Ο δημιουργός του Μικρού Ήρωα,
Στέλιος Ανεμοδουράς 22 Μαΐου του 1917 - 6 Μαΐου 2000
Η καταγωγή των γονιών του ήταν από τη Μάνη, γι αυτό και αγαπούσε πολύ τα μανιάτικα μοιρολόγια. "Έχουν μεγάλη λογοτεχνική αξία" έλεγε.Ο Πειραιάς όμως, όπου μεγάλωσε, αποτέλεσε την πηγή έμπνευσής του για ότι έγραψε.
Οι ιστορίες άλλωστε του "Μικρού Ήρωα" ξεκινάνε με χρονική αφετηρία τον βομβαρδισμό του Πειραιά.
Τέλειωσε τη Νομική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών, ενώ παράλληλα εξέδιδε το λογοτεχνικό περιοδικό "Αργώ".
Τα πρώτα του διαβάσματα ήταν η "Διάπλαση των Παίδων" και ο Διονύσιος Σολωμός.
"Είχα μια έφεση στο γράψιμο, ήθελα να γράψω ευγενή πράγματα" έλεγε.
Μετά την απελευθέρωση εργάστηκε ως δημοσιογράφος στις εφημερίδες "Ελεύθερη Ελλάδα", "Δημοκρατική Αλλαγή", "Αθηναίικη", "Νέα", στον "Θησαυρό", κάνοντας μεταφράσεις (ήξερε καλά ξένες γλώσσες) και γράφοντας κυρίως ιστορικά αναγνώσματα.
Μεταφράζοντας αρχικά τις περιπέτειες του Ζορό, με παρότρυνση του Μαγγανάρη άρχισε να γράφει δικές του ιστορίες με τον ίδιο ήρωα, που είχαν μάλιστα μεγαλύτερη απήχηση στους αναγνώστες!
Το πρώτο προσωπικό άνοιγμά του θα το κάνει με τον "Υπεράνθρωπο", ένα περιοδικό μικρού σχήματος, που θα κρατήσει δύο χρόνια.
Ένας ήρωας στα πρότυπα του αμερικανικού Σούπερμαν, με ελληνική φινέτσα και φαντασία.
Πολλοί θα θυμούνται τους αγώνες του κατά του Κακού, με συμπαραστάτες τον Κεραυνό και την Αστραπή, τον Ελ-Γκρέκο και τον κωμικό της παρέας τον φοβητσιάρη Κοντοστούπη.
Με τίτλο "Μικρός Ήρωας" εκδίδει το πρώτο τεύχος το 1952 σε ηλικία 35 ετών.
Η θρυλική παρέα των Μικρών Ηρώων γίνεται αγαπημένο ανάγνωσμα της νεολαίας δύο δεκαετιών του ' 50 και του '60.
Ο Μικρός Ήρωας ήταν ένα εβδομαδιαίο ανάγνωσμα που συνέγραψε ο Στέλιος Ανεμουδουράς και διάνθισε με σκίτσα του ο Βύρων Απτόσογλου για μία ολόκληρη 16ετία, από το 1953 έως το 1968 όταν και διακόπηκε για λόγους που είχαν άμεση σχέση με την επιβολή λογοκρισίας που εφάρμοσε το τότε δικτατορικό καθεστώς.
Κυκλοφόρησε για πρώτη φορά στα περίπτερα με τη μορφή μικροσκοπικού περιοδικού.
Γνώρισε πρωτοφανή κυκλοφοριακή επιτυχία, αφού κάθε Τρίτη πρωί, αγόρια και κορίτσια έτρεχαν με το δίφραγκο στο χέρι να αγοράσουν το καινούργιο τεύχος για να παρακολουθήσουν τις περιπέτειες των τριών ηρώων του "Μικρού Ήρωα" κατά των Γερμανών κατακτητών μέσα στην κατεχόμενη Αθήνα...
Επώνυμοι και ανώνυμοι αναγνώστες, υπουργοί, επιστήμονες, επιχειρηματίες, καλλιτέχνες, δημοσιογράφοι, πλούσιοι και φτωχοί είχαν ένα κοινό, τη μεγάλη αγάπη για το θρυλικό αυτό ανάγνωσμα που οδήγησε τα παιδικά τους βήματα σε έναν κόσμο ηρώων όπου προτεραιότητα είχαν αξίες όπως η αγάπη για την ελευθερία και την πατρίδα, το μίσος για την τυραννία και η ανθρώπινη αξιοπρέπεια.
