Ο Γιώργος Μέρλος τελείωσε το Λύκειο στο Λεόντειο, ελληνογαλλικό σχολείο της Αθήνας και σπούδασε στο Παρίσι στην Ανώτατη Εθνική Σχολή Καλών Τεχνών.
Είναι αρχιτέκτονας στο επάγγελμα αλλά από το 2011 ανήκει και στους Fab Five του νέου Real life make-over show του ΑΝΤ1...
Ήμουν παντρεμένος με ένα πολύ συμπαθητικό κορίτσι.
Για την Άννα Βίσση: «Την αγαπώ πάρα πολύ. Την πρωτογνώρισα στη Φιλοθέη σε ένα σπίτι μαζί με τον Νίκο Καρβέλα και πήγαιναν βόλτα τη μικρή Σοφία. Είναι ένα πολύ γλυκό κορίτσι. Είναι ένα κορίτσι που ξέρει να εκτίθεται, να παίρνει τα ρίσκα γιʼ αυτό που κάνει, έχει μια εξαιρετική φωνή και είναι κούκλα»
Για τον γάμο του: «Είχα τα χρόνια του Χριστού τότε. Ήμουν παντρεμένος με ένα πολύ συμπαθητικό κορίτσι που ήταν μισή Ελληνίδα-μισή Γαλλίδα. Ο γάμος δεν κράτησε πολύ, αλλά η σχέση πριν πήγαινε και ερχόταν».
Μιλώντας για το ότι δεν απέκτησε ποτέ παιδιά, ο Γιώργος Μέρλος παραδέχτηκε πως «πάντα έχω έναν καημό να έχω ένα παιδί, γιατί λατρεύω τα παιδιά. Και μπορώ να δώσω και πολλή ασφάλεια σε ένα παιδί, πράγμα που έχει λείψει σε μένα πάρα πολύ».
Είναι ο πιο ξεχωριστός της κοσμικής Αθήνας. Το όνομά του είναι άρρηκτα συνδεδεμένο με την αρχιτεκτονική, καθώς θεωρείται μετρ της επιστήμης του σχεδιασμού. Βέβαια, αυτή η τέχνη ήρθε πολύ μετά τις σπουδές Πολιτικών Επιστημών και Διεθνών Σχέσεων στη Σορβόννη, ως στάση ζωής μιας καλλιτεχνικής φύσης. Αυτήν τη σεζόν συστήνεται στο ευρύ κοινό μέσα από το «FAB 5».
Το ραντεβού μας ήταν στο γραφείο του στο Κολωνάκι. Μπαίνοντας στον χώρο, όπου κυριαρχούσε το λευκό, μαγεύτηκα ενώ αμέσως με συνεπήρε η θετική αύρα του. Μόλις είχε κλείσει το επόμενο επαγγελματικό ραντεβού του. Μια απαιτητική μέρα ξεκινούσε για εκείνον. Ωστόσο δεν είχε άγχος. Λειτούργησε ως άψογος οικοδεσπότης και δέχθηκε να ξετυλίξει μια ζωή τόσο γεμάτη από εμπειρίες και ταυτόχρονα τόσο ανατρεπτική.
«Δεν χρειάστηκε να πω ούτε ναι ούτε όχι, διότι γίνανε όλα πολύ ξαφνικά. Τα κανόνισε ο παιδικός φίλος μου Ηλίας Ψινάκης και γενικώς βρέθηκα προ τετελεσμένου γεγονότος, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι δεν ήταν για μένα ευκαιρία να δοκιμάσω κάτι άλλο» δηλώνει στην «Εspresso της Κυριακής» ο διακεκριμένος αρχιτέκτονας. «Και επειδή εμένα μου αρέσουν τα καινούργια πράγματα και να δοκιμάζω στη ζωή μου εμπειρίες, θεώρησα ότι ήταν η ευκαιρία για να βιώσω μια καινούργια εμπειρία, κάτι με το οποίο δεν είχα μέχρι τώρα καμιά σχέση και καμία γεύση του».
