Τεχνητή αναπνοή

Κι αν δεν καταλάβεις τις οδηγίες, έχουμε τα κορίτσια να σε βοηθήσουν στην κατανόηση... Μάθε να δίνεις το «φιλί της ζωής»

Η τεχνητή αναπνοή είναι από αυτά τα πράγματα που δεν έχεις καμιά δικαιολογία να μην ξέρεις πώς γίνεται. Πρόκειται για μια σχετικά απλή διαδικασία που μπορεί να παίξει καθοριστικό ρόλο στη ζωή ενός συνανθρώπου μας. Οφείλεις λοιπόν να μάθεις να χορηγείς σωστά τις πρώτες βοήθειες...

Πριν φτάσεις βέβαια στην τεχνητή αναπνοή, πρέπει να εκτιμήσεις την κατάσταση του ατόμου:

1. Εκτίμησε αν το θύμα είναι αναίσθητο. Κούνα με προσοχή τους ώμους του και ρώτα δυνατά «είσαι καλά;» ή δώσ' του μια εντολή όπως «άνοιξε τα μάτια σου». Αν το θύμα δεν έχει τις αισθήσεις του, δεν θα ανταποκριθεί.

2. Κάλεσε βοήθεια. Αν βρίσκεται κοντά κάποιος άλλος, ζήτησέ του να παραμείνει μήπως και χρειαστείς τη βοήθεια του. Αν είσαι μόνος, φώναξε δυνατά προσπαθώντας να προσελκύσεις την προσοχή των άλλων, μην εγκαταλείψεις ωστόσο το θύμα.

3. Άνοιξε τον αεραγωγό. Σε έναν αναίσθητο άνθρωπο, η γλώσσα μπορεί να πέσει προς τα πίσω και να αποφράξει την οδό από όπου περνάει ο αέρας. Εκτείνοντας το κεφάλι προς τα πίσω και ανασηκώνοντας το πηγούνι προς τα πάνω, η γλώσσα απομακρύνεται από το πίσω μέρος του λαιμού διευκολύνοντας έτσι τη δίοδο του αέρα. Αν είναι δυνατόν λοιπόν, με το θύμα στη θέση που το βρήκες, βάλε το ένα χέρι στο μέτωπό του και με προσοχή γύρε το κεφάλι του προς τα πίσω. Κράτα τον αντίχειρα και τον δείκτη του ίδιου χεριού ελεύθερα για να κλείσεις τη μύτη, αν χρειαστεί να του δώσεις αέρα με το στόμα σου.
Συγχρόνως, ανασήκωσε το πηγούνι χρησιμοποιώντας τα δύο δάχτυλα του άλλου σου χεριού, κάτω ακριβώς από το σκληρό τμήμα του πηγουνιού. Αυτό θα απελευθερώσει τον αεραγωγό. Δεν χρειάζονται κουταλάκια, συσκευές ή άλλα αντικείμενα, γιατί είναι συνήθως επικίνδυνα. Ούτε χρειάζεται να προσπαθήσεις να του ανοίξεις το στόμα. Αν έχεις οποιαδήποτε δυσκολία, γύρισε το θύμα ανάσκελα με προσοχή και προσπάθησε μετά να απελευθερώσεις τον αεραγωγό, όπως περιγράψαμε παραπάνω.

Πώς κάνεις το «φιλί της ζωής»
Διατηρώντας τον αεραγωγό ανοιχτό, έλεγξε αν το θύμα αναπνέει: δες τις κινήσεις του θώρακα, άκου τον ήχο της αναπνοής, αισθάνσου την εκπνοή στο μάγουλο. Κάνε αυτό για 10 δευτερόλεπτα για να σιγουρευτείς ότι δεν υπάρχει αναπνοή.
Γύρισε το θύμα ανάσκελα, αν δεν είναι ήδη σε αυτή τη θέση, και γονάτισε δίπλα του. Απομάκρυνε οποιοδήποτε ορατό ξένο σώμα από το στόμα του (αφήνοντας τις καλά στερεωμένες μασέλες στη θέση τους).

