Λίβερπουλ και Γιουβέντους ήταν έτοιμες να προσφέρουν πλούσιο θέαμα στους χιλιάδες οπαδούς των δύο ομάδων που είχαν γεμίσει το γήπεδο για να δουν έναν από τους μεγαλύτερους τελικούς στην ιστορία του Κυπέλλου Πρωταθλητριών.
Οι “κόκκινοι” με τους Ρας, Νταλγκλίς, Σούνες και οι “μπιανκονέρι” με τους Πλατινί, Μπόνιεκ και Σιρέα ετοιμάζονταν να ξεδιπλώσουν στο Βέλγιο, το πλούσιο ταλέντο τους.
Τη νύχτα του τελικού, το στάδιο “Χέιζελ” ήταν κατάμεστο από 60.000 θεατές. Περίπου 25.000 φίλαθλοι προέρχονταν από κάθε ομάδα, ενώ οι υπόλοιπες θέσεις ανήκαν στην “ουδέτερη” ζώνη. Σε αυτήν την περιοχή, όμως, υπήρχαν αρκετοί φίλοι της Γιουβέντους, λόγω της μεγάλης παρουσίας Ιταλών μεταναστών στο Βέλγιο. Σημειώνεται ότι σε αυτόν το χώρο υπήρχαν και φίλοι των “ρεντς”, αλλά πολύ λίγοι, ενώ στις εξέδρες των Αγγλων δεν ήταν λίγοι αυτοί που κατάφεραν να εισέλθουν χωρίς εισιτήριο, δημιουργώντας μία ανυπόφορη κατάσταση και φυσικά οξύνοντας τα πνεύματα.
Περίπου μία ώρα πριν τη σέντρα, οπαδοί της Λίβερπουλ πέρασαν το διαχωριστικό και επιτέθηκαν στους οπαδούς της Γιουβέντους στην “ουδέτερη” ζώνη, στον τομέα Z. Ορισμένοι Ιταλοί αντεπιτέθηκαν. Για αρκετά λεπτά, καθίσματα και άλλα αντικείμενα εκσφενδονίζονταν εκατέρωθεν.
Λίγο πριν τη σέντρα, δεκάδες οπαδοί της Λίβερπουλ προσέγγισαν ακόμα περισσότερο τον τομέα Z, με αποτέλεσμα ολόκληρη η μάζα των φιλάθλων της Γιουβέντους να προσπαθεί να ξεφύγει από την επίθεση των Αγγλων. Τα σπασμένα καθίσματα και τα σκαλιά δεν βοηθούσαν την κατάσταση και ορισμένοι θεατές σκόνταψαν. Αρκετοί στοιβάχτηκαν σε έναν τοίχο στο τέλος της εξέδρας, η οποία δεν άντεξε το βάρος και κατέρρευσε!
Δεκάδες άνθρωποι παγιδεύτηκαν κάτω από τα συντρίμμια, τη στιγμή που εκατοντάδες περνούσαν από πάνω τους για να σωθούν. Τριάντα εννέα άνθρωποι έχασαν τη ζωή τους, εκ των οποίων 32 Ιταλοί, τέσσερις Βέλγοι, δύο Γάλλοι και ένας Ιρλανδός. Περισσότεροι από 350 τραυματίστηκαν, αλλά η χαοτική κατάσταση που επικρατούσε και η περιορισμένες δυνάμεις των Αρχών καθυστέρησαν την ιατρική περίθαλψη.
Την ώρα που δεκάδες ανθρώπινα σώματα βρίσκονταν στο έδαφος, ορισμένοι Ιταλοί επεδίωξαν εκδίκηση και έτρεξαν προς το μέρος των φιλάθλων της Λίβερπουλ. Η Αστυνομία προσπάθησε να σταματήσει αυτήν την επίθεση και οι τηλεοπτικές εικόνες έδειξαν τις μάχες που ακολούθησαν. Μεταξύ αυτών, ένας Ιταλός να απειλεί με επαναληπτική καραμπίνα έναν αστυνομικό!
