Η ΔΙΑΔΡΟΜΗ ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΔΩ ►

Λουκία Λαιμού

Η Λουκία Λαιμού είναι κόρη του εφοπλιστή Μάρκου Λαιμού και την Αγγλίδας καλλονής Πένι.
Γεννήθηκε στο Cambridge του Λονδίνου, όπου έζησε μόλις τα πρώτα χρόνια της ζωής της, αφού η οικογένειά της αποφάσισε να μετακομίσει στην Ελλάδα και συγκεκριμένα στη Γλυφάδα.
Αν και μπορεί να έχει άνετη ζωή, δηλώνει ότι ....

θέλει να ζει μια λιτή ζωή, χωρίς ιδιαίτερες πολυτέλειες και να αποκτά χρήματα μέσα από την λατρεία της για το χορό.
Από μικρή λάτρευε το χορό και έχει φοιτήσει σε μια από τις καλύτερες σχολές του Λονδίνου, ενώ έχει δουλέψει σε πολλά μαγαζιά ως χορεύτρια από την ηλικία των 14 ετών.
Είναι ένας δραστήριος άνθρωπος που του αρέσει να συνδυάζει δουλειά και διασκέδαση. Αν και δεν έχει ανάγκη τα χρήματα, δεν θα μπορούσε ποτέ να φανταστεί τον εαυτό της να μένει σπίτι και να μην εργάζεται. Οι σνομπ κυρίες της καλής κοινωνίας, άλλωστε, δεν είναι το πρότυπό της. Ο λόγος για την Λουκία Λαιμού, την κόρη της γνωστής οικογένειας εφοπλιστών που το πρωί διευθύνει την οικογενειακή επιχείρηση και τα βράδυ χορεύει σε κλαμπ.

Η Λουκία συνήθως σηκώνεται νωρίς το πρωί και δουλεύει στη νέα επιχείρηση που έχει ξεκινήσει με την μητέρα της και τον αδελφό της. Πρόκειται για μια επιχείρηση που διαθέτει ένα χώρο για γάμους και δεξιώσεις: δουλειά που της αρέσει, παρόλο που απαιτεί πολύ χρόνο. Ωστόσο, τα βράδια της Τετάρτης και της Κυριακής ασχολείται με την άλλη μεγάλη της αγάπη, το χoρό. “Μέσω μιας ομάδας χορού που ασχολείται με το latin και διδάσκει χορό από το ένα μαγαζί στο άλλο, συμμετέχω στις βραδιές χορού στα club Socialista και το Sea 'n' City. Δεν είναι κάτι προκλητικό, δεν χορεύω με τα εσώρουχα, όπως κάνουν σε κάποια μαγαζιά”, δήλωσε χαρακτηριστικά.

Η αγάπη για το χορό
Από μικρή, άλλωστε αγαπούσε το χορό. “Ασχολούμε με το χορό επαγγελματικά από τα 14 και από τα 5 μου χόρευα στο σπίτι. Η μητέρα μου με ενθάρρυνε πολύ και με έγραψε σε μια σχολή μπαλέτου. Πάντα είχα στο σπίτι μουσική”, ανέφερε, τονίζοντας ότι οι γονείς της ποτέ δεν στάθηκαν εμπόδιο στις επιλογές της. “Η μαμά μου με στήριζε από μικρή. Ο μπαμπάς μου είχε μια μορφή αλτζχάιμερ και δεν είχε καταλάβει καλά τι έκανα, όταν με είδε όμως στην τηλεόραση χάρηκε πολύ και καμάρωνε”, εξομολογήθηκε.
Ωστόσο, σε πολλούς φαίνεται παράξενο που η “Κια” (έτσι την φωνάζουν οι άνθρωποι από το χώρο) αποφάσισε να δουλέψει στο χώρο του θεάματος. “Μου αρέσει πολύ ο χορός και το γεγονός ότι χορεύω και πληρώνομαι από αυτό είναι σημαντικό για εμένα. Ξέρω ότι ο χώρος αυτός είναι ρευστός και γι' αυτό κάνω και άλλη δουλειά”, είπε και πρόσθεσε ότι το όνομα της της έχει κλείσει πολλές πορτες. “Το όνομά μου μου έχει κλέισει πόρτες. Μια περίοδο δούλευα και με φώναζαν όλοι “Κία” χωρίς να ξέρουν το πραγματικό μου όνομα. Το έμαθαν μέσω της ταυτότητάς μου και άλλαξε η συμπεριφορά τους. Κάποιοι θεωρούσαν ότι δεν μου άξιζε να πάρω δουλειές ή δεν είχα ανάγκη να δουλεύω”, σημείωσε.