- Πώς είναι στα γυρίσματα, γιατί εμείς βλέπουμε τελειωμένα τα επεισόδια. Εχει ακουστεί ότι υπάρχουν διαφωνίες στα παρασκήνια...Οι διαφωνίες χρειάζονται μίνιμουμ δύο άτομα. Επειδή εγώ δεν παίζω πότε τον ρόλο του δευτέρου σε μια διαφωνία, δεν την αντιλαμβάνομαι κιόλας. Ακούω περιφερειακά τα πράγματα, τα οποία μπορεί να ειπωθούν ή να προκαλέσουν μια αντιπαλότητα, αφού διίστανται οι απόψεις. Πέντε άτομα, πέντε απόψεις. Αλλά δεν έχω σταθεί πάνω σε αυτό, δενν με ενδιαφέρει να μπω στη διαδικασία του να νικήσω κανέναν. Είμαι εκεί ως μέλος μιας πεντάδας, χαμηλών τόνων ο ίδιος, και προσπαθώ τουλάχιστον να διασκεδάζω με αυτό που κάνουμε, διότι έχει πολύ γέλιο πίσω από την κάμερα.
- Οσον αφορά τα σπίτια στα οποία έχετε μπει, τι ή ποιο σας έκανε ιδιαίτερη εντύπωση;Εχω ένα μάτι αρκετά απαιτητικό. Ομως δεν μου αρέσει να κάνω κριτική στους χώρους όπου ζουν και έχουν επιλέξει οι παίκτες -και οι περισσότεροι δεν ήταν διατεθειμένοι να τους αλλάξουν, αλλά το κάνουν γιατί κάποιος άλλος μας έχει καλέσει. Το να ξαφνιάζομαι και να αντιδρώ αρνητικά με τους χώρους αυτούς, παρ’ όλο που το παιχνίδι το απαιτεί και όταν μπαίνουμε μέσα πρέπει να εκφράσουμε αυτό που βλέπουμε με ένταση, εμένα με ενοχλεί και το θεωρώ λιγάκι προσβλητικό. Αν με ρωτάτε χωρίς προσδιορισμό τι βλέπω, θα σας πω πως βλέπω τέρατα. Δεν είναι απαραίτητο να δω το Μπάκιγχαμ για να ικανοποιηθώ αισθητικά. Μπορεί να μη δω και τίποτε, και να ικανοποιηθώ αισθητικά. Εκεί είναι η συσσώρευση, κατά την άποψή μου πάλι.
- Με την προβολή της σειράς το κοινό σάς ξεχώρισε χωρίς εσείς να το επιδιώκετε.Αν θες να ξεχωρίσεις με έναν επιδεκτικό και προτεταμένο τρόπο, πρέπει να είσαι έτοιμος να δεχτείς και το αντίτιμο αυτού. Δεν χρειάζεται να κάνει κάποιος κάτι για να επιβληθεί ως προσωπικότητα. Νομίζω ότι και μουγκός να είναι κάποιος, αν εκπέμπει κάτι, μπορεί να διακριθεί.
- Πιστεύετε ότι η τηλεόραση θα σας γίνει εθισμός;Εχει πλάκα. Ισως, γιατί καλύπτει μια ματαιοδοξία, μικρή ή μεγάλη, για τον καθένα και σε αυτό δεν δέχομαι σχόλια. Τώρα, το πόσο όλο αυτό σε παίρνει και σε «καταβροχθίζει» γιατί έχει έναν υψηλό βαθμό επικινδυνότητας, κανείς δεν ξέρει. Πάντως αυτό το μέσο έχει μια δύναμη αναγνωρισιμότητας. Μέσα από την τηλεόραση μπαίνεις στο σπίτι του άλλου και του λες ό,τι θες. Αποκτάς μια σχέση μαζί του. Κάποτε θυμάμαι στο Λονδίνο τρώγαμε με μια φίλη μου και εμφανίστηκε ο Ρότζερ Μουρ, τότε που έπαιζε τον ρόλο του Σάιμον Τέμπλαρ. Και εμείς του είπαμε: «Κάθε βράδυ κοιμάστε μαζί μας στην κρεβατοκάμαρά μας». Και ήταν αλήθεια. Τώρα, αν κάποιος έχει σώας τας φρένας, και δεν είναι η περίπτωση μου, θα το προσπαθήσω μέσω ειδικών να το κρατήσω σε μια μεζούρα…
- Μια που αναφερθήκατε στας φρένας, πολλοί celebrities τώρα τελευταία αποκαλύπτουν ότι πάνε σε ψυχολόγο.Εγώ τους ψυχολόγους επισκέπτομαι από καταβολής κόσμου, οπότε δεν έχω κανένα θέμα. Είμαστε σε καλό δρόμο. Εχω προβλήματα και πολλές ευαισθησίες που πρέπει να τις βάλω σε μια τάξη, για να μη με πάρει από κάτω. Δεν είναι κακό κανείς να ηττάται. Δεν είμαστε γεννημένοι για να είμαστε οι καλύτεροι, οι πρώτοι και οι αλάνθαστοι. Εγώ είμαι όλα τα αντίθετα. Πολύ βλάκας δεν είμαι, όπως έχουν αποφανθεί και οι ειδικοί.
