Στις ανηφοριές της Σμύρνης, μακριά από το ευρωπαϊκό κέντρο, μέσα σε φτωχόσπιτα, βρίσκεται ο Άγιος Βουκόλος, ο Αη-Βούκλας των Ελληνορθόδοξων.
Στέκει σαν ένα παράξενο φυτό μέσα στα στενοσόκακα με τα παιδιά στους δρόμους.
Τα σπίτια είναι διώροφα ή ισόγεια, με λαχανί εξώθυρες και τα κεντημένα κουρτινάκια σε γαλάζια ξεχαρβαλωμένα παράθυρα.
Είναι η παλιά Σμύρνη, πίσω από τη βιτρίνα της αστικής ζωής.
Ο Αη-Βούκλας, όμως, που σώθηκε από τη φωτιά του 1922, έχει αποκατασταθεί τα τελευταία χρόνια από τον Δήμο της Σμύρνης και χρησιμοποιείται ως πολιτιστικό κέντρο.
Θεόρατη εκκλησία του 19ου αιώνα, στο εσωτερικό της έχει διατηρήσει ελάχιστες αγιογραφίες, λόγω της λεηλασίας και της ερείπωσης.
Η αποκατάσταση είναι λίγο χοντροκομμένη, αλλά οι αναλογίες του ναού, ο μεταξένιος φωτισμός που εισχωρεί, ο όμορφος περίβολος, διασφαλίζουν μία αίσθηση γαλήνης.
Ο Άγιος Βουκόλος έζησε στη Σμύρνη τον 2ο αιώνα και υπήρξε επίσκοπος.
Το όνομά του συνδέθηκε με την περιοχή, όπως και αυτό του Πολύκαρπου, που ήταν διάδοχός του και μετέπειτα πολιούχος της Σμύρνης (η πολύ παλιά καθολική εκκλησία του Αγίου Πολυκάρπου είναι ακόμη σε λειτουργία).
Αξίζει να τον βρείτε καθώς είναι η μία από τις δύο εκκλησίες που σώθηκαν και η μόνη που έχει συντηρηθεί από τις τουρκικές αρχές.
Όταν τον είδα, ήταν έρημος, μόνο δύο φιλικοί φρουροί ήταν στον περίβολο.
Μου άνοιξαν τη βαριά σιδερένια αυλόπορτα, τρία μέτρα ψηλή για ασφάλεια.
Όμως, ο τόπος είναι νοτισμένος από παλιές ιστορίες και αξίζει να σκαρφαλώσετε πάνω από τον σιδηροδρομικό σταθμό για να εντοπίσετε τον Αη-Βούκλα.
0 Σχόλια