Είδα τον Τζορτζ Κλούνι στην εξαιρετική ταινία του Αλεξάντερ Πέιν, «Οι Απόγονοι».
Και τι να πω;
Δεν θα πω ότι έχει πάρει Όσκαρ, και άλλα 59 βραβεία και ετοιμάζεται να πλουτίσει κι άλλο τη συλλογή με τα αγαλματάκια στο τζάκι του.
Ούτε ότι σκηνοθέτησε μεταξύ άλλων, το «Confessions of a dangerous mind»(!), ούτε ότι είναι από αυτούς, που όπου τσουνάμι και χαμός, εκείνος πρώτος, να βοηθήσει.
Επίσης δεν θα πω ότι είναι άντρας εμπνευστής του κινήματος των αρσενικών Ἑρωτες χωρίς γάμους και συμπεθέρια῾.
Θα πω πως αν έχεις κάνει όλα αυτά στη ζωή σου κι εξακολουθείς να μας λες «No Martini, no party», είσαι κι ωραίος τύπος. Ακομπλεξάριστος.
Κι επίσης ότι θέλει να χεις πολύ εμπιστοσύνη στο ταλέντο σου, για να έχεις τη συγκεκριμένη εμφάνιση-ματάρες, σωματική διάπλαση, γωνίες, γκρίζους κροτάφους, πονηρό ύφος- και να πας να παίξεις, τον ξενέρωτο-τσιγγούνη- politically correct κερατά, που άγαρμπος προσπαθεί να κάνει καλά, τις δυο ατίθασες κόρες του και να γνωρίσει, από μαζοχισμό, και τον γκόμενο της γυναίκας του. (Απόγονοι)
Και να είσαι και πάλι υποψήφιος για Όσκαρ.
Γιατί εκεί στην Ακαδημία μεταξύ άλλων, μάλλον ξέρουν πως: No George no party...
0 Σχόλια