Ο άγνωστος Λάκης Λαζόπουλος

Αν και η επικαιρότητα είναι καυτή και υπάρχει πολύ υλικό για σάτιρα από τον μετρ του είδους Λάκη Λαζόπουλο, το «Αλ τσαντίρι νιουζ» θα παραμείνει κλειστό.
Ο δημοφιλής ηθοποιός εξακολουθεί να οργώνει την Ευρώπη παρουσιάζοντας την παράσταση «Sorry, I am Greek», οπότε....

 απουσιάζει από το ραντεβού του με τους τηλεθεατές.
Η επόμενη live συνάντηση έχει κλειστεί για την Τρίτη 12 Ιουνίου, λίγες μέρες μάλιστα πριν από τις εκλογές, οπότε ο Λάκης θα αποχαιρετήσει και το τηλεοπτικό κοινό, αφού θα είναι η τελευταία εκπομπή για τη φετινή σεζόν.

Επειδή λοιπόν σήμερα δεν θα γίνει της… Τρίτης, όπως γίνεται κάθε βδομάδα με το «Αλ τσαντίρι νιουζ», είπαμε να ξεφυλλίσουμε το «Αλ τσαντίρι μπουκ» που κυκλοφορεί εδώ και μερικές ημέρες στα βιβλιοπωλεία αναδεικνύοντας γεγονότα από τη ζωή του Λάκη που ίσως μέχρι τώρα αρκετοί δεν γνώριζαν, αλλά δικαιολογούν την εξέλιξή του σε κορυφαίο καλλιτέχνη.

«Πρέπει να ήμουν μεταξύ πρώτης και δευτέρας γυμνασίου, όταν ο αδελφός της μητέρας μου, που ζούσε στην Αμερική, μας έγραψε στη Λάρισα ρωτώντας μας τι δώρα θέλαμε να μας στείλει. Εγώ ζήτησα ένα κασετόφωνο. Και ο θείος Νάσος μού το έστειλε. Μεγάλο, μαύρο, σαν τώρα το θυμάμαι… Κατέγραφα κάθε συζήτηση που άκουγα και επαναλάμβανα μπρος στο μικρόφωνο όλο τον διάλογο παριστάνοντας τις φωνές του καθενός αλλά και τα συναισθήματα, τις παύσεις, τα πάντα. Κατέγραφα κυρίως τις συζητήσεις που με στενοχωρούσαν. Με τη βοήθεια του κασετοφώνου μετέφραζα τα μικρά καθημερινά δράματα σε κωμωδία» γράφει ο Λάκης Λαζόπουλος στο βιβλίο του εξηγώντας πώς άρχισε να ασχολείται με τους ρόλους και στη συνέχεια με το θέατρο.

«Ο πατέρας μου δεν ήθελε καθόλου. Απέφευγε να έρθει να με δει να παίζω. Αργότερα έμαθα ότι ερχόταν κρυφά και στεκόταν όρθιος στο βάθος… Από τότε συνήθισα ότι ο μόνος που μπορεί να με παρακολουθεί όρθιος είναι εκείνος. Και ενώ έχουν περάσει χρόνια από τον θάνατό του, δεν μπορώ να δω όρθιο θεατή στο βάθος. Ταράζομαι, χάνω τα λόγια μου» αποκαλύπτει -πρώτη ίσως φορά- και εξηγεί: «Το κασετόφωνο του θείου Νάσου έγινε τηλεοπτική κάμερα. Εκείνες οι κασέτες που μάζεψα από τη Λάρισα πριν φύγω με βοήθησαν να μιλάω για όλα όσα συμβαίνουν γύρω μου χωρίς φόβο».

Εκτός από τα αυτοβιογραφικά στοιχεία που υπάρχουν διάσπαρτα στο βιβλίο που επιμελήθηκε ο Φώτης Απέργης, ο αναγνώστης έχει την ευκαιρία να διαβάσει, να θυμηθεί και να γελάσει ακόμα μία φορά με μερικούς από τους διαλόγους που παρακολουθήσαμε στο «Αλ τσαντίρι νιουζ» του Λάκη Λαζόπουλου.
ΑΝΘΗ ΒΟΥΛΓΑΡΗ