Για πρώτη φορά δημιουργήθηκε ένα πιο εξελιγμένο μαλακό και εύκαμπτο ρομπότ.
Ένα μαλακό και εύκαμπτο ρομπότ, που μπορεί να έρπει με κυματοειδή κίνηση, να ζουλάει τον εαυτό του για να μικρύνει και έτσι να τρυπώνει κάτω από εμπόδια ή μέσα από σχισμές, σε μέρη που δεν μπορεί να πάει ένα παραδοσιακό μεταλλικό ρομπότ, δημιούργησαν Αμερικανοί ερευνητές.
Το ασυνήθιστο ρομπότ έλκει την ιδέα του από θαλάσσια πλάσματα όπως οι αστερίες και τα καλαμάρια ή τα σκουλήκια. Τα συμβατικά ρομπότ μπορούν πια, μεταξύ άλλων, να χορεύουν, να ανεβαίνουν σκάλες ή να παίζουν βιολί, όμως συνήθως παραμένουν ασταθή σε ανώμαλες επιφάνειες και δύσκολα μπορούν να τα βγάλουν πέρα με δύσκολα εμπόδια στο δρόμο τους.
Οι επιστήμονες του πανεπιστημίου Χάρβαρντ, με επικεφαλής τον καθηγητή χημείας Τζορτζ Γουαϊτσάϊντς, που δημοσίευσαν τη σχετική μελέτη στο περιοδικό της Εθνικής Ακαδημίας Επιστημών των ΗΠΑ (PNAS), σύμφωνα με το BBC και τη βρετανική «Γκάρντιαν», ανέφεραν ότι το δημιούργημά τους έχει αρκετά συγκριτικά πλεονεκτήματα σε σχέση με τα πιο συμβατικά ρομπότ που διαθέτουν άκαμπτα μέρη, ροδίτσες ή πόδια και τα οποία συνήθως έχουν μία περιορισμένη γκάμα κινήσεων και δυσκολεύονται να κινηθούν σε ανώμαλα εδάφη με πολλά εμπόδια.
Το νέο ρομπότ κατασκευάσθηκε αποκλειστικά από μαλακά και εύκαμπτα υλικά (τα λεγόμενα «ελαστομερή») και, μιμούμενο κατά κάποιο τρόπο τα πλάσματα του βυθού που δεν έχουν σκληρό σκελετό, κινείται με συμπιεσμένο αέρα, καθώς μια σειρά από μικροί θάλαμοι στο εσωτερικό του «σκελετού» και των τεσσάρων ποδιών του φουσκώνουν και ξεφουσκώνουν σαν μπαλόνια. Έτσι, το ρομπότ είναι σε θέση να πραγματοποιεί ένα είδος «ρευστής» κίνησης και να ξεγλιστράει πάνω, κάτω ή δίπλα από εμπόδια, τα οποία θα είχαν «φρενάρει» τα μεταλλικά άκαμπτα ρομπότ.
Το ρομπότ, μήκους μόλις 18 εκατοστών, καθώς αυτό-συμπιέζεται, μπορεί να τρυπώνει κάτω από διάφορα αντικείμενα και μετά, καθώς ξαναφουσκώνει, μπορεί να τα ανασηκώνει μερικά εκατοστά και να τα προσπερνά. Επιπλέον, είναι πιο ανθεκτικό, σε σχέση με τα μεταλλικά ρομπότ, σε ατυχήματα, όπως πτώσεις από βράχους ή κλωτσιές από τρίτους (π.χ. ζώα). Από την άλλη, όμως, το ελαστομερές «δέρμα» του είναι πιο ευάλωτο σε τρυπήματα και εκδορές (π.χ. από μυτερά αντικείμενα, σπασμένα γυαλιά κ.α.) σε σχέση με τα πιο «σκληρόπετσα» μεταλλικά ρομπότ.
Οι Αμερικανοί ερευνητές, που χρηματοδοτήθηκαν από το Πεντάγωνο των ΗΠΑ (μια σαφής ένδειξη για το ενδιαφέρον του στρατού όσον αφορά την αξιοποίηση στο πεδίο της μάχης) πιστεύουν ότι τέτοια εύκαμπτα ρομπότ μελλοντικά θα μπορούσαν να αξιοποιηθούν σε μία ποικιλία πρακτικών εφαρμογών, από τη συμμετοχή τους σε χειρουργικές επεμβάσεις (που απαιτούν «μαλακές» και «ρευστές» κινήσεις) έως την μεταφορά αυγών (που σπάνε εύκολα).
Τα «μαλακά» ρομπότ έχουν χαμηλό κέντρο βάρους και γι' αυτό είναι πιο ευσταθή. Σε περιβάλλοντα όπου υπάρχουν διάσπαρτα εμπόδια (π.χ. ερείπια μετά από μια φυσική καταστροφή), ένα τέτοιο ρομπότ θα μπορεί να κινηθεί ευκολότερα σε σχέση με ένα μεταλλικό ρομπότ με πόδια ή ρόδες.
Είχε προηγηθεί νωρίτερα φέτος, η παρουσίαση, από ερευνητές του αμερικανικού πανεπιστημίου Ταφτς, ενός ρομπότ από σιλικόνη σε σχήμα κάμπιας, με μήκος δέκα εκατοστών, που μπορεί να τυλιχτεί σαν μία μπαλίτσα και να κυλήσει έτσι προς τα μπρος.