Το θρυλικό Παιδί - φάντασμα - ο Μικρός Ήρωας Γιώργος Θαλάσσης - και οι βασικοί σύντροφοί του στις περιπέτειες, η γλυκιά Κατερίνα και ο διαρκώς αβυσσαλέα πεινασμένος Σπίθας!
Ένα τρίπτυχο φωτιά που γαλούχησε γενιές και γενιές, δρώντας μέσα από τις σελίδες του μακροβιότερου ελληνικού παιδικού περιοδικού.
Κυκλοφορούσε σε εβδομαδιαία βάση, σε δύο εκδόσεις.
Η μία κανονική και η άλλη εικονογραφημένη.
Η πρώτη ήταν και η πιο πετυχημένη και μακροβιότερη.
Τα επεισόδια δεν ήταν αυτοτελή, η δράση κορυφωνόταν προς το τέλος, και καθώς μέσα σ ένα κρεσέντο αγωνίας κάποιος θανάσιμος κίνδυνος απειλούσε τους ήρωες, συνεχιζόταν στο επόμενο τεύχος.
Από αυτούς οι πιο χαρακτηριστικοί ήταν ο Διαβολάκος και η σφεντόνα του, το Ζουζούνι με το φυσοκάλαμό του και ο λιλιπούτειος Μπόμπιρας.
Το τελευταίο τεύχος κυκλοφόρησε το 1967, οπότε απαγορεύτηκε η έκδοσή του από τη δικτατορία. Συνολικά 788 τεύχη, 788 ιστορίες έθρεψαν τη φαντασία πολλών παιδιών και εφήβων.
Εκδηλώσεις για τον Ανεμοδουρά έκαναν η Ένωση Εφημεριδοπωλών Πειραιώς, ο Δήμος Αθηναίων με τον τότε δήμαρχο Δημήτρη Αβραμόπουλιο (πιστός παιδικός αναγνώστης του Μικρού Ήρωα) που του απένειμε το μετάλλιο της πόλης το '97, και το Ίδρυμα Μπότση με απονομή τιμητικής διάκρισης, επίσης τον ίδιο χρόνο.
Κάτι σημαίνει το ότι έγινε τρυφερό τραγούδι από τον Λουκιανό Κελαηδόνη, σε στίχους και μουσική δική του, για το σπονδυλωτό έργο "Το τραμ το τελευταία", που παρουσίασε το Ελεύθερο Θέατρο το 1976 στο Άλσος Παγκρατίου (τον Γιώργο Θαλάσση, την Κατερίνα και τον Σπίθα ερμήνευσαν αντίστοιχα ο Ντίνος Λύρας, η Υβόνη Μαλτέζου και ο Γιώργος Σαμπάνης).
Το ότι δόθηκε πριν από λίγα χρόνια, τιμής ένεκεν, μια θεατρική παράσταση με τον Γιώργο Νινιό - Παιδί Φάντασμα και τον Δημήτρη Πιατά - Σπίθα.
Πιστός στις αρχές του, ευγενικός, εργατικός και αεικίνητος έως το τέλος έβγαζε τα περιοδικά "Κατερίνα", Σούπερ - Κατερίνα" και "Μπλεκ", γραφιάς αλλοτινών εποχών.
Στις 5 Μαΐου του 2000 υπέστη οξύ καρδιακό επεισόδιο και ώσπου να μεταφερθεί στο Ιατρικό Κέντρο εξέπνευσε σε ηλικία 83 ετών και κηδεύτηκε στο Α΄Νεκροταφείο με δημοσία δαπάνη...
Ο Μικρός Ήρωας Γιώργος Θαλάσσης, που σώπασε το 1967, δάκρυσε για τελευταία φορά το 2000.
Ο Στέλιος Ανεμοδουράς θα μείνει στη μνήμη όχι μόνο των δικών του αλλά και όλων εκείνων των "παιδιών" που ταυτίστηκαν με τις ιστορίες του. Ιστορίες φαντασίας, ελευθερίας, ξεγνοιασιάς αλλά και ήθους και αξιοπρέπειας.
που να μην το έχει πει κανένας για κανέναν
εγώ μονάχα ένα πράγμα θα σου πω
μου φτάνει πως μεγάλωσα με σένα.
Πού είσαι τώρα και σ έχω χάσει
παλιέ μου φίλε Γιώργο Θαλάσση
που είσαι τώρα και σ έχω χάσει
Μικρέ μου Ήρωα Γιώργο Θαλάσση
www.mani.org.gr
0 Σχόλια