Φολέγανδρος - Folegandros

Νησί άγριας ομορφιάς και ατμόσφαιρας, βραχώδες και ανεμοδαρμένο, η Φολέγανδρος υπήρχε εδώ και χρόνια στη σκιά της γειτονικής Σαντορίνης, καταμεσής του Αιγαίου. 

Μια εικοσαετία πριν άρχισε να χτίζεται ο μικρός καλοκαιρινός της μύθος, καθώς η απροσδιόριστη σαγήνη της δέσμευσε τους πρώτους επισκέπτες της, πολλοί εκ των οποίων έχουν πλέον ”πολιτογραφηθεί” ως ντόπιοι... έστω για όσο διαρκεί το καλοκαίρι. 

 Με σταθερούς επισκέπτες από τα μέσα της δεκαετίας του ’80, κυρίως Έλληνες τουρίστες εναλλακτικής αντίληψης σε ότι αφορά τις διακοπές, αλλά και φανατικούς αλλοδαπούς θαυμαστές (κυρίως Ιταλούς), το νησί με το ”περίεργο” όνομα, που φέρεται να βαφτίστηκε από κάποιον ομώνυμο Μινωίτη πρίγκηπα, γνωρίζει πλέον έντονη τουριστική ανάπτυξη, προσελκύοντας όλο και περισσότερους επισκέπτες. 

 Λίγο η βελτίωση των υποδομών στη βραχώδη οντότητα της, λίγο η οργάνωση της ακτοπλοικής σύνδεσης της με τον Πειραιά και πολύ περισσότερο η απόφαση των ντόπιων να εκμεταλλευτούν οικονομικά τις περιορισμένες δυνατότητες του νησιού και νά που η Φολέγανδρος απέκτησε και ξενοδοχείο με spa και πισίνα! 

 Η ιστορία της εξέλιξής της προσομοιάζει με εκείνες των υπόλοιπων αναπτυγμένων τουριστικά ελληνικών νησιών, ωστόσο κάπου εδώ πρέπει να αποδοθούν εύσημα στη μικρή τοπική κοινωνία, που αντιστέκεται στην πλαστική καρέκλα, τα καταστήματα με σουβενίρ, και τα μπαρ που αναγνωρίζουν μόνο τη Μαντόνα ως κατάλληλη για τα ταλαιπωρημένα decks τους.