- Εχετε σκεφτεί να κάνετε μια εκπομπή σαν αυτές που ήδη υπάρχουν και συμβάλλουν στη «μεταμόρφωση» σπιτιών;Δεν είμαι ούτε του δεξιά ούτε του αριστερά, παρ’ ότι η Σίσσυ Φειδά είναι φίλη μου, την αγαπώ, έχει γούστο και πολύ συχνά έβλεπα εγώ ως θεατής την εκπομπή της. Ο μόνος λόγος που δεν υποφέρω με το τι φτιάχνω στα σπίτια είναι ότι δεν καλούμαι να κάνω ένα ντεκόρ, αλλά σε πολύ λίγες ώρες να κάνω ένα touch-up. Αν αυτό θεωρούταν ότι είναι μέρος της προσωπικής μου δουλειάς και ότι έχω όλα τα εχέγγυα για το αποτέλεσμα, θα με ενοχλούσε αφάνταστα. Αύτην την εκπομπή δεν θα την έκανα. Δεν θα με διασκέδαζε. Αυτό που με διασκεδάζει είναι ότι κάνουμε σόου.
- Είστε από τους πιο καλοντυμένους άνδρες που κυκλοφορούν στην πόλη μας. Προσέχετε ιδιαίτερα την γκαρνταρόμπα σας;Μέσα σε αυτά που πρέπει να διορθώσω είναι και αυτό. Να απλουστεύσω τη ζωή μου. Το οποίο δεν σημαίνει ότι θα έχω μια άσχημη εμφάνιση, αλλά δεν θα υπάρχει αυτή η αγωνία να πάρουμε τα τελευταία μοντέλα, που νομίζω ότι δεν με απασχολεί αλλά γίνεται ερήμην. Η αλήθεια είναι ότι και στον πολύ προσωπικό μου χώρο όλα έχουν να κάνουν με άποψη ζωής. Θέλω να με αγγίζουν ωραία υλικά.
- Από τους πέντε της ομάδας είστε πιο κοντά με τον Ηλία Ψινάκη;Εξυπακούεται. Οχι ότι τα άλλα παιδιά δεν είναι καλά. Ο καθένας έχει τον δικό του χαρακτήρα και τη δική του προσωπικότητα. Αλλά λόγω ετών και μιας χημείας που μας συνδέει με τον Ηλία, είμαστε πιο κοντά. Ομως και ο Τρύφωνας είναι ένα πολύ γλυκό παιδί. Οσο για τον Λάκη, είναι ευφυέστατος, καλόγουστος και δεν είναι ανάγκη να τον υπογραμμίσω. Και ο νέος της παρέας, ο Πάνος, είναι τρισχαριτωμένος, εξαιρετικός και γλυκό παιδί. Δεν έχω προλάβει να τον γνωρίσω πολύ καλά, αλλά μου βγάζει καλής πάστας παιδί.
«Γαλλοτραφής ώς το κόκκαλο και εγκλωβισμένος σε μια καλή αισθητική»
- Ποιος πραγματικά είστε, κ. Μέρλο;Ενας άνθρωπος αρκετά εγκλωβισμένος σε μια αισθητική, κατά την άποψή μου καλή, την οποία βιώνω ως αισθητική καλού γούστου στα ρούχα, στο σπίτι. Είναι μια αισθητική την οποία δυστυχώς ή ευτυχώς τη νιώθω σαν ανάγκη σε όλη τη διάσταση της ζωής μου.