Οι ποδοσφαιριστές των δύο ομάδων είχαν ενημερωθεί για τα επεισόδια που λάμβαναν χώρα, αλλά είναι ακόμα αδιευκρίνιστο εάν γνώριζαν για την ύπαρξη νεκρών και τον μεγάλο αριθμό αυτών των περιπτώσεων. Οι αρχηγοί της Λίβερπουλ και της Γιουβέντους κάλεσαν τα πλήθη να ηρεμήσουν, ενώ τόσο οι εντολές των ηγετών των δύο κρατών, όσο και αυτές της ΟΥΕΦΑ απαιτούσαν το παιχνίδι να διεξαχθεί κανονικά.
ΠΟΙΟ ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΟ ΚΟΜΜΑΤΙ;
Στο αγωνιστικό κομμάτι -αν μπορεί να υπάρξει τέτοιο σε ένα τελικό σαν και εκείνον- πρωταγωνιστής δυστυχώς ήταν ανεκδιήγητος Ελβετός διαιτητής, Ντάινα. Στο 56ο λεπτό, ο Μπόνιεκ ανατρέπεται φανερά εκτός μεγάλης περιοχής, αλλά ο διαιτητής καταλογίζει πέναλτι το οποίο εκτελεί εύστοχα ο Πλατινί και ανοίγει το σκορ. Ο Γάλλος άσος πανηγυρίζει έξαλλα το γκολ, προφανώς μη αντιλαμβανόμενος την κατάσταση.
Το “μέτωπο” μεταξύ των οπαδών της Γιουβέντους και των Αστυνομικών διατηρήθηκε ανοιχτό για περίπου δύο ώρες, δηλαδή ακόμα και κατά τη διάρκεια του αγώνα.Η Γιουβέντους διατηρεί το προβάδισμα, αλλά λίγο αργότερα ο Γουίλαν ανατρέπεται εντός μεγάλης περιοχής των “μπιανκονέρι”. Ο Ντάινα κλείνει τα μάτια και αφήνει το παιχνίδι να συνεχιστεί, καταδικάζοντας ουσιαστικά τους Αγγλους.
Αυτός ίσως να ήταν η επιθυμητή από την πλειοψηφία κατάληξη του αγώνα, ώστε να μην υπάρξουν άλλα έκτροπά μέχρι την ολοκλήρωση της βραδιάς. Δεν είναι λίγοι που υποστηρίζουν ότι ο διαιτητής δέχθηκε εντολές για να καθορίσει το αποτέλεσμα. Το ποδόσφαιρο, όμως, έχασε εκείνη τη βραδιά κάτι περισσότερο από μία δίκαιη απονομή…
ΟΙ 39 ΑΤΥΧΟΙ ΟΠΑΔΟΙ
Τα ονόματα των 39 άτυχων οπαδών που γνώρισαν τον θάνατο τη νύχτα της 29ης Μαϊου του 1985 στο στάδιο “Χέιζελ” των Βρυξελλών, είναι τα παρακάτω (σε παρένθεση οι ηλικίες των θυμάτων):
Ρόκο Ατσέρα (29), Μπρούνο Μπάλι (50), Αλφονς Μπος, Τζιανκάρλο Μπρουσκέρα (21), Αντρέα Καζούλα (11), Τζιοβάνι Καζούλα (44), Νίνο Τσερούλο (24), Βίλι Σιέλενς, Τζιουζεπίνα Κόντι (17), Ντιρκ Ντενέκι, Ντιονίζιο Φάμπρο (51), Ζακ Φρανσουά, Εουτζένιο Γκαλιάνο (35), Φραντσέσκο Γκάλι (25), Τζιανκάρλο Γκονέλι (20), Φραντσέσκο Γκάλι (25), Τζιανκάρλο Γκονέλι (20), Αλμπέρτο Γκουαρίνι (21), Τζιοβαίνιο Λαντίνι (50), Ρομπέρτο Λορεντίνι (31), Μπάρμπαρα Λούσι (58), Φράνκο Μαρτέλι (46), Λόρις Μεσόρε (28), Τζιάνι Μαστρολάκο (20), Σέρτζιο Μπαστίνο Ματσίνο (20), Λουτσιάνο Ρόκο Παπαλούκα (38), Λουίτζι Πιντόνε (31), Μπέντο Πιστολάτο (50), Πάτρικ Ράντκλιφ, Ντομένικο Ραγκάτσι (44), Αντόνιο Ρανιανέζε (29), Κλοντ Ρομπέρ, Μάριο Ρόνκι (43), Ντομένικο Ρούσο (28), Ταρτσίζιο Σάλβι (49), Τζιανφράνκο Σάρτο (47), Αμεντέο Τζιουζέπε Σπαλαόρε (55), Μάριο Σπάνου (41), Ταρτσίζιο Βεντουρίν (23), Ζαν Μισέλ Βαλά, Κλαούντιο Τζαβαρόνι (28)
ΜΙΑ ΚΥΡΙΑ “ΕΧΩΣΕ ΤΟ ΜΑΧΑΙΡΙ ΣΤΟ ΚΟΚΚΑΛΟ”
Η εικοσαετία 1965-1985 άνηκε ολοκληρωτικά στους αγγλικούς συλλόγους, κατά ένα τρόπο που κανείς δεν μπορούσε να φανταστεί τι θα μπορούσε να γίνει για να τους …σταματήσουν!
