Μπορεί το μανταρίνι να παραμένει στη σκιά του πορτοκαλιού, είναι όμως ένα από τα πιο πολύτιμα φρούτα, καθώς μειώνει σημαντικά την πιθανότητα να προσβληθούμε από πολλές σοβαρές παθήσεις.
H μανταρινιά φύεται σε τροπικά και υποτροπικά κλίματα και πρόκειται για ένα δέντρο αειθαλές, ευαίσθητο στο κρύο αλλά αρκετά ανθεκτικό στην ξηρασία.
Οι περισσότερες ποικιλίες μανταρινιών προέρχονται από διασταυρώσεις με άλλα εσπεριδοειδή. Ανάμεσά τους ξεχωρίζουν τα αρωματικά μανταρίνια tangor, που προκύπτουν από τη διασταύρωση με πορτοκάλι, και τα rangpur, που είναι το αποτέλεσμα του συνδυασμού τους με λεμόνι. Η ποικιλία πάντως που μονοπωλεί την προτίμηση των περισσότερων είναι οι κλημεντίνες, ενώ αρκετά δημοφιλής είναι και η ποικιλία satsuma.
Το μανταρίνι είναι ιδιαίτερα πλούσιο σε κάλιο και καροτινοειδή, ενώ λίγοι γνωρίζουν πως έχει ηρεμιστική δράση χάρη στα άλατα βρωμίου που περιέχει.
O φλοιός του θεωρείται ότι διευκολύνει την πέψη. Η αποξηραμένη φλούδα του μανταρινιού χρησιμοποιείται επίσης ευρέως στην παραδοσιακή κινεζική ιατρική, ενώ και η κλασική ιατρική δείχνει πως αναγνωρίζει την αξία του, αφού, σύμφωνα με πρόσφατες έρευνες,
η κατανάλωση μανταρινιού ενδέχεται να μειώνει σημαντικά την πιθανότητα να προσβληθούμε από καρκίνο του ήπατος, καρδιοπάθειες, εγκεφαλικά και διαβήτη.
Το μανταρίνι τρώγεται συνήθως ωμό σκέτο ή σε φρουτοσαλάτες. Επίσης γίνεται γλυκό του κουταλιού, ενώ και η φλούδα του είναι βασικό συστατικό αρκετών γλυκισμάτων όπως τρουφάκια, αμυγδαλωτά κ.ά. Τέλος πολύ δημοφιλές είναι και το λικέρ μανταρίνι.
Υλικά
•1 κιλό μικρά σφιχτά μανταρίνια
•3 φλιτζάνια του τσαγιού ζάχαρη
•2 ξυλαράκια κανέλας
•μερικά γαρίφαλα
•1 λίτρο κονιάκ
Ετοιμασία
Πλένουμε καλά τα μανταρίνια και τα στεγνώνουμε. Χαράζουμε τις φλούδες τους αρκετά βαθιά και στη συνέχεια τα κλείνουμε μέσα σε μια μεγάλη γυάλα με τα υπόλοιπα υλικά. Αφήνουμε τη γυάλα σε σκοτεινό και δροσερό μέρος για περίπου τριάντα μέρες ενώ θυμόμαστε να την κουνάμε κάθε πρωί. Ύστερα από αυτό το διάστημα σουρώνουμε το λικέρ και το μοιράζουμε σε μπουκάλια.
exoenavaros
0 Σχόλια