Δημόσια παιδεία στεγασμένη στην παράγκα του Καραγκιόζη…

Τις προάλλες (20/6/2012) είχαμε την ημέρα μνήμης του σεισμού που συνέβη στη Θεσσαλονίκη το 1978. Σήμερα (27/6/2012, ώρα 12.30μ.μ.) έχουμε από τις ΕΛΜΕ-Θ την παράσταση διαμαρτυρίας στη Διεύθυνση Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης Δυτικής Θεσσαλονίκης, εναντίον της προσβλητικής καμπάνιας: «ΤΟ ΣΧΟΛΕΙΟ ΠΟΥ ΘΕΛΕΙΣ ΕΙΝΑΙ ΣΤΟ ΧΕΡΙ ΣΟΥ!», που γίνεται στα σχολεία του....

 Δήμου από την εταιρεία Coca Cola – 3E.

Η σύνδεση των δύο γεγονότων είναι ευκολονόητη. Κοινός παρονομαστής τους, η ατελείωτη αναλγησία κι ανευθυνότητα του «ελληνικού κράτους» της μεταπολίτευσης. Γνωρίζουν «οι παροικούντες εν Ιερουσαλήμ» ότι οι πληγές που άφησε ο εγκέλαδος εξακολουθούν, 34 χρόνια μετά, να θυμίζουν στους Θεσσαλονικείς το καταστροφικό του έργο. Κυρίως μέσω των λυόμενων κατασκευών που το κράτος θρασύτητα ονομάζει σχολικές μονάδες.

Στη Θεσσαλονίκη, το 1978, 35 σχολεία υπέστησαν βλάβες μη επισκευάσιμες και κρίθηκαν κατεδαφιστέα. Τότε επιλέχτηκε η «προσωρινή» λύση των λυόμενων κτηρίων για τη στέγαση των μαθητών. Όμως, στην Ελλάδα, όπως είναι γνωστό, ουδέν μονιμότερον του προσωρινού…

Η Θεσσαλονίκη του 2012 θα μπορούσε να χαρακτηριστεί σαν η πρωτεύουσα της λυόμενης «παιδείας», αφού εκτός από τα λυόμενα σχολεία με τον αμίαντο(!) του 1978, που υπάρχουν μέχρι τις μέρες μας, συχνότατα επιλέγεται ως φτηνή «λύση» η χρήση: προκατασκευασμένων, kibo – κοντέινερ, λυόμενων ή όποιας άλλης –ακατάλληλης ή επικίνδυνης για σχολικά κτήρια– κατασκευής μπορεί να φανταστεί κανείς.

Από τον Εύοσμο και τη Σταυρούπολη, μέχρι την Τούμπα και το κέντρο της Θεσσαλονίκης χρονίζουν τα προβλήματα που αφορούν τη σχολική στέγη και γενικά τις συνθήκες του περιβάλλοντος των μονάδων, που μόνο σχολικές δεν μπορούν να χαρακτηριστούν. Βεβαίως, από την κατάντια αυτή των δημόσιων σχολείων κερδισμένη βγαίνει η ιδιωτική παιδεία που καθίσταται (τεχνητά) αναγκαία ακόμα και για αυτούς που δεν έχουν την πολυτέλεια να την επιλέξουν.

Στη Θεσσαλονίκη αισθάνεσαι ότι, μετά το σεισμό του 1978, ο εγκέλαδος μεταλαμπάδευσε την καταστρεπτικότητά του στο «ελληνικό κράτος». Το οποίο από τότε συνεχίζει να καταστρέφει προκλητικά τα δημόσια σχολεία και τη δημόσια εκπαίδευση, με συστηματική υποβάθμιση των υποδομών – ειδικά στις περιοχές που υπάρχουν συμφέροντα ιδιωτικών εκπαιδευτηρίων. Όμως αυτό το κακό πλέον δεν αφορά μόνο τη Θεσσαλονίκη: η κρατική υποχρηματοδότηση παγιώνεται για όλα τα σχολεία της χώρας, με νέο πρόσχημα την «κρίση».

Οι «από μηχανής θεοί» – οι μεγάλοι χορηγοί – οι πολυεθνικοί σπόνσορες – οι ιδιωτικές εταιρείες συμφερόντων έρχονται να καλύψουν με το αζημίωτο (αφού κατά βάθος προωθούν την πραμάτεια τους) το κενό της απαράδεκτης πολιτικής που ακολουθείται –χρόνια τώρα– εναντίων της δημόσια παιδείας, δυστυχώς από το ίδιο το κράτος. Ποιός ξέρει, ίσως αύριο να δούμε και τα σχολικά βιβλία: της Ιστορίας, των Μαθηματικών, των Θρησκευτικών, της Φυσικής, της Χημείας κτλ. να έχουν κόκκινα εξώφυλλα προς τιμήν του «φιλάνθρωπου» χορηγού. Ίσως οι μαθητές να υποχρεωθούν να φορέσουν τις κόκκινες ποδιές του ή τις διαφημιστικές κονκάρδες του, ίσως να γράφουν σε κόκκινους πίνακες ή σε κόκκινα τετράδια με κόκκινα στυλό, ίσως οι δάσκαλοί να γίνουν υπάλληλοι του χορηγού – να πληρώνονται από αυτόν, ίσως ο καταναλωτικός κόκκινος «Άγιος Βασίλης» να γίνει το σύμβολο της «σοφίας» αντί της κουκουβάγιας…

Ακολουθούν, σε φωτογραφίες, μερικά παραδείγματα ντεμέκ σχολικών ντεμέκ κτηρίων της ντεμέκ συμπρωτεύουσας. Από το 1978 και μετά, η λυόμενη δημόσια «παιδεία» στεγασμένη στην παράγκα του Καραγκιόζη:

1ο Λύκειο Θεσσαλονίκης - λυόμενο του 1978

31ο Γυμνάσιο Θεσσαλονίκης - λυόμενο του 1978

7ο και 11ο Νηπιαγωγείο Ευόσμου - λυόμενο του 1978

89ο Δημοτικό Σχολείο - λυόμενο του 1978

1o Εσπερινό Λύκειο και Γυμνάσιο - λυόμενο

38o Δημοτικό Σχολείο - λυόμενο

1ο 2ο 3ο Δημοτικό Σχολείο ΠΑΘ - λυόμενο

1ο Δημ. Σχολείο Ειδικής Αγωγής - 2ο Νηπιαγωγείο Ειδικής Αγωγής - λυόμενο

12ο Δημοτικό Σχολείο και 5ο Γυμνάσιο - λυόμενο, με φόντο το Μέγαρο του πολιτισμού...

64ο Δημοτικό Σχολείο - λυόμενο

24ο Νηπιαγωγείο Ευόσμου - κοντέινερ (kibo)

2ο Λύκειο Πολίχνης - προκάτ αίθουσες
Πηγή