Κάλαντα

Η λέξη κάλαντα, σύμφωνα με τους λαογράφους, προέρχεται από τη λατινική "calenda", που σημαίνει αρχή του μήνα, νουμηνία και τραγουδιόταν στην αρχή του μήνα, ενώ διαμορφώθηκε από το ελληνικό ρήμα καλώ.
Το έθιμο αυτό προϋπήρχε στη Ελλάδα, πριν από τη Ρώμη.
Τα παιδιά κρατούσαν ένα κλαδί ελιάς ή δάφνης, στολισμένο με καρπούς και άσπρο μαλλί, γύριζαν και τραγουδούσαν και τους έδιναν δώρα.
Μετά πήρε το έθιμο αυτό και η Ρώμη.
Στο Βυζάντιο κρατούσαν ραβδιά, ή φανάρια, ή ομοιώματα πλοιαρίων ή και κτιρίων, στολισμένα και τραγουδώντας, συνόδευαν το τραγούδι με κρούση τριγώνου ή τυμπάνου.
Πυραμίς