 όργανο κάθε φορά εκτός από τις κορύνες, τις οποίες χειρίζεται 2 κάθε φορά. Όταν πολλές αθλήτριες εκτελούν μια ρουτίνα μαζί σ’ ένα ανώτατο όριο δύο τύποι αντικειμένων μπορούν να χρησιμοποιούνται από την ομάδα. Ένας αθλητής μπορεί να ανταλλάξει αντικείμενο με ένα μέλος της ομάδας ανά πάσα στιγμή μέσω της ρουτίνας. Ως εκ τούτου, ένας αθλητής μπορεί να χειριστεί μέχρι και δύο διαφορετικά κομμάτια του αντικειμένου κατά την διάρκεια της παράστασης. 

Η ρυθμική γυμναστική είναι ένα άθλημα που συνδυάζει στοιχεία από μπαλέτο, γυμναστική, χορό, και πράξεις χειραγώγησης αντικειμένων. Νικητής είναι ο συμμετέχων που κερδίζει τους περισσότερους βαθμούς΄ καθορίζεται από μια επιτροπή κριτών για στα άλματα, στις πιρουέτες (άξονες), στις ευελιξίες, στο χειρισμό αντικειμένων, στην εκτέλεση και στο καλλιτεχνικό αποτέλεσμα.

Το διοικητικό όργανο, η Fédération Internationale de Gymnastique (FIG), άλλαξε τον κώδικα των σημείων, το 2001, 2003, 2005, 2008 για να τονίσει τεχνικά στοιχεία και να μειώσει την υποκειμενικότητα των κριτών. Πριν από το 2001, κρίνονταν σε κλίμακα του 10, όπως αυτό της καλλιτεχνικής γυμναστικής. Δεν έχει αλλάξει σε 30-βάθμια κλίμακα το 2003, ένα 20-σημείο κλίμακα το 2005, και το 2008 άλλαξε πίσω στο 30. Υπάρχουν τρεις τιμές, προσθέτοντας ότι είναι τα τελευταία σημεία-τεχνικής, καλλιτεχνικής και εκτέλεσης. 

Η FIG επιλέγει επίσης ποια συσκευή θα χρησιμοποιηθεί σε αγώνες. Μόνο τέσσερις από τις πέντε πιθανές συσκευές κυρώνονται. Μέχρι το 2010, οι σύλλογοι δεν χρησιμοποιούνταν στο Ανώτερο επίπεδο. Για το 2011 το σχοινί θα πέσει στους ανώτερους εθνικούς, το 2012 θα πέσει στους ειδικευόμενους εθνικούς, και το 2013 θα πέσει σε αρχάριους, και θα εξακολουθεί να πέφτει με τα χρόνια σε φθίνουσα εθνική στην επαρχιακή Interclub μέχρι που τελικά θα είναι εντελώς έξω από τη ρυθμική γυμναστική. Υπάρχει έντονη αντίθεση προς αυτή των οπαδών του αθλήματος σε όλο τον κόσμο.

Οι διεθνείς αγώνες χωρίζονται μεταξύ Τζούνιορς, κάτω από δεκαέξι χρόνια από τη γέννησή τους, και ηλικιωμένους για τις γυναίκες δεκαέξι ετών και άνω, πάλι με βάση το έτος της γέννησής τους. Οι αθλήτριες στη Ρωσία και την Ευρώπη αρχίζουν τυπικά την κατάρτιση σε πολύ νεαρή ηλικία και στο αποκορύφωμά τους είναι συνήθως στο τέλος της εφηβείας τους (15 - 19 ετών) ή γύρω στα είκοσι. Τα μεγαλύτερα γεγονότα στον αθλητισμό είναι οι Ολυμπιακοί Αγώνες, Παγκόσμια Πρωταθλήματα και Grand-Prix Τουρνουά.

Ολυμπιακοί συμμετέχοντες

Στην Ολυμπιακή ρυθμική γυμναστική συμμετείχαν μόνο γυναίκες. Τα κορίτσια αρχίζουν σε νεαρή ηλικία για να μπορούν με το δικαίωμα της ηλικίας να διαγωνιστούν στους Ολυμπιακούς Αγώνες και σε άλλες μεγάλες διεθνείς διοργανώσεις, την 1η Ιανουαρίου του 16ου έτους. (Για παράδειγμα, η αθλήτρια που γεννήθηκε 31 του Δεκεμβρίου, 1992 θα ήταν επιλέξιμη για τους Ολυμπιακούς Αγώνες του 2008). Κορυφαίες αθλήτριες ρυθμικής πρέπει να έχουν πολλές ιδιότητες: η ισορροπία, η ευελιξία, ο συντονισμός και η δύναμη είναι μερικά από τα πιο σημαντικά. Επίσης, πρέπει να διαθέτουν ψυχολογικά χαρακτηριστικά όπως η δυνατότητα να ανταγωνίζονται υπό έντονη πίεση, στην οποία ένα λάθος μπορεί να τους κοστίσει τον τίτλο, και την ηθική πειθαρχία και το έργο να ασκήσουν τις ίδιες ικανότητες ξανά και ξανά.

Ελλάδα

Η ιστορία της Ρυθμικής Γυμναστικής στην Ελλάδα ξεκίνησε λίγο πριν το 1988 και στους πρώτους Ολυμπιακούς Αγώνες που η Ελλάδα έλαβε μέρος με το άθλημα της Ρυθμικής Γυμναστικής.

Η πορεία των αθλητριών των Εθνικών Ομάδων στις Ολυμπιάδες είναι κατά κύριο λόγω ανοδική, και η Ελλάδα, παρά τις λίγες φορές που έχει αναδειχθεί ανάμεσα στα μετάλλια, έχει αφήσει το δικό της στίγμα και την δική της ιστορία στο άθλημα. Τόσο στο ατομικό όσο και στο ομαδικό, οι αθλήτριες που έχουν εκπροσωπήσει και εξακολουθούν να εκπροσωπούν την Ελλάδα έχουν κάνει τον δικό τους προσωπικό αγώνα, συχνά κάτω από δύσκολες προπονητικές συνθήκες. Οι αθλήτριες που συμμετείχαν στις Ολυμπιάδες έχουν σίγουρα ξεχωρίσει, ακόμα και στο αγώνισμα του Ανσάμπλ, όπου λειτουργούν ως ομάδα.

Όταν πολλές αθλήτριες εκτελούν μια ρουτίνα μαζί σ’ ένα ανώτατο όριο δύο τύποι αντικειμένων μπορούν να χρησιμοποιούνται από την ομάδα.
Ένας αθλητής μπορεί να ανταλλάξει αντικείμενο με ένα μέλος της ομάδας ανά πάσα στιγμή μέσω της ρουτίνας.
Ως εκ τούτου, ένας αθλητής μπορεί να χειριστεί μέχρι και δύο διαφορετικά κομμάτια του αντικειμένου κατά την διάρκεια της παράστασης.