- Γυρνώντας πίσω στα χρόνια της Λεοντείου Σχολής, τι θυμάστε;Οτι με διώξανε στο τέλος κακήν κακώς, διότι ήμουν ατίθασος και ταραξίας. Θεωρούσαν ότι παρεμπόδιζα τη διδασκαλία, ότι πήγαινα στη σχολή με καθυστέρηση και ότι δεν ήμουν συγκεντρωμένος στα μαθήματά μου. Το θέμα είναι ότι με αγαπούσαν όλοι στο σχολείο. Ημουν γαλλοτραφής μέχρι το κόκκαλο και έφυγα στο Παρίσι, όπου έζησα πολλά χρόνια. Ημουν μόλις 18 χρόνων και τότε άρχισα να ζω. Φεύγοντας από το εκνευριστικά αυστηρό περιβάλλον εδώ, βρέθηκα μόνος και του έδωσα και κατάλαβε. Κοιμόμουν δύο φορές την εβδομάδα και τις υπόλοιπες ημέρες ήμουν όρθιος. Δεν έχανα έκθεση για έκθεση στις γκαλερί και παράσταση για παράσταση στο γαλλικό θέατρο. Βέβαια, για να φύγω είχα κάνει την επανάστασή μου, γιατί οι δικοί μου με προόριζαν για άλλα πράγματα. Ηθελαν να δώσω εξετάσεις στο πανεπιστήμιο. Επειδή ζωγράφιζα και μου άρεσε η μουσική, η οικογένειά μου όλα αυτά δεν τα έβλεπε με καλό μάτι, όπως και τώρα που έτυχα τρομερής κριτικής λόγω τηλεόρασης. Στρώθηκα, λοιπόν, και διάβασα, και έδωσα εξετάσεις στη Νομική και συνέχισα στη Σορβόννη, και μετά μπήκε δειλά-δειλά στη ζωή μου η αρχιτεκτονική.
ΤΕΡΙΑΝΝΑ ΠΑΠΠΑ
Φωτ: ΒΑΓΓΕΛΗΣ ΜΑΣΙΑΣ
espressonews.gr
Είναι αρχιτέκτονας στο επάγγελμα αλλά από το 2011 ανήκει και στους Fab Five του νέου Real life make-over show του ΑΝΤ1...
Ήμουν παντρεμένος με ένα πολύ συμπαθητικό κορίτσι.
Για την Άννα Βίσση: «Την αγαπώ πάρα πολύ. Την πρωτογνώρισα στη Φιλοθέη σε ένα σπίτι μαζί με τον Νίκο Καρβέλα και πήγαιναν βόλτα τη μικρή Σοφία. Είναι ένα πολύ γλυκό κορίτσι. Είναι ένα κορίτσι που ξέρει να εκτίθεται, να παίρνει τα ρίσκα γιʼ αυτό που κάνει, έχει μια εξαιρετική φωνή και είναι κούκλα»
Για τον γάμο του: «Είχα τα χρόνια του Χριστού τότε. Ήμουν παντρεμένος με ένα πολύ συμπαθητικό κορίτσι που ήταν μισή Ελληνίδα-μισή Γαλλίδα. Ο γάμος δεν κράτησε πολύ, αλλά η σχέση πριν πήγαινε και ερχόταν».
Μιλώντας για το ότι δεν απέκτησε ποτέ παιδιά, ο Γιώργος Μέρλος παραδέχτηκε πως «πάντα έχω έναν καημό να έχω ένα παιδί, γιατί λατρεύω τα παιδιά. Και μπορώ να δώσω και πολλή ασφάλεια σε ένα παιδί, πράγμα που έχει λείψει σε μένα πάρα πολύ».
Είναι ο πιο ξεχωριστός της κοσμικής Αθήνας. Το όνομά του είναι άρρηκτα συνδεδεμένο με την αρχιτεκτονική, καθώς θεωρείται μετρ της επιστήμης του σχεδιασμού. Βέβαια, αυτή η τέχνη ήρθε πολύ μετά τις σπουδές Πολιτικών Επιστημών και Διεθνών Σχέσεων στη Σορβόννη, ως στάση ζωής μιας καλλιτεχνικής φύσης. Αυτήν τη σεζόν συστήνεται στο ευρύ κοινό μέσα από το «FAB 5».
