Σήμερα τι είναι ηθικό και που δοκιμάζονται οι αντοχές της κοινωνίας:
* Προγαμιαία Συμβόλαια.
Στην Ελλάδα τυπικά δεν ισχύουν και δεν υποστηρίζονται από το Οικογενειακό Δίκαιο, παρ ότι αυτό συμβαίνει στις ΗΠΑ και σε ορισμένες χώρες της Ε.Ε.
Ωστόσο, το ζήτημα δεν μπορεί να θεωρείται κλειστό, αφού ένας στους τέσσερις γάμους οδηγείται σε διαζύγιο και οι γάμοι συμφέροντος δεν είναι ασυνήθιστοι.
* Σύμφωνο Συμβίωσης.
Μονολότι το σύμφωνο συμβίωσης, ισχύει σήμερα μόνο για τα ετερόφυλα ζευγάρια, στο άμεσο μέλλον και τα ομόφυλα θα μπορούν να τεθούν υπό την προστασία του, όπως έχει εξαγγελθεί από το Υπουργείο Δικαιοσύνης.
Με το σύμφωνο, ένα ελεύθερο ζευγάρι μπορεί να έχει τα ίδια δικαιώματα με ένα παντρεμένο.
* Δωρεά Οργάνων.
Στην Ελλάδα, η Εκκλησία τονίζει ότι οι δυο βασικοί άξονες του ηθικού προβληματισμού για τη δωρεά οργάνων είναι αφενός το ενδεχόμενο της εκμετάλλευσης του δότη και αφετέρου του αυθαίρετου προσδιορισμού της στιγμής του θανάτου.
Για το πρώτο, όπως έχει αναφέρει ενδεικτικά, επινοήθηκε η έννοια της συναίνεσης (το οποίο παραμένει ένα μεγάλο και αντιφατικό θέμα σε πολλές συζητήσεις) και για το δεύτερο έχει προκύψει ο όρος "εγκεφαλικός θάνατος". Βέβαια, όλη η δύναμη της βιοηθικής στο θέμα αυτό εστιάζεται στο πόσο συναινετική μπορεί να είναι η δωρεά και πόσο "θάνατος" μπορεί να θεωρηθεί ο "εγκεφαλικός".
* Καύση Νεκρών.
Ενώ ήδη από το 2006 έχει ψηφιστεί ο σχετικός νόμος σύμφωνα με τον οποίο επιτρέπεται η αποτέφρωση νεκρών, ημεδαπών ή αλλοδαπών, τίποτε δεν έχει προχωρήσει. Η ορθόδοξη Εκκλησία επιμένει και αντιδρά στην αποτέφρωση των νεκρών. Ο σπουδαιότερος λόγος είναι, φυσικά, το δόγμα της Αναστάσεως, αφού η Εκκλησία διδάσκει ότι οι νεκροί θα αναστηθούν στη μέλλουσα κρίση και ότι η ανάσταση αυτή θα είναι και σωματική.
* Ευθανασία.
Τα ηθικά προβλήματα που εγείρονται σε αυτό το θέμα είναι πολλά. Μπορούμε να αναγνωρίσουμε σε κάποιον το ηθικό δικαίωμα να επιλέξει έναν πρόωρο θάνατο; Ποιος είναι ο ηθικός υπεύθυνος για μια τέτοια πράξη; Υπάρχει σχέση μεταξύ ευθανασίας και φόνου; Η ευθανασία διενεργείται τόσο στην Ελλάδα όσο και στις περισσότερες χώρες του κόσμου.
Ωστόσο, η ιατρική συνείδηση έχει καταλήξει πως όταν κάποιος ασθενής πάσχει από ανίατη νόσο, βρίσκεται σε τελικό στάδιο και η καταπραϋντική φροντίδα δεν μπορεί πλέον να ανακουφίσει τον πόνο του, τότε είναι απάνθρωπο να μη εισακουστεί η κραυγή του για λύτρωση.
* Παρένθετες μητέρες - Δωρητές Σπέρματος.
