Τα ακάραια αποτελούν τον άγνωστο "ένοικο" των σπιτιών μας.
Ζουν ανάμεσά μας, ωστόσο αντιλαμβανόμαστε την ύπαρξή τους μόνο αν είμαστε αλλεργικοί σε αυτά.
Πρόκειται για μικροσκοπικούς οργανισμούς, αόρατους στο γυμνό μάτι, που χρησιμοποιούν τα σωματίδια της σκόνης, σαν μεταφορικό μέσο.
Τα ακάρεα της οικιακής σκόνης τρέφονται από τα νεκρά κύτταρα του ανθρώπινου δέρματος, ενώ αυτό που προκαλεί την αλλεργία είναι μία πρωτεΐνη που εκκρίνει από το έντερο των ακάρεων, κατά την πέψη της τροφής τους.
Αγαπημένο τους ...στέκι είναι το υπνοδωμάτιο, ενώ σημαντικοί πληθυσμοί τους κατοικούν και στο καθιστικό, όπου υπάρχουν μαξιλάρια, καναπέδες και πολυθρόνες, χαλιά, μοκέτες και κουρτίνες.
Περιέχονται σε μεγάλη ποσότητα στη σκόνη, ειδικά σε κλειστούς χώρους που δεν καθαρίζονται και δεν αερίζονται επαρκώς και σε μεγάλες επιφάνειες, όπως γραφεία, τραπέζια, βιβλιοθήκες, ράφια, κουτιά.
Υπάρχουν σε όλα τα σπίτια και τους κλειστούς χώρους γενικά, όπου μπορεί να υπάρχει πλημμελείς αερισμός ή/και καθαρισμός, όπως τα μεγάλα γραφεία και οι αποθήκες.
"Όταν ένας αλλεργικός ασθενής, με ευαισθησία σε ακάρεα βρεθεί σε φορτισμένο χώρο, ξεκινά η έκλυση των συμπτωμάτων.
Όσοι πάσχουν από αλλεργική ρινίτιδα, θα παρουσιάσουν καταρροή, φτέρνισμα, κνησμό στη μύτη ή στο φάρυγγα και μπούκωμα, ενώ εκείνοι που πάσχουν από αλλεργική επιπεφυκίτιδα θα εμφανίσουν συμπτώματα από τα μάτια, όπως ερεθισμό και φαγούρα, δακρύρροια, ακόμα και οίδημα των βλεφάρων.
Αν ο αλλεργικός στα ακάρεα υποφέρει από βρογχικό άσθμα, θα παρουσιάσει συμπτώματα από το κατώτερο αναπνευστικό, όπως βήχα, δύσπνοια, φλέματα, βάρος στο στήθος, σφύριγμα στην αναπνοή.
Στην πρώιμη παιδική ηλικία, τα ακάρεα ενοχοποιούνται και για ατοπική δερματίτιδα, με συμπτώματα όπως κνησμός, ερυρθότητα στο δέρμα, ξηροδερμία, ακόμα και απολέπιση.
Εκτός από την ενόχληση αυτή καθ αυτή που προκαλούν τα ακάρεα, οι ασθενείς αναφέρουν χρόνια κόπωση και καταβολή, καθώς λόγω των συμπτωμάτων και της αναπνευστικής δυσχέρειας που εμφανίζουν, δεν κοιμούνται καλά.
Οι ασθενείς με ολοετή συμπτώματα αλλεργικής ρινίτιδας, όπως οι αλλεργικοί στα ακέρεα, διατρέχουν αυξημένο κίνδυνο να εμφανίσουν αλλεργικό βρογχικό άσθμα.
Όσο νεότερος είναι μάλιστα ένας ασθενής, τόσο μεγαλύτερες είναι οι πιθανότητές τους να εμφανίζει άσθμα." σημειώνει ο Αλλεργιολόγος - Υπεύθυνος Αλλεργιολογικού τμήματος Νοσοκομείου Μετροπόλιταν, Διονύσης Γιαννακόπουλος.
Οποιαδήποτε εποχή του χρόνου, ένα "ακατάλληλο" περιβάλλον μπορεί να προκαλέσει έξαρση των συμπτωμάτων.
Οι πιο επίφοβες εποχές για έξαρση των αλλεργιών στα ακάρεα, είναι ωστόσο, η άνοιξη και το φθινόπωρο.
