Ελληνικές παροιμίες

• Μ' ένα σμπάρο δυο τρυγόνια.
• Μ' ευγενικόν κουβέντιαζε, και ξόδευε το βιος σου. (Κεφαλονίτικη)
• Μάζευε κι ας είν' και ρώγες.
• Μαζί με τα ξερά καίγονται και τα χλωρά.
• Μαζί με τη γαρυφαλιά ποτίζεται κι η γλάστρα.
  • Μαζί με το βασιλικό, ποτίζεται κι η γλάστρα.
• Μαζί μιλάμε και χώρια καταλαβαίνουμε.
  • Μαζί μιλάμε και χώρια καταλαβαινόμαστε.
• Μάη μήνα μη φυτέψεις, Μάη μη στεφανωθείς, Μάη μήνα μη δουλέψεις, Μάη μη ταξιδευτείς.
• Μάη μου, καλέ μου μήνα, νά ’σουν δυο φορές το χρόνο!
• Μάης άβροχος μούστος άμετρος.
  • Μάης άβροχος χρονιά ευτυχισμένη.
• Μάης βρεμένος μούστος μετρημένος.
• Μάθαν ότι γαμιόμαστε, πλακώσανε κι οι γύφτοι. (σκωπτικό-χιουμοριστική)
• Μάθε γέρο γράμματα τώρα στα γεράματα.
• Μάθε τέχνη κι άσ' τηνε κι αν πεινάσεις πιάσ' τηνε.
  • Μάθε τέχνη κι άσ' τηνε κι αν φτωχύνεις πιάσ' τηνε.
• Μαθημένα τα βουνά απ' τα χιόνια.
• Μαθημένο είναι το αρνί να του παίρνουν το μαλλί.
• Μακάρι σαν τον Αύγουστο να 'ταν οι μήνες όλοι.
• Μαλλί βαμβάκι, ψωλή φαρμάκι.
• Μαλλώνουν σαν τα κοκκόρια.
• Μάνα είναι μόνο μία.
• Μαριγούλα Μαριγώ, κι αν δε με θες, να κι εγώ!
• Μάρτης γδάρτης και κακός παλουκοκαύτης.
  • Μάρτ'ς, γδάρτ'ς, ουρθοχέστ'ς, παλουκοκαύτης.
• Μάρτης έβρεχε, θεριστής χαιρόταν.
• Μας έμαθαν οι Κρητικοί πως είμαστε Χανιώτες.
• Μας περίσσεψε η ρίγανη, τη βάλαμε και στα σκατά.
• Μάστορας και μαθετής, τύφλα να 'χουνε κι οι τρεις. (Ποντιακή)
• Μάτι αετού.
  • Μάτι αστρίτη, Μάτι γερακιού.
• Μάτια που δε βλέπονται γρήγορα λησμονιούνται.
  • Μάτια που δε βλέπονται γρήγορα ξεχνιούνται.
• Μαύρη μοίρα που 'χεις άντρα, όλοι παν και δε γυρίζουν εσύ πας κι έρχεσαι.
• Μαύρο φίδι που σ΄έφαγε. (Σε περιμένουν δεινά)
• Μάχαιραν δώσεις, μάχαιραν λαμβάνεις.
• Με ήλιο τά ’βγαζα, με ήλιο τά ’βαζα, τι έχουν τα έρμα και ψοφάν;
• Με όποιον δάσκαλο καθίσεις, τέτοια γράμματα θα μάθεις.
• Με πορδές δε βάφονται αυγά.
• Με στραβό αν κοιμηθείς, το πρωί θ' αλληθωρίσεις.
• Με το ζόρι, παντρειά δε γίνεται.
• Με το νου πλουταίν' η κόρη, με τον ύπνο η ακαμάτρα. (Αρκαδία)
• Με το στόμα μπάρα-μπάρα με τα χέρια κουλαμάρα. (Αρκαδία)
• Με το στανιό ο σκύλος μαντρί δε φυλάει. (Αρκαδία)
• Με τον ήλιο τα μπάζω, με τον ήλιο τα βγάζω, τι έχουν τα έρμα και ψοφάνε;
• Με τον παρά μου, γαμώ και την κυρά μου.
• Με τους μικρούς μικρός, με τους μεγάλους μεγάλος.
• Με χόρτασε η μάνα μου, μα σαν τα χέρια μου όχι.
• Μεγάλα καράβια, μεγάλες φουρτούνες.
• Μεγάλη μπουκιά φάε, μεγάλη κουβέντα μην πεις.
• Μεγαλώνει το γομάρι και κονταίνει το σαμάρι.
