Άλογα μεγέθους γάτας κυκλοφορούσαν κάποτε στη Γη

Όταν ο πλανήτης μας ήταν πολύ πιο ζεστός από ό,τι σήμερα, πριν από περίπου 56 εκατομμύρια χρόνια, άλογα μικρά όσο μια γάτα αφθονούσαν στα δάση της βόρειας Αμερικής και, πιθανώς, σε άλλες περιοχές της Γης, σύμφωνα με μια νέα αμερικανική επιστημονική έρευνα.
Οι ερευνητές, με επικεφαλής τον
Ρος Σέκορντ του πανεπιστημίου της Νεμπράσκα, που δημοσίευσαν τη σχετική μελέτη στο περιοδικό "Science", εκτιμούν ότι αυτά τα νανο-άλογα, γνωστά με την επιστημονική ονομασία "Sifrhippus" (από την αραβική λέξη «σιφρ» για το μηδέν και την ελληνική λέξη «ίππος»), τα οποία ούτως ή άλλως ήσαν πολύ μικρόσωμα, έγιναν υπερβολικά μικρά σε διάστημα μερικών δεκάδων χιλιάδων ετών, προκειμένου να προσαρμοστούν καλύτερα στις υψηλές θερμοκρασίες εκείνης της εποχής.

Η άνοδος της θερμοκρασίας είχε προκληθεί από φυσικές αιτίες, όπως η μεγάλη αύξηση του μεθανίου στην ατμόσφαιρα λόγω ηφαιστειακών εκρήξεων, γεγονός που δημιούργησε ένα φυσικό «φαινόμενο του θερμοκηπίου».

Αν η εκτίμηση αυτή είναι σωστή, τότε μπορεί να αποτελεί και μια πρόβλεψη για το μέγεθος διαφόρων ζώων στο μέλλον, σε ένα έως δύο αιώνες, όταν πιθανώς θα έχει επιδεινωθεί η ανθρωπογενής κλιματική αλλαγή και ο πλανήτης μας υπερθερμανθεί κι άλλο. Ήδη οι επιστήμονες έχουν παρατηρήσει ότι το μέγεθος ορισμένων πουλιών ήδη μικραίνει σε σχέση με το παρελθόν, όταν η θερμοκρασία στη Γη ήταν χαμηλότερη.

Οι Αμερικανοί επιστήμονες έκαναν την ανακάλυψη μελετώντας απολιθώματα δοντιών αλόγων που βρέθηκαν στην πολιτεία του Γουαϊόμινγκ. Τα παλαιότερα οστά ήσαν μεγαλύτερα και μίκραιναν σε μέγεθος με το πέρασμα του χρόνου.

Πολλά ζώα εξαφανίστηκαν κατά τη διάρκεια της περιόδου που υπήρξε πριν από 56 εκατ. χρόνια, διήρκεσε περίπου 175.000 χρόνια και την οποία οι επιστήμονες αποκαλούν «Θερμικό Μέγιστο της Παλαιόκαινης-Ηώκαινης Περιόδου». Άλλα ζώα, όπως τα συγκεκριμένα άλογα, κατάφεραν να επιβιώσουν, επειδή συρρικνώθηκαν αισθητά, οπότε μπορούσαν πλέον να τραφούν με περιορισμένους πόρους, ενώ παράλληλα ήταν δυνατό να δροσιστούν πιο εύκολα. Υπολογίζεται ότι το ένα τρίτο σχεδόν όλων των θηλαστικών αναγκάστηκαν, μέσα από τη διαδικασία της φυσικής επιλογής και της εξέλιξης, να συρρικνωθούν μέχρι το μισό του μεγέθους τους.

Είναι ενδεικτικό ότι εκείνη την εποχή, η θερμοκρασία στην επιφάνεια του Αρκτικού Ωκεανού εκτιμάται ότι ήταν περίπου 23 βαθμοί Κελσίου, δηλαδή όσο είναι στα σημερινά υποτροπικά ύδατα. Τα άλογα έφθασαν να ζυγίζουν το πολύ γύρω στα τέσσερα κιλά, αν και στη συνέχεια, καθώς η θερμοκρασία έπεφτε πάλι, κέρδισαν ξανά μέγεθος και έφθασαν στα επτά κιλά.