Ο Δημήτρης Ψαθάς υπήρξε δημοσιογράφος και συγγραφέας περισσότερο θεατρικός.
Γεννήθηκε στη Τραπεζούντα του Πόντου τον Οκτώβριο του 1907 και πέθανε στις 13 Νοεμβρίου του 1979.Το 1923 μετά το τέλος της Μικρασιατικής εκστρατείας εγκαταστάθηκε στην Αθήνα όπου τελειώνοντας τις σπουδές του αφιερώθηκε τόσο στη δημοσιογραφία και ιδιαίτερα στην ευθυμογραφία όσο και στο θέατρο.
Εργάστηκε στις εφημερίδες "Ελεύθερο Βήμα", "Αθηναϊκά Νέα", για πολλά χρόνια στα "Νέα" ως χρονογράφος και τελευταία στην "Ελευθεροτυπία".
Άλλα έργα του ήταν: "Χειμώνας του 41" (1945), "Αντίσταση" (1945), "Το χιούμορ μιας εποχής" (1946), "Κάτω από τους Ουρανοξύστες" (1950), "Στη χώρα των μυλόρδων" (1961), "Παρίσι Σταμπούλ και άλλα εύθυμα ταξίδια" (1951).
Τα τρία τελευταία αποτελούν περισσότερο εντυπώσεις από τα ταξίδια του στην Αμερική, Αίγυπτο, Κωνσταντινούπολη και Αγγλία με πολλά ευθυμογραφικά στοιχεία εμπλουτισμένα και με διάφορα σχόλια πολιτικά και κοινωνικά. "Οικογένεια Βλαμένου" (1956) κ.α.
Επίσης επιλογή χρονογραφημάτων περιέλαβε στα βιβλία του "Από την εύθυμη πλευρά", "Στο καρφί και στο πέταλο" και "Πέρα βρέχει" (1960).
Τα θεατρικά του έργα, κωμωδίες, παίχτηκαν απ΄ όλους σχεδόν τους θιάσους της Αθήνας και με τους καλλίτερους Έλληνες ηθοποιούς.
Σπουδαιότερα εξ αυτών ήταν: "Το στραβόξυλο" (1940), "Ο εαυτούλης μου" (1941), "Οι ελαφρόμυαλοι" (1942), "Μαντάμ Σουσού" (1942), "Φον Δημητράκης" (1947), "Μικροί Φαρισαίοι", "Ζητείται ψεύτης" (1953), "Ένας βλάκας και μισός" (1956), η "Χαρτοπαίχτρα", "Ξύπνα Βασίλη" και ο "Αχόρταγος".
Έγραψε επίσης χρονικό από την ζωή του, τους διωγμούς και την αντίσταση της ιδιαίτερης πατρίδας του, το "Γη του Πόντου".
Τελευταία του βιβλία ήταν: "Σε ήχο πλάγιο" (1973) και "Μαίηντ ιν Αμέρικα".
Υπήρξε σύμβουλος της Εταιρείας Ελλήνων Θεατρικών Συγγραφέων καθώς και μέλος της Ενώσεως Συντακτών Ημερησίων Εφημερίδων Αθηνών (ΕΣΥΕΑ).
Μιλούσε αγγλικά και γαλλικά.
Εν ζωή ήταν κάτοικος Φιλοθέης, Αθήνα.
Πυραμίς - Τέσσα
0 Σχόλια