• Διατήρησε τον αεραγωγό ανοιχτό (έκταση της κεφαλής και ανύψωση του πηγουνιού) και με τα δύο δάχτυλα του χεριού σου που βρίσκεται στο μέτωπο κλείσε τη μύτη του θύματος.
• Με το άλλο χέρι, κράτα το σαγόνι προς τα πάνω, επιτρέποντας έτσι στο στόμα να είναι ανοιχτό.
• Πάρε μια βαθιά ανάσα, εφάρμοσε τα χείλη σου καλά γύρω από τα χείλη του θύματος και φύσηξε αργά και σταθερά μέσα στο στόμα του.
• Κάθε αναπνοή (εμφύσηση), διάρκειας περίπου 1,5-2 δευτερόλεπτα, πρέπει να είναι αρκετή για να προκαλέσει ανύψωση του θώρακα, όπως σε μια φυσιολογική αναπνοή.
• Διατηρώντας το κεφάλι στη θέση που ήταν πριν, απομάκρυνε το στόμα σου από το στόμα του θύματος, επιτρέποντας στον θώρακα να «ξεφουσκώσει» πλήρως, καθώς ο αέρας βγαίνει έξω.
• Πάρε άλλη μια βαθιά ανάσα και ξαναδώσε εμφύσηση, συμπληρώνοντας 2 συνολικά αποτελεσματικές εμφυσήσεις (να ανασηκώνεται ο θώρακας). Έλεγξε για σημεία κυκλοφορίας και αν δεν υπάρχουν, άρχισε τις θωρακικές συμπιέσεις

Αν είσαι σίγουρος ότι υπάρχει κυκλοφορία, συνέχισε τη χορήγηση εμφυσήσεων έως ότου το θύμα αρχίσει να αναπνέει ξανά ή μέχρι να φτάσει βοήθεια. Κάθε 1 λεπτό (περίπου κάθε 10 αναπνοές) τσέκαρε για σημεία κυκλοφορίας. Αν το θύμα αρχίσει να αναπνέει ξανά, θα πρέπει να το γυρίσεις στην πλάγια θέση ασφαλείας. Όταν επανέλθει η αναπνοή, είναι πιθανό το θύμα να κάνει εμετό και η πλάγια θέση ασφαλείας θα βοηθήσει στην αποφυγή της απόφραξης του αεραγωγού από εισρόφηση.
Αν δεν υπάρχουν σημεία κυκλοφορίας ή αν αμφιβάλεις, πρέπει να αρχίσεις τις θωρακικές συμπιέσεις, αφού έχεις ήδη χορηγήσει 2 αποτελεσματικές εμφυσήσεις. Οι θωρακικές συμπιέσεις γίνονται με το θύμα ανάσκελα πάνω σε μια σταθερή επιφάνεια. Συμπιέζοντας ρυθμικά το στέρνο προς τη σπονδυλική στήλη, το αίμα θα κυκλοφορήσει από την καρδιά σε όλο το σώμα.

Γονατισμένος στο πλάι του θύματος:

• Ψάξε το χαμηλότερο μέρος των πλευρών και διατρέχοντας με τον δείκτη και το μέσο δάχτυλο του ενός χεριού κάτω από το κατώτερο όριο του θώρακα, βρες το σημείο που τα δύο πλευρικά τόξα ενώνονται με το στέρνο.
• Τοποθέτησε το μεσαίο δάχτυλο σε αυτό το σημείο και δίπλα του τον δείκτη πάνω στο στέρνο.
• Γλίστρησε τη βάση της παλάμης του άλλου σου χεριού πάνω στο στέρνο, μέχρι να φτάσει στον δείκτη του πρώτου χεριού. Τότε θα είναι στο μέσο του κατώτερου μισού του στέρνου.
• Τοποθέτησε πάνω σε αυτό τη βάση της παλάμης του πρώτου σου χεριού και πλέξε τα δάχτυλα.
• Με τους αγκώνες σου σε ευθεία και κάθετα στο στέρνο, φέρε τους ώμους σου έτσι έως ότου βρεθούν πάνω από τον θώρακα του θύματος.
• Πίεσε και άφησε το στέρνο 4-5 εκατοστά ή το 1/3 του βάθους του θώρακα. Η προτεινόμενη συχνότητα είναι περίπου 100 θωρακικές συμπιέσεις στο λεπτό. Θα σου φανεί χρήσιμο αν μετράς δυνατά «ένα και δύο και τρία... και δεκαπέντε».

Οι θωρακικές συμπιέσεις πρέπει πάντα να συνδυάζονται με αναπνοές, έτσι ώστε μετά από 15 συμπιέσεις να δίνονται 2 αποτελεσματικές εμφυσήσεις. Συνέχισε με 2 εμφυσήσεις και 15 θωρακικές συμπιέσεις εναλλάξ.
Είναι απίθανο ο σφυγμός του θύματος να επιστρέψει άμεσα χωρίς άλλες πιο εξειδικευμένες τεχνικές (ειδικότερα αυτή της απινίδωσης), γι' αυτό μη χάνεις χρόνο σταματώντας τις πρώτες βοήθειες για να επανελέγξεις την κυκλοφορία.
Σταμάτα για επανέλεγχο μόνο αν το θύμα δείξει σημεία ζωής (κίνηση ή αναπνοή). Διαφορετικά, συνέχισε μέχρις ότου φτάσει το ασθενοφόρο ή κάποιος άλλος διασώστης μπορεί να συνεχίσει το έργο. (πηγή: ΕΚΑΒ)