Παράλληλα, χρησιμοποιώντας στοιχεία από τους κύκλους των δέντρων, οι επιστήμονες μπορούν να τοποθετήσουν χρονικά με μεγάλη ακρίβεια ξύλινα αντικείμενα που έχουν βρεθεί σε αρχαιολογικές έρευνες.
Σε "καλές" περιόδους τα δέντρα αναπτύσσονται περισσότερο με αποτέλεσμα η απόσταση μεταξύ των κύκλων να είναι μεγαλύτερη ενώ σε άνυδρες περιόδους αναπτύσσονται λιγότερο με αποτέλεσμα η απόσταση μεταξύ δύο κύκλων να είναι μικρότερη.
Ο παλαιοντολόγος Ουλφ Μπουντγκεν, από την ομάδα του Ομοσπονδιακού Ινστιτούτου Έρευνας των Δασών, του Χιονιού και του Τοπίου, που συμμετείχε στην έρευνα δήλωσε: "Εξετάζοντας τις εξελίξεις σε βάθος 2.500 χρόνων, βλέπουμε ότι οι καιρικές αλλαγές επηρεάζουν την ιστορία".
Για την ακρίβεια η περίοδος της ακμής της Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας συνέπεσε με μεγάλες περιόδους ζέστης και υγρασίας, ενώ η περίοδος καιρικής αστάθειας από το 250 ως το 600 μ.Χ. με την περίοδο της παρακμής και της πτώσης της Ρώμης. "Η ξηρασία που έπληξε την περιοχή κατά τον 3ο αιώνα συμπίπτει χρονικά με μία περίοδο κρίσης στο δυτικό τμήμα της Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας, με κύρια χαρακτηριστικά την κάθοδο βαρβαρικών φύλων, καθώς και την πολιτική αναταραχή και την οικονομική αποδιοργάνωση πολλών επαρχιών" αναφέρει ο καθηγητής Μπούντγκεν. Τέτοιες περίοδοι ίσως έκαναν ευκολότερη την εξάπλωση της πανώλης (14ος αιώνας) και είναι πιθανόν να προκάλεσαν την μετανάστευση Ευρωπαίων προς την Αμερική τον 17ο αιώνα, όπως προκύπτει από την έρευνα.
0 Σχόλια