• Μέγας είσαι, Κύριε, και θαυμαστά τα έργα σου!
• Μερεμέτα και σκαπέτα. (Αρκαδία)
• Μεσιακό γαϊδούρι, το τρώει λύκος.
• Μεταξύ κύλικος και χειλέων πολλά πέλει (μεταφραση : Μέχρι να φέρεις το ποτήρι στα χείλη πολλά μπορεί να συμβούν)
• Μέτρα μηλιά τα μήλα σου.
• Μετρημένα κουκκιά.
• Μετρημένα τα λουκάνικα κι αμέτρητες οι μέρες.
• Μέτρον άριστον.
• Μη βροντήξεις ξένη πόρτα και βροντήξουν τη δική σου.
• Μη δεις ψηλό και φοβηθείς, κοντό κι αναθαρρέψεις.
• Μη θωρείς με πως κουτσαίνω, δες την ίσια μου τη μοίρα.
• Μη κρίνετε ίνα μη κριθήτε.
• Μη με κοιτάς στο γύρισμα, γυρίζω παλικάρι να με κοιτάς στο λιόκρισμα που σπάω το λιθάρι. (Αρκαδία)
• Μη μου τους κύκλους τάραττε. (Αρχιμήδης)
• Μη σε γελάσει ο Μάρτης το πρωί και χάσεις την ημέρα. (Αρκαδία)
• Μη στάξει η ουρά του γαϊδάρου.
• Μη χείρον βέλτιστον.
• Μηδέ χελιδόνας εν οικία δέχεσθαι.
• Μηδέν άγαν.
  • Τίποτε σε υπερβολή.
• Μηδενί δίκην δικάσης, πριν αμφοίν μύθον ακούσης.
• Μην αναβάλλεις για αύριο ό,τι μπορείς να κάνεις σήμερα.
• Μην κακολογάς το σπίτι σου, μην πέσει και σε πλακώσει!
• Μην τάξεις σ' άγιο κερί και σε παιδί κουλούρι.
• Μην το πεις ούτε του παπά.
• Μην φυτρώνεις εκεί που δεν σε σπέρνουν.
• Μήνα που δεν έχει "ρ", βάλε στο κρασί νερό.(Κρητική)
• Μη στάξει η ουρά του ποντικού, και λερωθεί το λάδι.
• Μητ' ο σκύλος τρώει τ' άχυρο μήτε το γάιδαρο αφήνει.
• Μία αλεπού κοψονούρα όλες τις θέλει κοψονούρες. (Αρκαδία)
• Μια ζωή χρωστάμε ούλοι μας. (Κεφαλονίτικη παροιμία)
• Μία σου και μία μου.
• Μια στο καρφί και μια στο πέταλο.
• Μια του κλέφτη, δυο του κλέφτη, τρεις και η κακή του μέρα.
  • Μια του κλέφτη, δυο του κλέφτη, τρεις και τον επιάσανε.
• Μια χαρά και δυο τρομάρες.
• Μικρόν κώλον δεν έδειρες, μέγαν μη φοβερίζεις.
• Μικρό-μικρό τ’ αλώνι μου, να ’ναι μοναχικό μου.
• Μικρό μουνί, μεγάλο γαμήσι.
• Μικρό κώλο δεν έδειρες, μεγάλος δε σε φοβάται.
• Μικρός-μικρός δεν έμαθες, μεγάλος μην ελπίζεις.
• Μικρός που είναι ο κόσμος!
• Μιλάνε όλοι, μιλάν κι οι κώλοι.
• Μουνότριχα τραβάει (και) καράβι.
• Μούντζω κατά του Κουρουνιού, σπάσανε οι μπογάνες. (Αρκαδία)
• Μπάτε σκύλοι αλέστε κι αλεστικά μη δώστε.
• Μπήκε το νερό στ' αυλάκι.
• Μπρος γκρεμός και πίσω ρέμα.
• Μπρος στα κάλλη τι 'ναι ο πόνος;
• Μπρος στα πλούτη τι 'ναι τα κάλλη ;
• Μπρος στην αναβροχιά, καλό ειν' και το χαλάζι.
• Μολών λαβέ.
• Μοναχός σου χόρευε κι' όσο θέλεις πήδα.
• Μονάχος μήτε στον παράδεισο.
• Μόνο του σπανού τα γένια δε φυτρώνουν.
• Μού ’κανες τη μέρα δάκρυ και τη νύχτα συμφορά.
• Μυρίζει μπαρούτι.
• Μωραίνει Κύριος ον βούλεται απολέσαι.