Υπήρχε κάτι όμως, όπως και έγινε…
Και βέβαια δεν αναφερόμαστε στη ψυχολογική επίπτωση που είχε η τραγωδία του Χέιζελ στους αγγλικούς συλλόγους, αλλά στη τιμωρία που τους επιβλήθηκε, τόσο από την Ευρωπαϊκή Ομοσπονδία όσο και από την ίδια την Αγγλική Ομοσπονδία. Μία τιμωρία που “τσάκισε” τις αγγλικές ομάδες, αφού το θέμα του χουλιγκανισμού ξέφυγε από τους “κόλπους” της ποδοσφαιρικής ομοσπονδίας, φτάνοντας μέχρι το αγγλικό κοινοβούλιο, όπου η τότε πρωθυπουργός “σιδηρά κυρία”, Μάργκαρετ Θάτσερ, με τη σύμφωνη γνώμη της ίδιας της βασίλισσας Ελισάβετ, επέβαλλε ποινή αποχής των αγγλικών ομάδων από τις ευρωπαϊκές διοργανώσεις για ΠΕΝΤΕ χρόνια και ενώ η ΟΥΕΦΑ είχε τιμωρήσει μόνο τη Λίβερπουλ για έξι χρόνια!
Το να “καταδικάζεις” τις ίδιες σου τις ομάδες για πέντε χρόνια μακριά από τις “χρυσοφόρες” διοργανώσεις της Ευρώπης δεν είναι κάτι απλό, όμως απέδωσε, χώνοντας το μαχαίρι βαθιά στο “κόκκαλο” του χουλιγκανισμού, ο οποίος πλέον έχει “τελειώσει” (τουλάχιστον μέσα) στα αγγλικά γήπεδα…
sspieria.gr
Τη νύχτα του τελικού, το στάδιο “Χέιζελ” ήταν κατάμεστο από 60.000 θεατές. Περίπου 25.000 φίλαθλοι προέρχονταν από κάθε ομάδα, ενώ οι υπόλοιπες θέσεις ανήκαν στην “ουδέτερη” ζώνη. Σε αυτήν την περιοχή, όμως, υπήρχαν αρκετοί φίλοι της Γιουβέντους, λόγω της μεγάλης παρουσίας Ιταλών μεταναστών στο Βέλγιο. Σημειώνεται ότι σε αυτόν το χώρο υπήρχαν και φίλοι των “ρεντς”, αλλά πολύ λίγοι, ενώ στις εξέδρες των Αγγλων δεν ήταν λίγοι αυτοί που κατάφεραν να εισέλθουν χωρίς εισιτήριο, δημιουργώντας μία ανυπόφορη κατάσταση και φυσικά οξύνοντας τα πνεύματα.
Περίπου μία ώρα πριν τη σέντρα, οπαδοί της Λίβερπουλ πέρασαν το διαχωριστικό και επιτέθηκαν στους οπαδούς της Γιουβέντους στην “ουδέτερη” ζώνη, στον τομέα Z. Ορισμένοι Ιταλοί αντεπιτέθηκαν. Για αρκετά λεπτά, καθίσματα και άλλα αντικείμενα εκσφενδονίζονταν εκατέρωθεν.