Ένα μαλακό και εύκαμπτο ρομπότ, που μπορεί να έρπει με κυματοειδή κίνηση, να ζουλάει τον εαυτό του για να μικρύνει και έτσι να τρυπώνει κάτω από εμπόδια ή μέσα από σχισμές, σε μέρη που δεν μπορεί να πάει ένα παραδοσιακό μεταλλικό ρομπότ, δημιούργησαν Αμερικανοί ερευνητές.
Το ασυνήθιστο ρομπότ έλκει την ιδέα του από θαλάσσια πλάσματα όπως οι αστερίες και τα καλαμάρια ή τα σκουλήκια. Τα συμβατικά ρομπότ μπορούν πια, μεταξύ άλλων, να χορεύουν, να ανεβαίνουν σκάλες ή να παίζουν βιολί, όμως συνήθως παραμένουν ασταθή σε ανώμαλες επιφάνειες και δύσκολα μπορούν να τα βγάλουν πέρα με δύσκολα εμπόδια στο δρόμο τους.
Οι επιστήμονες του πανεπιστημίου Χάρβαρντ, με επικεφαλής τον καθηγητή χημείας Τζορτζ Γουαϊτσάϊντς, που δημοσίευσαν τη σχετική μελέτη στο περιοδικό της Εθνικής Ακαδημίας Επιστημών των ΗΠΑ (PNAS), σύμφωνα με το BBC και τη βρετανική «Γκάρντιαν», ανέφεραν ότι το δημιούργημά τους έχει αρκετά συγκριτικά πλεονεκτήματα σε σχέση με τα πιο συμβατικά ρομπότ που διαθέτουν άκαμπτα μέρη, ροδίτσες ή πόδια και τα οποία συνήθως έχουν μία περιορισμένη γκάμα κινήσεων και δυσκολεύονται να κινηθούν σε ανώμαλα εδάφη με πολλά εμπόδια.
Το νέο ρομπότ κατασκευάσθηκε αποκλειστικά από μαλακά και εύκαμπτα υλικά (τα λεγόμενα «ελαστομερή») και, μιμούμενο κατά κάποιο τρόπο τα πλάσματα του βυθού που δεν έχουν σκληρό σκελετό, κινείται με συμπιεσμένο αέρα, καθώς μια σειρά από μικροί θάλαμοι στο εσωτερικό του «σκελετού» και των τεσσάρων ποδιών του φουσκώνουν και ξεφουσκώνουν σαν μπαλόνια. Έτσι, το ρομπότ είναι σε θέση να πραγματοποιεί ένα είδος «ρευστής» κίνησης και να ξεγλιστράει πάνω, κάτω ή δίπλα από εμπόδια, τα οποία θα είχαν «φρενάρει» τα μεταλλικά άκαμπτα ρομπότ.
Το ρομπότ, μήκους μόλις 18 εκατοστών, καθώς αυτό-συμπιέζεται, μπορεί να τρυπώνει κάτω από διάφορα αντικείμενα και μετά, καθώς ξαναφουσκώνει, μπορεί να τα ανασηκώνει μερικά εκατοστά και να τα προσπερνά. Επιπλέον, είναι πιο ανθεκτικό, σε σχέση με τα μεταλλικά ρομπότ, σε ατυχήματα, όπως πτώσεις από βράχους ή κλωτσιές από τρίτους (π.χ. ζώα). Από την άλλη, όμως, το ελαστομερές «δέρμα» του είναι πιο ευάλωτο σε τρυπήματα και εκδορές (π.χ. από μυτερά αντικείμενα, σπασμένα γυαλιά κ.α.) σε σχέση με τα πιο «σκληρόπετσα» μεταλλικά ρομπότ.
Οι Αμερικανοί ερευνητές, που χρηματοδοτήθηκαν από το Πεντάγωνο των ΗΠΑ (μια σαφής ένδειξη για το ενδιαφέρον του στρατού όσον αφορά την αξιοποίηση στο πεδίο της μάχης) πιστεύουν ότι τέτοια εύκαμπτα ρομπότ μελλοντικά θα μπορούσαν να αξιοποιηθούν σε μία ποικιλία πρακτικών εφαρμογών, από τη συμμετοχή τους σε χειρουργικές επεμβάσεις (που απαιτούν «μαλακές» και «ρευστές» κινήσεις) έως την μεταφορά αυγών (που σπάνε εύκολα).
Τα «μαλακά» ρομπότ έχουν χαμηλό κέντρο βάρους και γι' αυτό είναι πιο ευσταθή. Σε περιβάλλοντα όπου υπάρχουν διάσπαρτα εμπόδια (π.χ. ερείπια μετά από μια φυσική καταστροφή), ένα τέτοιο ρομπότ θα μπορεί να κινηθεί ευκολότερα σε σχέση με ένα μεταλλικό ρομπότ με πόδια ή ρόδες.
Είχε προηγηθεί νωρίτερα φέτος, η παρουσίαση, από ερευνητές του αμερικανικού πανεπιστημίου Ταφτς, ενός ρομπότ από σιλικόνη σε σχήμα κάμπιας, με μήκος δέκα εκατοστών, που μπορεί να τυλιχτεί σαν μία μπαλίτσα και να κυλήσει έτσι προς τα μπρος.
0 Σχόλια