Γνωρίζατε ότι τα όρνεα ζευγαρώνουν και μένουν μαζί μέχρι το τέλος της ζωής τους; Είχατε αντιληφθεί ότι το Μαραμπού εκτός από ποιητική συλλογή του Καββαδία είναι και εξωτικό πουλί;
Έχετε παρατηρήσει ποτέ τη νωχελική κίνηση του βασιλικού πύθωνα, του βόα της άμμου ή του βόα συσφιγκτήρα;
Έχετε θαυμάσει τον περήφανο βηματισμό.....
ενός ελαφιού; Έτυχε ποτέ να «τσακώσετε» δύο αρκούδες να αγκαλιάζονται μέσα στο νερό;
Αν η απάντηση στα παραπάνω είναι αρνητική, όπως συμβαίνει με τα περισσότερα (μικρά και μεγάλα) παιδιά της πόλης, τότε επιβάλλεται μια περιήγησή σας στο Αττικό Ζωολογικό Πάρκο στα Σπάτα.
Το πάρκο διακρίνεται για τις άριστες συνθήκες διαβίωσης των ζώων, τους άνετους χώρους και τη συνεχή ιατρική παρακολούθηση, που αντανακλάται στην επιτυχημένη αναπαραγωγή τους. Όμως, εξίσου άνετα νιώθουν και οι επισκέπτες που περιπλανώνται σε έναν μεγάλο χώρο με εξαιρετική σηματοδότηση, ενημερωτικές και ευφάνταστες ταμπέλες και συχνά παρευρίσκονται στο τάισμα των ζώων. Παράλληλα, μπορούν να απολαύσουν το πέταγμα αρπακτικών πουλιών ή να περπατήσουν στην «κουνελοχώρα».
Στο πάρκο των 230 στρεμμάτων φιλοξενούνται πια 380 είδη ζώων, 60 θηλαστικά, 290 πτηνά και 30 ερπετά: ένας επίγειος παράδεισος με πληθυσμό 2.000 ατόμων!
Φυσικά, αυτό που διαφοροποιεί το Αττικό Πάρκο είναι η φιλοσοφία του. «Στόχος μας είναι τα ζώα να μη μετατρέπονται σε θέαμα των ανθρώπων» διευκρινίζει ο κ. Λεσουέρ, «φιλοδοξούμε η επίσκεψη να εγκολπώνει ψυχαγωγία, επιμόρφωση και ευαισθητοποίηση του κοινού στα περιβαλλοντικά θέματα».
Ενδεικτικό των νέων ηθών είναι ο τρόπος που παρουσιάζονται τα δελφίνια στο Αττικό Πάρκο. Σε άλλα πάρκα, π.χ. στη Νότια Γαλλία, τα ευφυέστατα θηλαστικά εκπαιδεύονται σε τέτοιο βαθμό που δίνουν πραγματικά ένα εντυπωσιακό «show».
«Εδώ ο επισκέπτης θα δει μόνον τις φυσιολογικές συμπεριφορές των δελφινιών, από τις οποίες διαφαίνονται τα ανεπτυγμένα τους αντανακλαστικά, η δυνατή τους όραση εντός και εκτός νερού, όπως και ο τρόπος επικοινωνίας των εν λόγω θηλαστικών». Τα δελφίνια του πάρκου έχουν φτάσει στην πατρίδα μας από το Εθνικό Θαλάσσιο Πάρκο της Λιθουανίας και αποτελούν την τρίτη γενιά που έχει γεννηθεί εντός πάρκου.
Αντίστοιχα, όλα τα ζώα που «στελεχώνουν» το πάρκο αποτελούν «καρπό» δωρεάν ανταλλαγών μεταξύ πάρκων κυρίως της Ευρώπης. Έτσι, οι καμηλοπαρδάλεις είναι γερμανικής «υπηκοότητας», τα δύο λιοντάρια γαλλικής, ενώ οι ζέβρες έφτασαν από το Τελ Αβίβ. «Αντιτιθέμεθα στο εμπόριο άγριας φύσης», υπογραμμίζει ο ιδρυτής του πάρκου.
Στα επόμενα δύο χρόνια αναμένεται η λειτουργία ενός Μουσείου Εξελίξεως, με έμφαση στην εποχή των δεινοσαύρων και ένα μεγάλο ενυδρείο, η «Ωκεανόπολις».
Ο κ. Λεσουέρ δικαιούται να καμαρώνει για πολλές «νίκες»: το Αττικό Πάρκο αποτελεί ένα από τα 291 που έχουν πιστοποιηθεί από το ΕΑΖΑ (European Association of Zoos and Aquaria), που εκπροσωπεί την Ελλάδα.
Ωστόσο, το μεγαλύτερο όφελος καταγράφεται στη σημειωθείσα πρόοδο της ελληνικής νοοτροπίας. «Δυσκολευτήκαμε πολύ αρχικά να εκπαιδεύσουμε τρόπον τινά τους επισκέπτες» θυμάται. «Αλλος έδινε αναμμένο τσιγάρο στη μαϊμού, κάποιοι μάγκες πετούσαν πέτρες για να ξυπνήσουν τα ζώα...». Οι ιθύνοντες τους αντιμετώπιζαν άλλοτε με το «καλό» και άλλοτε με το «άγριο». «Σήμερα τέτοια φαινόμενα μπορεί να μην έχουν τελείως εκλείψει, έχουν όμως περιοριστεί δραστικά» καταλήγει.
0 Σχόλια