Το ραντεβού μας ήταν στο γραφείο του στο Κολωνάκι. Μπαίνοντας στον χώρο, όπου κυριαρχούσε το λευκό, μαγεύτηκα ενώ αμέσως με συνεπήρε η θετική αύρα του. Μόλις είχε κλείσει το επόμενο επαγγελματικό ραντεβού του. Μια απαιτητική μέρα ξεκινούσε για εκείνον. Ωστόσο δεν είχε άγχος. Λειτούργησε ως άψογος οικοδεσπότης και δέχθηκε να ξετυλίξει μια ζωή τόσο γεμάτη από εμπειρίες και ταυτόχρονα τόσο ανατρεπτική.
«Δεν χρειάστηκε να πω ούτε ναι ούτε όχι, διότι γίνανε όλα πολύ ξαφνικά. Τα κανόνισε ο παιδικός φίλος μου Ηλίας Ψινάκης και γενικώς βρέθηκα προ τετελεσμένου γεγονότος, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι δεν ήταν για μένα ευκαιρία να δοκιμάσω κάτι άλλο» δηλώνει στην «Εspresso της Κυριακής» ο διακεκριμένος αρχιτέκτονας. «Και επειδή εμένα μου αρέσουν τα καινούργια πράγματα και να δοκιμάζω στη ζωή μου εμπειρίες, θεώρησα ότι ήταν η ευκαιρία για να βιώσω μια καινούργια εμπειρία, κάτι με το οποίο δεν είχα μέχρι τώρα καμιά σχέση και καμία γεύση του».
- Πώς είναι στα γυρίσματα, γιατί εμείς βλέπουμε τελειωμένα τα επεισόδια. Εχει ακουστεί ότι υπάρχουν διαφωνίες στα παρασκήνια...Οι διαφωνίες χρειάζονται μίνιμουμ δύο άτομα. Επειδή εγώ δεν παίζω πότε τον ρόλο του δευτέρου σε μια διαφωνία, δεν την αντιλαμβάνομαι κιόλας. Ακούω περιφερειακά τα πράγματα, τα οποία μπορεί να ειπωθούν ή να προκαλέσουν μια αντιπαλότητα, αφού διίστανται οι απόψεις. Πέντε άτομα, πέντε απόψεις. Αλλά δεν έχω σταθεί πάνω σε αυτό, δενν με ενδιαφέρει να μπω στη διαδικασία του να νικήσω κανέναν. Είμαι εκεί ως μέλος μιας πεντάδας, χαμηλών τόνων ο ίδιος, και προσπαθώ τουλάχιστον να διασκεδάζω με αυτό που κάνουμε, διότι έχει πολύ γέλιο πίσω από την κάμερα.
- Οσον αφορά τα σπίτια στα οποία έχετε μπει, τι ή ποιο σας έκανε ιδιαίτερη εντύπωση;Εχω ένα μάτι αρκετά απαιτητικό. Ομως δεν μου αρέσει να κάνω κριτική στους χώρους όπου ζουν και έχουν επιλέξει οι παίκτες -και οι περισσότεροι δεν ήταν διατεθειμένοι να τους αλλάξουν, αλλά το κάνουν γιατί κάποιος άλλος μας έχει καλέσει. Το να ξαφνιάζομαι και να αντιδρώ αρνητικά με τους χώρους αυτούς, παρ’ όλο που το παιχνίδι το απαιτεί και όταν μπαίνουμε μέσα πρέπει να εκφράσουμε αυτό που βλέπουμε με ένταση, εμένα με ενοχλεί και το θεωρώ λιγάκι προσβλητικό. Αν με ρωτάτε χωρίς προσδιορισμό τι βλέπω, θα σας πω πως βλέπω τέρατα. Δεν είναι απαραίτητο να δω το Μπάκιγχαμ για να ικανοποιηθώ αισθητικά. Μπορεί να μη δω και τίποτε, και να ικανοποιηθώ αισθητικά. Εκεί είναι η συσσώρευση, κατά την άποψή μου πάλι.