Τα παιδικά της χρόνιαΠαρόλα αυτά, η ίδια δεν μπορεί να φανταστεί τον εαυτό της χωρίς να βγάζει τα δικά της χρήματα. Αν και γεννήθηκε στο Cambridge της Βρετανίας, σε μια τεράστια έπαυλη και ήρθε στην Ελλάδα με τους γονείς της, όπου μεγάλωσε χωρίς να της λείψει τίποτα, η Λουκία ήθελε από μικρή να είναι οικονομικά ανεξάρτητη. “Η μαμά μας φερόταν πάντα σαν να μην είχαμε πολλά χρήματα, αλλιώς μπορεί να βγαίναμε κακομαθημένα. Δεν χρειάστηκε να δουλέψω για τα χρήματα, αλλά νιώθω σαν να κλέβω αν παίρνω μόνο τα λεφτά των γονιών. Δεν μου αρέσει το στυλ Paris Hilton και η λογική του ξοδεύω χρήματα και αγοράζω ακριβά πράγματα για να τα δείξω”, είπε.

Όσον αφορά τα παιδικά της χρόνια, η ίδια θυμάται πως ήταν μια από τις πιο όμορφες περιόδους της ζωής της. Οι γονείς της της έδωσαν πολλή αγάπη, παρόλο που ήταν επαναστάτρια. “Ήμουν πάντα το μαύρο πρόβατο. Επέμενα να εκφράζω τη γνώμη μου και ήμουν αντιδραστική. Η οικογένεια μου όμως, ήταν πάντα το ευαίσθητο σημείο μου. Δεν άφηνα κανένα να πει κακή κουβέντα για τους δικούς μου ανθρώπους”, ανέφερε.
Για τη σχέση της με τον πατέρα της και τον χαμό του, η Λουκία δήλωσε πως της στοίχισε αλλά είχε τη βοήθεια της μητέρας της. “Από μικρή ηλικία καταλαβαίναμε ότι ο πατέρας μας ήταν μεγαλύτερης ηλικίας και είχαμε προετοιμαστεί να τον δούμε να φεύγει από τη ζωή. Δεν ήταν σαν τους άλλους πατεράδες που πήγαιναν να παίξουν με τα παιδιά τους”, είπε και πρόσθεσε: “Η μητέρα μου μας προετοίμαζε ψυχολογικά για να είναι μικρότερος ο πόνος που θα νιώθαμε. Μετά το θανατό του πονέσαμε πολύ, αλλά δεθήκαμε περισσότερο ως οικογένεια”.
Η ίδια βέβαια, για μια περίοδο είχε μείνει με μια φίλη της, αλλά μόλις έφυγε ο αδελφός της ο Αντώνης για το στρατό, πήγε να ζήσει με την μητέρα της στην Αγία Μαρίνα, στο σπίτι που μένουν τώρα. Οι δυο τους μιλούν πλέον αποκλειστικά στα αγγλικά και τους αρέσει να περνούν χρόνο μαζί. Ο πατέρας της μπορεί να μην είναι πια κοντά της, αλλά το διακριτικό τατουάζ που έχει στον καρπό της και γράφει “Faith”, της τον θυμίζει κάθε στιγμή.

Η υποκριτική και η εμφάνισή της στην τηλεόραση
Όσον αφορά τα βήματά της στο χώρο του θεάματος και της υποκριτικής, η Λουκία ανέφερε πως το 2005 είχε πάει στην εκπομπή της Ρούλας Κορομηλά στον Alpha. Ενώ, λίγο αργότερα, δήλωσε συμμετοχή για το “So you think you can dance” του Mega. Η ίδια είχε ενθουσιαστεί πολύ με τη συμμετοχή της, αλλά την είχε στεναχωρήσει όταν είχαν πει πως ο πατέρας της πλήρωσε για να μπει στο παιχνίδι.