Ενώ η προσπάθεια της επιστήμης να άρει τα εμπόδια προς τεκνοποιία θεωρείται από τη χριστιανική ηθική ως αποδεκτή όταν αυτή αφορά ένα παντρεμένο ζευγάρι, δεν γίνεται το ίδιο όταν στη γονιμοποίηση έχει παρεμβληθεί ένα τρίτο πρόσωπο - είτε πρόκειται για δωρητή σπέρματος, είτε για παρένθετη μητέρα.
Στην Ελλάδα η παρένθετη μητρότητα επιτρέπεται μέσα από όρους και προϋποθέσεις από το 2005 και για να προχωρήσει η διαδικασία απαιτείται αίτηση στο πρωτοδικείο.
* Υιοθεσία από Ομοφυλόφιλους.
Ως βασικό ηθικό πρόβλημα που τίθεται στη σύγχρονη εποχή, το θέμα της υιοθεσίας παιδιών από ομοφυλόφιλα ζευγάρια κακώς πολλοί νομίζουν ότι αφορά τα δικαιώματα των ομοφυλόφιλων.
Αντίθετα, οι επιστημονικές μελέτες που αφορούν τα δικαιώματα των ίδιων των παιδιών δείχνουν όλες ότι κάθε παιδί έχει πρωτίστως το δικαίωμα να μεγαλώσει σε μια οικογένεια με μητέρα και πατέρα. Όταν, λοιπόν, αυτοί οι δύο ρόλοι στην ουσία αναιρούνται, τότε υπάρχει πρόβλημα από κάθε άποψη.
* Νομιμοποίηση Ναρκωτικών Ουσιών.
Ένα από πιο κρίσιμα ζητήματα στα οποία καλείται να πάρει θέση η ελληνική κοινωνία και πολιτεία. Και αυτό διότι κανείς δεν γνωρίζει ποια θα είναι η εξέλιξη μετά, ακόμη και αν η νομιμοποίηση αφορά μόνον τα λεγόμενα "μαλακά" ναρκωτικά.
Υπάρχει η άποψη που λέει ότι μια τέτοια απόφαση θα αποτρέψει τη φυλάκιση νέων ανθρώπων για ένα "τσιγαριλίκι" και θα εμποδίσει τους χρήστες να γίνουν χειρότεροι μέσα από το σωφρονιστικό σύστημα.
Γ.Παπαϊωάννου & Χ. Νικόπουλος/Εικόνες,
* Προγαμιαία Συμβόλαια.
Στην Ελλάδα τυπικά δεν ισχύουν και δεν υποστηρίζονται από το Οικογενειακό Δίκαιο, παρ ότι αυτό συμβαίνει στις ΗΠΑ και σε ορισμένες χώρες της Ε.Ε.
Ωστόσο, το ζήτημα δεν μπορεί να θεωρείται κλειστό, αφού ένας στους τέσσερις γάμους οδηγείται σε διαζύγιο και οι γάμοι συμφέροντος δεν είναι ασυνήθιστοι.
Μονολότι το σύμφωνο συμβίωσης, ισχύει σήμερα μόνο για τα ετερόφυλα ζευγάρια, στο άμεσο μέλλον και τα ομόφυλα θα μπορούν να τεθούν υπό την προστασία του, όπως έχει εξαγγελθεί από το Υπουργείο Δικαιοσύνης.
Με το σύμφωνο, ένα ελεύθερο ζευγάρι μπορεί να έχει τα ίδια δικαιώματα με ένα παντρεμένο.
Στην Ελλάδα, η Εκκλησία τονίζει ότι οι δυο βασικοί άξονες του ηθικού προβληματισμού για τη δωρεά οργάνων είναι αφενός το ενδεχόμενο της εκμετάλλευσης του δότη και αφετέρου του αυθαίρετου προσδιορισμού της στιγμής του θανάτου.
Για το πρώτο, όπως έχει αναφέρει ενδεικτικά, επινοήθηκε η έννοια της συναίνεσης (το οποίο παραμένει ένα μεγάλο και αντιφατικό θέμα σε πολλές συζητήσεις) και για το δεύτερο έχει προκύψει ο όρος "εγκεφαλικός θάνατος". Βέβαια, όλη η δύναμη της βιοηθικής στο θέμα αυτό εστιάζεται στο πόσο συναινετική μπορεί να είναι η δωρεά και πόσο "θάνατος" μπορεί να θεωρηθεί ο "εγκεφαλικός".
