Ελληνικές παροιμίες

• Καβάλα πάν' στην εκκλησιά, καβάλα προσκυνάνε.
• Κάηκε στο χυλό φυσάει και το γιαούρτι
• Καθ' ενού η πορδή, μόσχος του μυρίζει.
• Καθαρός ουρανός αστραπές δε φοβάται.
• Κάθε αρχή και δύσκολη.
• Κάθε εμπόδιο σε καλό.
  • Κάθε εμπόδιο για καλό.
• Κάθε θαύμα τρείς μέρες, το μεγάλο τέσσερις.
• Κάθε κατεργάρης στον πάγκο του.
• Κάθε μαχαλάς και τάξη, κάθε ρούγα και ζακόνι.
• Κάθε μέρα δεν είναι Πασχαλιά.
  • Κάθε μέρα δεν είναι τ' Αϊ-Γιαννιού.
• Κάθε πράμα στον καιρό του και ο κολιός τον Αύγουστο.
• Κάθε σταλαματιά νερό τ' Απρίλη είναι ένα βαρέλι λάδι.
• Καθένας με την τρέλα του.
• Καθένας με τον πόνο του.
• Καημό που το 'χε η ρίγανη, που εκάη το καταράχι
• Και η κοσκινού τον άντρα της με τους πραματευτάδες.
• Και με τα χίλια βάσανα πάλι η ζωή γλυκιά είναι.
• Και με τα χίλια στ' φυλακή και με τα πεντακόσια.
  • Και μ' εκατό στη φυλακή και με τα λίγα μέσα.
• Και το βόλι είναι μικρό, αλλά σκοτώνει και θεριό.
• Και ο άγιος φοβέρα θέλει.
• Και οι τοίχοι έχουν αυτιά.
• Και 'συ κακό χερόβολο και 'γω κακό δεμάτι.
• Και τ' αυγού το μέσα και τ' αυγού το έξω. (Ποντιακή)
• Και τα καλά δεχούμενα και τα κακά δεχούμενα.
• Και την πορδή σου δύναμη.
• Καινούργια αγάπη έπιασα, παλιά μου στάσου πίσω.
• Καινούργιο κοσκινάκι μου και πού να σ' ακουμπήσω.
  • Καινούργιο κοσκινάκι μου και πού να σε κρεμάσω.
• Καιρός πανιά, καιρός κουπιά.
• Καιρός παντί πράγματι.
  • Kάθε πράγμα στον καιρό του.
• Καιρός φέρνει τα λάχανα, καιρός τα παραπούλια.
• Κακή μοίρα έχεις άντρα μου, ούλοι 'πνιγήκανε και σύ εγλύτωσες.
• Κακό σκυλί ψόφο δεν έχει.
• Κακό χωριό τα λίγα σπίτια.
• Κακὸς ἀνὴρ μακρόβιος.
• Κακοῦ κόρακος κακὸν ὠόν.
  • (μεταφορ.) Από κακό δάσκαλο βγαίνει κακός μαθητής.
• Καλά είν' τα ρουπακόφυλλα με το ρογί το λάδι.
  • Καλά είν' τα πλατανόφυλλα με το ροΐ το λάδι.
• Καλά είν' τα φαρδομάνικα, μα είν' για δεσποτάδες.
• Καλή ζωή, κακή διαθήκη.
• Καλιμασιά και Νένητα, Πυργί και Βερβεράτο αυτά τα τέσσερα χωριά βάζουν τη Χίο κάτω. (Χιώτικη)
• Κάλλια εφτά στον πισινό, παρά μια στην κεφαλή.
• Κάλλια 'χω να με βλαστημούν, παρά να με λυπούνται.
• Κάλλιο αργά παρά ποτέ.
• Κάλλιο γαϊδουρόδενε παρά γαϊδουρογύρευε.
• Κάλλιο λόγια στο χωράφι, παρά μάγκανα στ' αλώνι.
• Κάλλιο μια πορδή (ενν.: να αφήσω) παρά ένα ασκί άντερα (ενν.: να χάσω).
• Κάλλιο 'νας φρόνιμος οχτρός παρά 'νας φίλος παλαβός. (Κεφαλονίτικη)
• Κάλλιο πέντε και στο χέρι, παρά δέκα και καρτέρει.
• Κάλλιο πέντε κάρβουνα, παρά χίλια πρόβατα.
• Κάλλιστον εντάφιον η βασιλεία.
  • Το ωραιότερο σάβανο είναι η βασιλεία. Περίφημη φράση της Θεοδώρας στον Ιουστινιανό σε κρίσιμη στιγμή.
• Κάλλιο σταυρός στην πόρτα σου, παρά στην εδική μου.
• Κάλλιο χήρα κακομοίρα, παρά κακοπαντρεμένη.
• Κάλλιο στο παλούκι, πάρα σώγαμπρος. (Αρκαδία)
• Καλό γιατρό, καλό φίλο.
• Καλοκαιριά της Παπαντής, μαρτιάτικος χειμώνας.
• Καλόμαθε η γριά στα σύκα, θα φάει και τα συκόφυλα.
  • Καλόμαθε η γριά στα σύκα, κι όλη μέρα τα εζήτα.
• Καλομελέτα κι έρχεται.