Ωστόσο, η πορεία της δεν σταματά εκεί αφού τον περασμένο Δεκέμβρη υποδύθηκε το ρόλο της “Δάφνης” στην παράσταση Scooby Doo, που ανέβηκε στο θέατρο Badminton, κλέβοντας τις εντυπώσεις. Ενώ, σε λίγο καιρό αναμένεται να βγει η ταινία για τον Αλέξη Γρηγορόπουλο, στην οποία συμμετέχει. Μιλώντας, μάλιστα, για την ταινία δήλωσε: “Η υπόθεση του Αλέξη Γρηγορόπουλου είναι ένα λεπτό θέμα και στην αρχή είχα ενδοιασμούς, γιατί φοβόμουν ότι θα μιλούσε για το θάνατό του. Με καθησύχασε, όμως, το γεγονός ότι η μητέρα του συμφωνούσε με την ταινία και δεν υπήρχε απευθείας αναφορά στο θάνατό του, αλλά στα γεγονότα που τον συνόδευσαν και στη γενικότερη κατάσταση. Δεν θεώρησα ότι ήταν προκλητικό και συμμετείχα”.

Για το Dancing with the stars αποκάλυψε ότι θα την ενδιέφερε να συμμετέχει. “Θα ήθελα να πάω στο “Dancing with the stars”. Εκεί δεν θα με έκρινε κανείς για το χορό και δεν θα υπήρχε πρόβλημα με το όνομά μου, αφού όλοι θα είναι διάσημοι και θα είμαι κάπου που δεν θα με ξεχωρίσει κανένας”, τόνισε.