- Με την προβολή της σειράς το κοινό σάς ξεχώρισε χωρίς εσείς να το επιδιώκετε.Αν θες να ξεχωρίσεις με έναν επιδεκτικό και προτεταμένο τρόπο, πρέπει να είσαι έτοιμος να δεχτείς και το αντίτιμο αυτού. Δεν χρειάζεται να κάνει κάποιος κάτι για να επιβληθεί ως προσωπικότητα. Νομίζω ότι και μουγκός να είναι κάποιος, αν εκπέμπει κάτι, μπορεί να διακριθεί.
- Πιστεύετε ότι η τηλεόραση θα σας γίνει εθισμός;Εχει πλάκα. Ισως, γιατί καλύπτει μια ματαιοδοξία, μικρή ή μεγάλη, για τον καθένα και σε αυτό δεν δέχομαι σχόλια. Τώρα, το πόσο όλο αυτό σε παίρνει και σε «καταβροχθίζει» γιατί έχει έναν υψηλό βαθμό επικινδυνότητας, κανείς δεν ξέρει. Πάντως αυτό το μέσο έχει μια δύναμη αναγνωρισιμότητας. Μέσα από την τηλεόραση μπαίνεις στο σπίτι του άλλου και του λες ό,τι θες. Αποκτάς μια σχέση μαζί του. Κάποτε θυμάμαι στο Λονδίνο τρώγαμε με μια φίλη μου και εμφανίστηκε ο Ρότζερ Μουρ, τότε που έπαιζε τον ρόλο του Σάιμον Τέμπλαρ. Και εμείς του είπαμε: «Κάθε βράδυ κοιμάστε μαζί μας στην κρεβατοκάμαρά μας». Και ήταν αλήθεια. Τώρα, αν κάποιος έχει σώας τας φρένας, και δεν είναι η περίπτωση μου, θα το προσπαθήσω μέσω ειδικών να το κρατήσω σε μια μεζούρα…
- Μια που αναφερθήκατε στας φρένας, πολλοί celebrities τώρα τελευταία αποκαλύπτουν ότι πάνε σε ψυχολόγο.Εγώ τους ψυχολόγους επισκέπτομαι από καταβολής κόσμου, οπότε δεν έχω κανένα θέμα. Είμαστε σε καλό δρόμο. Εχω προβλήματα και πολλές ευαισθησίες που πρέπει να τις βάλω σε μια τάξη, για να μη με πάρει από κάτω. Δεν είναι κακό κανείς να ηττάται. Δεν είμαστε γεννημένοι για να είμαστε οι καλύτεροι, οι πρώτοι και οι αλάνθαστοι. Εγώ είμαι όλα τα αντίθετα. Πολύ βλάκας δεν είμαι, όπως έχουν αποφανθεί και οι ειδικοί.
- Εχετε σκεφτεί να κάνετε μια εκπομπή σαν αυτές που ήδη υπάρχουν και συμβάλλουν στη «μεταμόρφωση» σπιτιών;Δεν είμαι ούτε του δεξιά ούτε του αριστερά, παρ’ ότι η Σίσσυ Φειδά είναι φίλη μου, την αγαπώ, έχει γούστο και πολύ συχνά έβλεπα εγώ ως θεατής την εκπομπή της. Ο μόνος λόγος που δεν υποφέρω με το τι φτιάχνω στα σπίτια είναι ότι δεν καλούμαι να κάνω ένα ντεκόρ, αλλά σε πολύ λίγες ώρες να κάνω ένα touch-up. Αν αυτό θεωρούταν ότι είναι μέρος της προσωπικής μου δουλειάς και ότι έχω όλα τα εχέγγυα για το αποτέλεσμα, θα με ενοχλούσε αφάνταστα. Αύτην την εκπομπή δεν θα την έκανα. Δεν θα με διασκέδαζε. Αυτό που με διασκεδάζει είναι ότι κάνουμε σόου.
