Αν υπήρχε μία χώρα που να τη λένε αναπηρία,
θα ήμουν από κει.
Θα είχα ανάπηρη κουλτούρα, θα έτρωγα ανάπηρο φαγητό,
θα έκανα ανάπηρο έρωτα, θα έβαζα ανάπηρα κλάματα,
θα ανέβαινα ανάπηρα βουνά, θα έλεγα ανάπηρες ιστορίες.
Αν υπήρχε μια χώρα που να τη λένε αναπηρία
θα έλεγα ότι έχει μετανάστες που ήρθαν σ’ αυτήν
από όσο παλιά μπορεί κανείς να θυμηθεί.
Αν υπήρχε μια χώρα που να τη λένε αναπηρία,
τότε είμαι ένας από τους πολίτες της.
Έφτασα εκεί στα οχτώ μου χρόνια. Προσπάθησα να φύγω,
πολλοί γιατροί με ενθάρρυναν να φύγω.
Προσπάθησα με επεμβάσεις να απομακρύνω τον εαυτό μου από την ανάπηρη χώρα,
αλλά τον βρήκα, στο τέλος, να παραμένει και να ζει εκεί.
Αν υπήρχε μια χώρα να τη λένε αναπηρία,
θα έπρεπε πάντα να θυμίζω στον εαυτό μου πως από κει έρχομαι.
Θέλω συχνά να ξεχνάω.
Θα πρέπει να θυμάμαι.. να θυμάμαι.
Στης ζωής μου το ταξίδι
Κάνω τον εαυτό μου να νιώθει
σα στο σπίτι του στη χώρα μου.
Δημήτρης Αργυρός
0 Σχόλια