  • Κακομελέτα κι έρχεται.
• Καλογέροι για δουλειά, ούτε κρίση ούτε λαλιά. Καλογέροι για φαΐ, όλοι εδώ οι ορφανοί.
• Καλός καλό 'κε θωρεί, κακός κακό 'κε βλέπει. (Ποντιακή)
• Καλοχαιρέτα τον πεζό όταν καβαλικέψεις, για να σε χαιρετά κι αυτός όταν θα ξεπεζέψεις.
• Καλύτερα πρώτος στο χωριό, παρά δεύτερος στη πόλη.
  • Κάλλιο πρώτος στο χωριό, παρά δεύτερος στη πόλη.
• Καναπίτσα δωσαμε, καναπιτσόσπορο πήραμε.
• Κάνε Γιάννο μ' τη δουλειά σου, κι ύστερα και πάλι θειά σου.
• Κάνε με ξανά γαμπρό, να δεις πως καμαρώνω.
• Κάνε με σοφό, να σε κάνω πλούσιο.
• Κάνε το καλό και ρίξ’ το στο γιαλό.
• Κάνε φίλο το χωριάτη να σ' ανέβει στο κρεβάτι.
• Κάνεις το χωριάτη φίλο; Κράτα και κομμάτι ξύλο.
• Κανένας δεν άγιασε στον τόπο του.
• Κάποιο λάκκο έχει η φάβα.
• Καράβι που αργεί σκατά είναι φορτωμένο.
• Κάτα σο κρέας κι έφτασεν και είπεν: Παρασκευή έν'. (Ποντιακή)
• Κατά μάνα και πατέρα, κατά γιο και θυγατέρα.
  • Κατά μάνα κατά κόρη κατά γιος και θυγατέρα.
  • Κατά μάνα κατά κύρη (κατά γιο και θυγατέρα).
• Κατά μάνα κατά κύρη κάνανε και γιο ζαφείρι.
• Κατά που μου ψάλλεις, σου κανοναρχώ.
• Κατά τ' αγώι κι ο αγωγιάτης.
• Κατά το μαστρο-Γιάννη και τα κοπέλια του.
• Κατά φωνή κι ο γαίδαρος.
• Κάτι τρέχει στα γύφτικα.
• Κι αλευρωμένος να 'ναι ο ποντικός, η γάτα τον γνωρίζει.
• Κι αν είσαι και παπάς, με την αράδα σου θα πας.
• Κι ο άγιος φοβέρα θέλει.
• Κίνησε ο Εβραίος για το παζάρι κι έλαχε μέρα Σάββατο.
• Κλαίγοντ' οι χήρες, κλαίγονται κι οι παντρεμένες.
  • Κλαίν' οι χήρες, κλαιν' οι παντρεμένες, κλαιν' κι αυτές που 'χουν από δυό.
• Κλάφ'τα, Χαράλαμπε.
• Κλείδα την πόρτα σου και το γείτονά σου κλέφτα μη πιάνεις. (Ποντιακή)
• Κλωτσιούνται τ' άλογα και την πληρώνουν τα γαϊδούρια.
• Κοιμίσου και παρήγγειλα.
• Κόκκινα γένια, μάτια γαλανά, καρδιά του Ιούδα, ψυχή του σατανά.
• Κολοκύθια με τη ρίγανη.
  • Κολοκύθια στο πάτερο.
• Κομίζει γλαύκα ες Αθήνας.
• Κοντά στα ξερά καίγονται και τα χλωρά.
• Κοντά στο νου κι η γνώση.
• Κοντακιανός λογαριασμός, παντοτινή αγάπη. (Αρκαδία)
• Κοντή γυναίκα πέρδικα, ψηλή σαλαμπαντάνα.
• Κοντός ψαλμός αλληλούια.
• Κόρακας κοράκου μάτι δε βγάζει.
• Κόρακος εξελεύσεται «κρα».
• Κόρακας να σε πιάσει. (το λέμε όταν βήχει πολύ κανείς)
• Κορώνας το μάτι γυαλίζει, θαρρούν ένι όλο άλειμμα. (Ποντιακή)
• Κοσμοκράτορας γίνεσαι, πλην στομοκράτορας 'κι επορείς. (Ποντιακή)
• Κότα πίτα το Γενάρη και παπί τον Αλωνάρη.
• Κουκκί το κουκκί γεμίζει το σακί.
• Κουκκιά μετρημένα.
• Κούνια που σε κούναγε...
• Κουτσοί, στραβοί στον άγιο Πανταλεήμονα.
• Κρασί σε πίνω για καλό και συ με πας στο βράχο.
• Κράτα με να σε κρατώ ν' ανεβούμε το βουνό.
• Κρένω 'γω τσαμπουνίζει κι ο άντρας μου.
• Κρυώνει σα γύφτος.
• Κύλησε ο τέντζερης και βρήκε το καπάκι.
• Κυρά μου κοίτα τον άντρα σου και κόψε τη φορεσιά σου.
• Κυριακή κοντή γιορτή.
• Κώλος κλασμένος, γιατρός χεσμένος. (σκωπτικό-χιουμοριστική)
  • Κώλος χεσμένος, γιατρός κλασμένος.
• Κωλος μαθημενος δεν ξεχναει ο καημενος