- Είστε από τους πιο καλοντυμένους άνδρες που κυκλοφορούν στην πόλη μας. Προσέχετε ιδιαίτερα την γκαρνταρόμπα σας;Μέσα σε αυτά που πρέπει να διορθώσω είναι και αυτό. Να απλουστεύσω τη ζωή μου. Το οποίο δεν σημαίνει ότι θα έχω μια άσχημη εμφάνιση, αλλά δεν θα υπάρχει αυτή η αγωνία να πάρουμε τα τελευταία μοντέλα, που νομίζω ότι δεν με απασχολεί αλλά γίνεται ερήμην. Η αλήθεια είναι ότι και στον πολύ προσωπικό μου χώρο όλα έχουν να κάνουν με άποψη ζωής. Θέλω να με αγγίζουν ωραία υλικά.
- Από τους πέντε της ομάδας είστε πιο κοντά με τον Ηλία Ψινάκη;Εξυπακούεται. Οχι ότι τα άλλα παιδιά δεν είναι καλά. Ο καθένας έχει τον δικό του χαρακτήρα και τη δική του προσωπικότητα. Αλλά λόγω ετών και μιας χημείας που μας συνδέει με τον Ηλία, είμαστε πιο κοντά. Ομως και ο Τρύφωνας είναι ένα πολύ γλυκό παιδί. Οσο για τον Λάκη, είναι ευφυέστατος, καλόγουστος και δεν είναι ανάγκη να τον υπογραμμίσω. Και ο νέος της παρέας, ο Πάνος, είναι τρισχαριτωμένος, εξαιρετικός και γλυκό παιδί. Δεν έχω προλάβει να τον γνωρίσω πολύ καλά, αλλά μου βγάζει καλής πάστας παιδί.
«Γαλλοτραφής ώς το κόκκαλο και εγκλωβισμένος σε μια καλή αισθητική»
- Ποιος πραγματικά είστε, κ. Μέρλο;Ενας άνθρωπος αρκετά εγκλωβισμένος σε μια αισθητική, κατά την άποψή μου καλή, την οποία βιώνω ως αισθητική καλού γούστου στα ρούχα, στο σπίτι. Είναι μια αισθητική την οποία δυστυχώς ή ευτυχώς τη νιώθω σαν ανάγκη σε όλη τη διάσταση της ζωής μου.
- Γυρνώντας πίσω στα χρόνια της Λεοντείου Σχολής, τι θυμάστε;Οτι με διώξανε στο τέλος κακήν κακώς, διότι ήμουν ατίθασος και ταραξίας. Θεωρούσαν ότι παρεμπόδιζα τη διδασκαλία, ότι πήγαινα στη σχολή με καθυστέρηση και ότι δεν ήμουν συγκεντρωμένος στα μαθήματά μου. Το θέμα είναι ότι με αγαπούσαν όλοι στο σχολείο. Ημουν γαλλοτραφής μέχρι το κόκκαλο και έφυγα στο Παρίσι, όπου έζησα πολλά χρόνια. Ημουν μόλις 18 χρόνων και τότε άρχισα να ζω. Φεύγοντας από το εκνευριστικά αυστηρό περιβάλλον εδώ, βρέθηκα μόνος και του έδωσα και κατάλαβε. Κοιμόμουν δύο φορές την εβδομάδα και τις υπόλοιπες ημέρες ήμουν όρθιος. Δεν έχανα έκθεση για έκθεση στις γκαλερί και παράσταση για παράσταση στο γαλλικό θέατρο. Βέβαια, για να φύγω είχα κάνει την επανάστασή μου, γιατί οι δικοί μου με προόριζαν για άλλα πράγματα. Ηθελαν να δώσω εξετάσεις στο πανεπιστήμιο. Επειδή ζωγράφιζα και μου άρεσε η μουσική, η οικογένειά μου όλα αυτά δεν τα έβλεπε με καλό μάτι, όπως και τώρα που έτυχα τρομερής κριτικής λόγω τηλεόρασης. Στρώθηκα, λοιπόν, και διάβασα, και έδωσα εξετάσεις στη Νομική και συνέχισα στη Σορβόννη, και μετά μπήκε δειλά-δειλά στη ζωή μου η αρχιτεκτονική.
ΤΕΡΙΑΝΝΑ ΠΑΠΠΑ
Φωτ: ΒΑΓΓΕΛΗΣ ΜΑΣΙΑΣ
espressonews.gr
0 Σχόλια