Οι πληθυσμοί των ακάρεων αυξάνονται πολύ, ειδικά προς το τέλος της άνοιξης και στις αρχές του φθινοπώρου.
Η μείωση του πληθυσμού των ακάρεων στο σπίτι μπορεί να γίνει:
1. Με επισταμένη καθαριότητα του χώρου όπου ζούμε και εργαζόμαστε, δηλαδή με συχνό σκούπισμα, σφουγγάρισμα και ξεσκόνισμα.
2. Με το να διατηρούμε το χώρο δουλειάς και κατοικίας όσο το δυνατόν πιο τακτοποιημένο και να τον αερίζουμε όσο γίνεται περισσότερο.
3. Αποφεύγοντας, σε χώρους που ζουν αλλεργικοί σε ακάρεα, τα μεγάλα χαλιά, τις μοκέτες και τα χαλιά με μεγάλο πέλος, όπως π.χ. βελέντζες.
Αν η αποφυγή τους δεν είναι δυνατή, συστήνεται να σκουπίζονται καθημερινά με ισχυρή ηλεκτρική σκούπα.
4. Επιστρατεύοντας την ...ξεσκονίστρα!
Θυμάστε τη μητέρα ή τη γιαγιά σας που έβαζε τα σκεπάσματα και τα στρώματα στο κάγκελο και τα χτυπούσε με ...βία;
Φροντίστε να βγάζετε έξω στρώματα και παπλώματα, να τα τινάζεται και να τα αερίζετε όσο πιο συχνά μπορείτε.
5. Καλύπτοντας τα στρώματα, τα παπλώματα και τα μαξιλάρια με ειδικά, αδιαπέραστα καλύμματα, που απομονώνουν τα ακάρεα.
Επειδή, ωστόσο, αυτές δεν είναι οι μοναδικές εστίες ακάρεων, τα καλύμματα δεν φαίνεται να δίνουν οριστική λύση στο πρόβλημα.
6. Χρησιμοποιώντας ακαρεοκτόνα.
Ωστόσο, "αξιόπιστες μελέτες για την ασφάλεια και την αποτελεσματικότητα της μακροχρόνιας χρήσης αυτών των προϊόντων δεν φαίνεται να υπάρχουν" τονίζει ο κ. Γιαννακόπουλος.
Life Positive
Ζουν ανάμεσά μας, ωστόσο αντιλαμβανόμαστε την ύπαρξή τους μόνο αν είμαστε αλλεργικοί σε αυτά.
Πρόκειται για μικροσκοπικούς οργανισμούς, αόρατους στο γυμνό μάτι, που χρησιμοποιούν τα σωματίδια της σκόνης, σαν μεταφορικό μέσο.
Τα ακάρεα της οικιακής σκόνης τρέφονται από τα νεκρά κύτταρα του ανθρώπινου δέρματος, ενώ αυτό που προκαλεί την αλλεργία είναι μία πρωτεΐνη που εκκρίνει από το έντερο των ακάρεων, κατά την πέψη της τροφής τους.
Αγαπημένο τους ...στέκι είναι το υπνοδωμάτιο, ενώ σημαντικοί πληθυσμοί τους κατοικούν και στο καθιστικό, όπου υπάρχουν μαξιλάρια, καναπέδες και πολυθρόνες, χαλιά, μοκέτες και κουρτίνες.
Περιέχονται σε μεγάλη ποσότητα στη σκόνη, ειδικά σε κλειστούς χώρους που δεν καθαρίζονται και δεν αερίζονται επαρκώς και σε μεγάλες επιφάνειες, όπως γραφεία, τραπέζια, βιβλιοθήκες, ράφια, κουτιά.
Υπάρχουν σε όλα τα σπίτια και τους κλειστούς χώρους γενικά, όπου μπορεί να υπάρχει πλημμελείς αερισμός ή/και καθαρισμός, όπως τα μεγάλα γραφεία και οι αποθήκες.
"Όταν ένας αλλεργικός ασθενής, με ευαισθησία σε ακάρεα βρεθεί σε φορτισμένο χώρο, ξεκινά η έκλυση των συμπτωμάτων.
Όσοι πάσχουν από αλλεργική ρινίτιδα, θα παρουσιάσουν καταρροή, φτέρνισμα, κνησμό στη μύτη ή στο φάρυγγα και μπούκωμα, ενώ εκείνοι που πάσχουν από αλλεργική επιπεφυκίτιδα θα εμφανίσουν συμπτώματα από τα μάτια, όπως ερεθισμό και φαγούρα, δακρύρροια, ακόμα και οίδημα των βλεφάρων.
