Αφού έφαγε λοιπόν τον κόσμο και δεν το βρήκε, αποφάσισε να πάει στην εκκλησία.
Εκεί σκέφτηκε ότι όλοι βγάζουν τα καπέλα τους για να μπούνε μέσα, οπότε θα μπορέσει να βρει κανένα καπέλο ξέμπαρκο και να το βουτήξει.
Πράγματι πηγαίνει και πέφτει πάνω στην ώρα που ο ιερέας, ανεβασμένος πάνω στον άμβωνα, έκανε ένα ζωηρό και αυστηρό κήρυγμα για τις δέκα εντολές. Του έκανε μεγάλη εντύπωση (δεν ήταν ιδιαίτερα θρήσκος βλέπετε...) και αφού άκουσε το κήρυγμα με προσοχή ο άνθρωπός μας έδειξε να ενθουσιάζεται πολύ, τόσο μάλιστα που μόλις τελείωσε ο παπάς, τού είπε:
– Δέσποτά μου με έσωσες από αμαρτία! Να φαντασθείς ότι είχα έρθει στην εκκλησία με σκοπό να κλέψω ένα καπέλο και αφού άκουσα το κήρυγμά σου αποφάσισα να μην το κάνω.
– Συγχαρητήρια τέκνο μου, του είπε ο παπάς. Τι ήταν αυτό που σε έκανε να ξαναβρείς την χαμένη πίστη σου; Ποιο σημείο της ομιλίας μου σε έκανε να αλλάξεις γνώμη και να πάρεις αυτή τη μεγάλη απόφαση;
– Άγιε πατέρα... μιλούσες για τις δέκα εντολές και είχα προσηλωθεί εντελώς στα λόγια σου. Ξαφνικά, όταν έφθασες στην εντολή «Ου μοιχεύσεις», κάτι έλαμψε μέσα μου και εκείνη ακριβώς την στιγμή θυμήθηκα που είχα αφήσει το καπέλο μου...
0 Σχόλια