Το βράδυ της παραμονής της Πρωτοχρονιάς τα παιδιά γύριζαν στα σπίτια κι έλεγαν τα κάλαντα ομάδες, συνήθως από έξι αγόρια η καθεμιά, και σκόρπιζαν στο χωριό.
Τα τρία παιδιά από την κάθε ομάδα ανέβαιναν στο δώμα των σπιτιών και από το φεγγίτη (πετζέ) κρατούσαν με σκοινί ένα φανάρι δικής τους κατασκευής και το άφηναν να κατέβει μέσα στο σπίτι. Ανεβοκατέβαζαν μέσα στο δωμάτιο του σπιτιού το φανάρι τους κι έψελναν το τροπάριο του Αγίου Βασιλείου"Εις πάσαν την γην εξήλθεν ο φθόγγος σου..." και πολλές φορές στο τέλος προσέθεταν: "Καλησπέρα στη βραδιά σας, όποιος δώσει να κάμει αγόρι, όποιος δεν δώσει να κάνει κορίτσι, κι αυτό ως το πρωί καμπουριασμένο".
Την ίδια στιγμή, τα άλλα τρία παιδιά είχαν μπει μέσα στο σπίτι για να πάρουν τα δώρα που θα τους προσφέρουν (αυγά, πλιγούρι, βούτυρο, ξηρούς καρπούς).
Και στων Τούρκων τα σπίτια πήγαιναν τα παιδιά για να ψάλουν τα κάλαντα κι έτρωγαν μαζί σ ένα σπίτι.
Την νύχτα εκείνη γινόταν από πολλούς προσκύνημα στα λαξευτά παρεκκλήσια του Άη Βασίλη και των 40 Μαρτύρων. Οι δρόμοι, φωταγωγημένοι από τα κεριά των προσκυνητών που πήγαιναν κι έρχονταν, παρουσίαζαν υπέροχο θέαμα.
Πίστευαν πως τα μεσάνυχτα της Πρωτοχρονιάς ανοίγει ο ουρανός.
χαλαρά
0 Σχόλια