Αγαπημένες συνήθειες και ιδανικός άντρας
Ποιες είναι όμως, οι αγαπημένες συνήθειες της Λουκίας Λαιμού;
Η Λουκία δηλώνει λάτρης της σοκολάτας, της αρέσει να πηγαίνει σινεμά ή βόλτες με τους φίλους και την οικογένειά της και έχει μια ιδιαίτερη αδυναμία στον αδελφό της. Πρόσφατα πήρε την απόφαση να κόψει τα μακριά μαλλιά της, επιλέγοντας ένα κοντό αλα γκαρσόν κούρεμα, που θυμίζει γλυκιά Γαλλιδούλα. Της αρέσει το hip hop και το latin, αλλά χορεύει τα πάντα. “Μου αρέσει το latin και το hip hop, αλλά αν βρεθώ στα μπουζούκια ή σε κάποιο γάμο θα χορέψω ελληνικά. Μου αρέσει ό,τι έχει να κάνει με το χορό”, ανέφερε.
Ακόμη, η ίδια είπε πως για κάποια περίοδο βρέθηκε στη Θεσσαλονίκη, όπου ασχολήθηκε με το χορό και δούλευε σε τρία διαφορετικά μέρη. “Ήμουν δασκάλα σε μια σχολή χορού, χόρευα σε ένα νυχτερινό κέντρο με μια ομάδα χορού και στα μπουζούκια συμμτείχα στο μπαλέτο”, αποκάλυψε.
Τέλος, όσον αφορά την προσωπική της ζωή, η 23χρονη Λουκία εξομολογήθηκε πως αυτήν την περίοδο είναι ελεύθερη και μόνη. “Είναι δύσκολο να βρεις κάποιον αυτές τις μέρες. Είμαι επιλεκτική, αλλά ψάχνω κάποιον που να είχει απλά πράγματα, όπως αίσθηση του χιούμορ. Δεν μου αρέσουν οι δήθεν. Αυτοί που δεν μπορούν να αυτοσαρκαστούν.”, είπε και πρόσθεσε πως θέλει ο άντρας που θα είναι δίπλα της να δουλεύει. Η ίδια, μάλιστα, αποκάλυψε και μια ιστορία από το παρελθόν της, λέγοντας πως όταν ήταν 15 χρόνων είχε κάνει σχέση με έναν ψαρά. “Ο μεγαλύτερός μου έρωτας, όταν ήμουν 15 χρόνων ήταν ένα παιδί που πουλούσε ψάρια. Ήταν έρωτας με την πρώτη ματιά. Μετά βέβαια, έμαθε πως το μεγάλο σπίτι που κοιτούσαμε από την παραλία ήταν των γονιών μου, αλλά δεν τον ένοιαζε. Ένα τέτοιο άνθρωπο ψάχνω να βρω”, συμπλήρωσε.
ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ
Μπορεί να είναι κόρη του εφοπλιστή Αντώνη Λαιμού εκείνη όμως θέλει να ζει μια λιτή ζωή, χωρίς ιδιαίτερες πολυτέλειες και να αποκτά χρήματα μέσα από την λατρεία της το χορό.
Η Λουκία Λαιμού έχει γνωρίσει όλο τον καλό κόσμο της αθηναϊκής και όχι μόνο κοινωνίας, σημαντικά ονόματα του επιχειρηματικού στερεώματος.
Σε συνέντευξή της δήλωσε πολλά μεταξύ των οποίων πολλά θα δυσαρεστήσουν την οικογένειά της:
«Αδιάφοροι. Οι περισσότεροι από αυτούς τους κροίσους κρύβουν μέσα τους μεγάλη μοναξιά και δυστυχία. Τους θυμάμαι παιδί στα πάρτι που έδιναν οι γονείς μου, να ακούνε μουσική, να χορεύουν, να πίνουν, να γλεντούν να μας "αγαπούν" και μου φαίνονταν ολότελα ψεύτικοι. Ήμουν βέβαιη ότι αν ο πατέρας μου τα έχανε όλα και αναγκαζόμασταν να μετακομίσουμε σε ένα υπόγειο στην Αχαρνών, αν το σαλόνι μας άδειαζε από τους υπηρέτες και τα πλουσιοπάροχα δείπνα, κανείς από αυτούς τους "επιστήθιους φίλους", τους οποίους ο πατέρας μου είχε βοηθήσει πολλές φορές και με πολλούς τρόπους, δεν θα έμπαινε στον κόπο όχι να μας επισκεφθεί, αλλά ούτε καν να ρωτήσει αν ζούμε ή αν πεθάναμε.
Κάτι που συνέβη κατά κάποιον τρόπο όταν ο πατέρας μου έφυγε από τη ζωή το 2009, ηττημένος από την νόσο Αλτσχάιμερ. Τότε, το μόνο που τους ένοιαζε δεν ήταν η ψυχολογική μας κατάσταση, αλλά τι θα κάναμε με την περιουσία. Το πιστεύεις ότι στην κηδεία του πατέρα μου άτομο της λεγόμενης "υψηλής κοινωνίας" με πλησίασε λέγοντάς μου ότι κάποτε του είχε τάξει ότι θα του άφηνε το αυτοκίνητό του;
Εκεί τα είδα όλα. Κι εκεί κατάλαβα ότι ο θάνατος δεν είναι το χειρότερο σε αυτή τη ζωή. Το χειρότερο είναι να ζεις σαν μαριονέτα, δηλαδή να υπάρχεις , να αναπνέεις και να ζεις μόνο για το χρήμα. Όσο για τους περισσότερους Λαιμούς, λόγω το ότι φέρω το ίδιο όνομα με εκείνους, "νομιμοποιούμαι" να πω ότι θα τους έκανε πολύ καλό αν κατέβαιναν λίγο από τα καλάμια τους. Όσο περήφανη είμαι για το όνομά μου, άλλα τόσο σίγουρη είμαι ότι ένα όνομα δεν είναι αντιπροσωπευτικό της ποιότητας ενός χαρακτήρα. Από τους Λαιμούς έχω ακούσει ασύλληπτα πράγματα όπως "είναι ντροπή να δουλεύει μια Λαιμού"ή μια "Λαιμού δεν νοείται να μιλάει με τον απλό κοσμάκη".
Για μένα η δουλειά δεν είναι ντροπή, είναι τιμή. Από την περιουσία του πατέρα μου δεν έχω αγγίζει ούτε ένα ευρώ. Δεν έχω πάει ποτέ στην τράπεζα να σηκώσω λεφτά, δεν είχα ποτέ πιστωτική κάρτα, δεν με ενδιέφερε στο παραμικρό να το παίξω κάτι, σπαταλώντας περιουσίες στα Γκστάαντ και τις Μαλδίβες. Τα χρήματα που μου άφησε είναι για τα παιδιά μου. Μια δικλίδα ασφαλείας, ένα "πάπλωμα σωτηρίας " αν τύχει και η ζωή σταθεί σκληρή απέναντί τους», δήλωσε στην εφημερίδα Πρώτο θέμα.

ΣΧΟΛΙΑ

0 Σχόλια