Λίγο πριν τη σέντρα, δεκάδες οπαδοί της Λίβερπουλ προσέγγισαν ακόμα περισσότερο τον τομέα Z, με αποτέλεσμα ολόκληρη η μάζα των φιλάθλων της Γιουβέντους να προσπαθεί να ξεφύγει από την επίθεση των Αγγλων. Τα σπασμένα καθίσματα και τα σκαλιά δεν βοηθούσαν την κατάσταση και ορισμένοι θεατές σκόνταψαν. Αρκετοί στοιβάχτηκαν σε έναν τοίχο στο τέλος της εξέδρας, η οποία δεν άντεξε το βάρος και κατέρρευσε!
Την ώρα που δεκάδες ανθρώπινα σώματα βρίσκονταν στο έδαφος, ορισμένοι Ιταλοί επεδίωξαν εκδίκηση και έτρεξαν προς το μέρος των φιλάθλων της Λίβερπουλ. Η Αστυνομία προσπάθησε να σταματήσει αυτήν την επίθεση και οι τηλεοπτικές εικόνες έδειξαν τις μάχες που ακολούθησαν. Μεταξύ αυτών, ένας Ιταλός να απειλεί με επαναληπτική καραμπίνα έναν αστυνομικό!
Οι ποδοσφαιριστές των δύο ομάδων είχαν ενημερωθεί για τα επεισόδια που λάμβαναν χώρα, αλλά είναι ακόμα αδιευκρίνιστο εάν γνώριζαν για την ύπαρξη νεκρών και τον μεγάλο αριθμό αυτών των περιπτώσεων. Οι αρχηγοί της Λίβερπουλ και της Γιουβέντους κάλεσαν τα πλήθη να ηρεμήσουν, ενώ τόσο οι εντολές των ηγετών των δύο κρατών, όσο και αυτές της ΟΥΕΦΑ απαιτούσαν το παιχνίδι να διεξαχθεί κανονικά.
Στο αγωνιστικό κομμάτι -αν μπορεί να υπάρξει τέτοιο σε ένα τελικό σαν και εκείνον- πρωταγωνιστής δυστυχώς ήταν ανεκδιήγητος Ελβετός διαιτητής, Ντάινα. Στο 56ο λεπτό, ο Μπόνιεκ ανατρέπεται φανερά εκτός μεγάλης περιοχής, αλλά ο διαιτητής καταλογίζει πέναλτι το οποίο εκτελεί εύστοχα ο Πλατινί και ανοίγει το σκορ. Ο Γάλλος άσος πανηγυρίζει έξαλλα το γκολ, προφανώς μη αντιλαμβανόμενος την κατάσταση.
Το “μέτωπο” μεταξύ των οπαδών της Γιουβέντους και των Αστυνομικών διατηρήθηκε ανοιχτό για περίπου δύο ώρες, δηλαδή ακόμα και κατά τη διάρκεια του αγώνα.Η Γιουβέντους διατηρεί το προβάδισμα, αλλά λίγο αργότερα ο Γουίλαν ανατρέπεται εντός μεγάλης περιοχής των “μπιανκονέρι”. Ο Ντάινα κλείνει τα μάτια και αφήνει το παιχνίδι να συνεχιστεί, καταδικάζοντας ουσιαστικά τους Αγγλους.