Ενώ ήδη από το 2006 έχει ψηφιστεί ο σχετικός νόμος σύμφωνα με τον οποίο επιτρέπεται η αποτέφρωση νεκρών, ημεδαπών ή αλλοδαπών, τίποτε δεν έχει προχωρήσει. Η ορθόδοξη Εκκλησία επιμένει και αντιδρά στην αποτέφρωση των νεκρών. Ο σπουδαιότερος λόγος είναι, φυσικά, το δόγμα της Αναστάσεως, αφού η Εκκλησία διδάσκει ότι οι νεκροί θα αναστηθούν στη μέλλουσα κρίση και ότι η ανάσταση αυτή θα είναι και σωματική.
Τα ηθικά προβλήματα που εγείρονται σε αυτό το θέμα είναι πολλά. Μπορούμε να αναγνωρίσουμε σε κάποιον το ηθικό δικαίωμα να επιλέξει έναν πρόωρο θάνατο; Ποιος είναι ο ηθικός υπεύθυνος για μια τέτοια πράξη; Υπάρχει σχέση μεταξύ ευθανασίας και φόνου; Η ευθανασία διενεργείται τόσο στην Ελλάδα όσο και στις περισσότερες χώρες του κόσμου.
Ωστόσο, η ιατρική συνείδηση έχει καταλήξει πως όταν κάποιος ασθενής πάσχει από ανίατη νόσο, βρίσκεται σε τελικό στάδιο και η καταπραϋντική φροντίδα δεν μπορεί πλέον να ανακουφίσει τον πόνο του, τότε είναι απάνθρωπο να μη εισακουστεί η κραυγή του για λύτρωση.
Ενώ η προσπάθεια της επιστήμης να άρει τα εμπόδια προς τεκνοποιία θεωρείται από τη χριστιανική ηθική ως αποδεκτή όταν αυτή αφορά ένα παντρεμένο ζευγάρι, δεν γίνεται το ίδιο όταν στη γονιμοποίηση έχει παρεμβληθεί ένα τρίτο πρόσωπο - είτε πρόκειται για δωρητή σπέρματος, είτε για παρένθετη μητέρα.
Στην Ελλάδα η παρένθετη μητρότητα επιτρέπεται μέσα από όρους και προϋποθέσεις από το 2005 και για να προχωρήσει η διαδικασία απαιτείται αίτηση στο πρωτοδικείο.
Ως βασικό ηθικό πρόβλημα που τίθεται στη σύγχρονη εποχή, το θέμα της υιοθεσίας παιδιών από ομοφυλόφιλα ζευγάρια κακώς πολλοί νομίζουν ότι αφορά τα δικαιώματα των ομοφυλόφιλων.
Αντίθετα, οι επιστημονικές μελέτες που αφορούν τα δικαιώματα των ίδιων των παιδιών δείχνουν όλες ότι κάθε παιδί έχει πρωτίστως το δικαίωμα να μεγαλώσει σε μια οικογένεια με μητέρα και πατέρα. Όταν, λοιπόν, αυτοί οι δύο ρόλοι στην ουσία αναιρούνται, τότε υπάρχει πρόβλημα από κάθε άποψη.
Ένα από πιο κρίσιμα ζητήματα στα οποία καλείται να πάρει θέση η ελληνική κοινωνία και πολιτεία. Και αυτό διότι κανείς δεν γνωρίζει ποια θα είναι η εξέλιξη μετά, ακόμη και αν η νομιμοποίηση αφορά μόνον τα λεγόμενα "μαλακά" ναρκωτικά.
Υπάρχει η άποψη που λέει ότι μια τέτοια απόφαση θα αποτρέψει τη φυλάκιση νέων ανθρώπων για ένα "τσιγαριλίκι" και θα εμποδίσει τους χρήστες να γίνουν χειρότεροι μέσα από το σωφρονιστικό σύστημα.
Γ.Παπαϊωάννου & Χ. Νικόπουλος/Εικόνες,
0 Σχόλια