Αν ο αλλεργικός στα ακάρεα υποφέρει από βρογχικό άσθμα, θα παρουσιάσει συμπτώματα από το κατώτερο αναπνευστικό, όπως βήχα, δύσπνοια, φλέματα, βάρος στο στήθος, σφύριγμα στην αναπνοή.
Στην πρώιμη παιδική ηλικία, τα ακάρεα ενοχοποιούνται και για ατοπική δερματίτιδα, με συμπτώματα όπως κνησμός, ερυρθότητα στο δέρμα, ξηροδερμία, ακόμα και απολέπιση.
Εκτός από την ενόχληση αυτή καθ αυτή που προκαλούν τα ακάρεα, οι ασθενείς αναφέρουν χρόνια κόπωση και καταβολή, καθώς λόγω των συμπτωμάτων και της αναπνευστικής δυσχέρειας που εμφανίζουν, δεν κοιμούνται καλά.
Οι ασθενείς με ολοετή συμπτώματα αλλεργικής ρινίτιδας, όπως οι αλλεργικοί στα ακέρεα, διατρέχουν αυξημένο κίνδυνο να εμφανίσουν αλλεργικό βρογχικό άσθμα.
Όσο νεότερος είναι μάλιστα ένας ασθενής, τόσο μεγαλύτερες είναι οι πιθανότητές τους να εμφανίζει άσθμα." σημειώνει ο Αλλεργιολόγος - Υπεύθυνος Αλλεργιολογικού τμήματος Νοσοκομείου Μετροπόλιταν, Διονύσης Γιαννακόπουλος.
Οποιαδήποτε εποχή του χρόνου, ένα "ακατάλληλο" περιβάλλον μπορεί να προκαλέσει έξαρση των συμπτωμάτων.
Οι πιο επίφοβες εποχές για έξαρση των αλλεργιών στα ακάρεα, είναι ωστόσο, η άνοιξη και το φθινόπωρο.
Οι πληθυσμοί των ακάρεων αυξάνονται πολύ, ειδικά προς το τέλος της άνοιξης και στις αρχές του φθινοπώρου.
Η μείωση του πληθυσμού των ακάρεων στο σπίτι μπορεί να γίνει:
1. Με επισταμένη καθαριότητα του χώρου όπου ζούμε και εργαζόμαστε, δηλαδή με συχνό σκούπισμα, σφουγγάρισμα και ξεσκόνισμα.
2. Με το να διατηρούμε το χώρο δουλειάς και κατοικίας όσο το δυνατόν πιο τακτοποιημένο και να τον αερίζουμε όσο γίνεται περισσότερο.
3. Αποφεύγοντας, σε χώρους που ζουν αλλεργικοί σε ακάρεα, τα μεγάλα χαλιά, τις μοκέτες και τα χαλιά με μεγάλο πέλος, όπως π.χ. βελέντζες.
Αν η αποφυγή τους δεν είναι δυνατή, συστήνεται να σκουπίζονται καθημερινά με ισχυρή ηλεκτρική σκούπα.
4. Επιστρατεύοντας την ...ξεσκονίστρα!
Θυμάστε τη μητέρα ή τη γιαγιά σας που έβαζε τα σκεπάσματα και τα στρώματα στο κάγκελο και τα χτυπούσε με ...βία;
Φροντίστε να βγάζετε έξω στρώματα και παπλώματα, να τα τινάζεται και να τα αερίζετε όσο πιο συχνά μπορείτε.
5. Καλύπτοντας τα στρώματα, τα παπλώματα και τα μαξιλάρια με ειδικά, αδιαπέραστα καλύμματα, που απομονώνουν τα ακάρεα.
Επειδή, ωστόσο, αυτές δεν είναι οι μοναδικές εστίες ακάρεων, τα καλύμματα δεν φαίνεται να δίνουν οριστική λύση στο πρόβλημα.
6. Χρησιμοποιώντας ακαρεοκτόνα.
Ωστόσο, "αξιόπιστες μελέτες για την ασφάλεια και την αποτελεσματικότητα της μακροχρόνιας χρήσης αυτών των προϊόντων δεν φαίνεται να υπάρχουν" τονίζει ο κ. Γιαννακόπουλος.
Life Positive
0 Σχόλια