Αυτός ίσως να ήταν η επιθυμητή από την πλειοψηφία κατάληξη του αγώνα, ώστε να μην υπάρξουν άλλα έκτροπά μέχρι την ολοκλήρωση της βραδιάς. Δεν είναι λίγοι που υποστηρίζουν ότι ο διαιτητής δέχθηκε εντολές για να καθορίσει το αποτέλεσμα. Το ποδόσφαιρο, όμως, έχασε εκείνη τη βραδιά κάτι περισσότερο από μία δίκαιη απονομή…
Τα ονόματα των 39 άτυχων οπαδών που γνώρισαν τον θάνατο τη νύχτα της 29ης Μαϊου του 1985 στο στάδιο “Χέιζελ” των Βρυξελλών, είναι τα παρακάτω (σε παρένθεση οι ηλικίες των θυμάτων):
Ρόκο Ατσέρα (29), Μπρούνο Μπάλι (50), Αλφονς Μπος, Τζιανκάρλο Μπρουσκέρα (21), Αντρέα Καζούλα (11), Τζιοβάνι Καζούλα (44), Νίνο Τσερούλο (24), Βίλι Σιέλενς, Τζιουζεπίνα Κόντι (17), Ντιρκ Ντενέκι, Ντιονίζιο Φάμπρο (51), Ζακ Φρανσουά, Εουτζένιο Γκαλιάνο (35), Φραντσέσκο Γκάλι (25), Τζιανκάρλο Γκονέλι (20), Φραντσέσκο Γκάλι (25), Τζιανκάρλο Γκονέλι (20), Αλμπέρτο Γκουαρίνι (21), Τζιοβαίνιο Λαντίνι (50), Ρομπέρτο Λορεντίνι (31), Μπάρμπαρα Λούσι (58), Φράνκο Μαρτέλι (46), Λόρις Μεσόρε (28), Τζιάνι Μαστρολάκο (20), Σέρτζιο Μπαστίνο Ματσίνο (20), Λουτσιάνο Ρόκο Παπαλούκα (38), Λουίτζι Πιντόνε (31), Μπέντο Πιστολάτο (50), Πάτρικ Ράντκλιφ, Ντομένικο Ραγκάτσι (44), Αντόνιο Ρανιανέζε (29), Κλοντ Ρομπέρ, Μάριο Ρόνκι (43), Ντομένικο Ρούσο (28), Ταρτσίζιο Σάλβι (49), Τζιανφράνκο Σάρτο (47), Αμεντέο Τζιουζέπε Σπαλαόρε (55), Μάριο Σπάνου (41), Ταρτσίζιο Βεντουρίν (23), Ζαν Μισέλ Βαλά, Κλαούντιο Τζαβαρόνι (28)
Η εικοσαετία 1965-1985 άνηκε ολοκληρωτικά στους αγγλικούς συλλόγους, κατά ένα τρόπο που κανείς δεν μπορούσε να φανταστεί τι θα μπορούσε να γίνει για να τους …σταματήσουν!
Υπήρχε κάτι όμως, όπως και έγινε…
Και βέβαια δεν αναφερόμαστε στη ψυχολογική επίπτωση που είχε η τραγωδία του Χέιζελ στους αγγλικούς συλλόγους, αλλά στη τιμωρία που τους επιβλήθηκε, τόσο από την Ευρωπαϊκή Ομοσπονδία όσο και από την ίδια την Αγγλική Ομοσπονδία. Μία τιμωρία που “τσάκισε” τις αγγλικές ομάδες, αφού το θέμα του χουλιγκανισμού ξέφυγε από τους “κόλπους” της ποδοσφαιρικής ομοσπονδίας, φτάνοντας μέχρι το αγγλικό κοινοβούλιο, όπου η τότε πρωθυπουργός “σιδηρά κυρία”, Μάργκαρετ Θάτσερ, με τη σύμφωνη γνώμη της ίδιας της βασίλισσας Ελισάβετ, επέβαλλε ποινή αποχής των αγγλικών ομάδων από τις ευρωπαϊκές διοργανώσεις για ΠΕΝΤΕ χρόνια και ενώ η ΟΥΕΦΑ είχε τιμωρήσει μόνο τη Λίβερπουλ για έξι χρόνια!
Το να “καταδικάζεις” τις ίδιες σου τις ομάδες για πέντε χρόνια μακριά από τις “χρυσοφόρες” διοργανώσεις της Ευρώπης δεν είναι κάτι απλό, όμως απέδωσε, χώνοντας το μαχαίρι βαθιά στο “κόκκαλο” του χουλιγκανισμού, ο οποίος πλέον έχει “τελειώσει” (τουλάχιστον μέσα) στα αγγλικά γήπεδα…
sspieria.gr
Σχολιο από Nicolinho: Τον Ιουλιο του 2006 και συγκεκρικριμένα στις 5 Ιουλιου με το Ειδικο Λυκειο Ηλιούπολης ταξίδεψα στις Βρυξελλες… Επισκεφτήκαμε μεταξύ αλλων το το γήπεδο οπου υπαρχουν 2 πλάκες: In memoriam (29/5/1985) και η Λιστα των 30 νεκρών φιλαθλων της Juventus και ενός της Liverpool…
0 Σχόλια