Φτάνοντας στη Μόσχα, γνωρίζεις εκ των προτέρων ότι «απαγορεύεται» να φύγεις από την πόλη χωρίς να έχεις δει δύο (τουλάχιστον) αξιοθέατα: την Κόκκινη Πλατεία και το μοσχοβίτικο μετρό.Για να είμαι ειλικρινής είχα περισσότερη αγωνία για το μετρό.
Έχοντας ακούσει τόσα πράγματα για τη μνημειακότητα των σταθμών, δεν μπορούσα να περιμένω.
Ευτυχώς, το δίκτυο είναι ιδιαίτερα εκτεταμένο (έχει 12 γραμμές και 185 σταθμούς, καλύπτοντας μια απόσταση περίπου 305 χιλιομέτρων!) και επομένως θεωρείται βέβαιο ότι θα βρεθείτε στην ανάγκη του. Τέλεια!
Αλλά τα πράγματα δεν είναι τόσο απλά. Πρώτον, η γλώσσα.
Τα πάντα (στην περίπτωσή μας τα ονόματα των σταθμών) είναι γραμμένα στα ρωσικά και μόνο.
Αυτό σημαίνει ότι θα πρέπει να δώσετε στον εαυτό σας λίγο χρόνο να εξοικειωθεί με το κυριλλικό αλφάβητο.
Δεύτερον, χρειάζεται επίσης κάποιος χρόνος για να μπείτε στη «λογική» του μετρό της Μόσχας. Έτσι, ενώ στα περισσότερα, αν όχι όλα, μετρό της Ευρώπης οι κοινοί σταθμοί έχουν ένα όνομα, στη Μόσχα δεν συμβαίνει το ίδιο.
Αν ας πούμε ο διπλός σταθμός του Συντάγματος ήταν στη Μόσχα, θα είχε δύο ονόματα και η μετακίνηση από τον ένα στον άλλο θα απαιτούσε αρκετό περπάτημα σε στοές 100 και 200 μέτρων!
Αλλά σε τι περιβάλλον, θα μου πείτε!
Εδώ, ό,τι έχετε ακούσει είναι αλήθεια. Όσο κι αν έχεις δει φωτογραφίες, η πραγματικότητα σε ξεπερνάει.
Τα μάρμαρα, οι πολυέλαιοι, τα χρυσά μωσαϊκά, οι τοιχογραφίες και τα γλυπτά διάσημων Ρώσων καλλιτεχνών σε αφήνουν άφωνο. Τουλάχιστον 40 σταθμοί θεωρούνται αρχιτεκτονικά αριστουργήματα.
Επίσης, είναι πάμφθηνο και οι συρμοί περνούν πάρα πολύ συχνά. Στα εκδοτήρια, αν δεν μιλούν αγγλικά, δείξτε τον αριθμό των εισιτηρίων με τα δάχτυλα. Θα σας καταλάβουν. Γενικά, μια μοναδική εμπειρία.
Του Δημήτρη Ρηγόπουλου
0 Σχόλια