Οι εργασιακές συνθήκες που επικρατούν είναι τραγικές: σε τμήμα βαφής παιχνιδιών εργοστασίου της Wal-Mart, το ημερομίσθιο φτάνει τα 28 γουάν (3,45 δολάρια!) και αυτό με την προϋπόθεση ότι ο εργαζόμενος θα καταφέρει να βάψει 8.920 κομμάτια την ημέρα, ή αλλιώς ένα κάθε 3,23 δευτερόλεπτα!
Αν για οποιονδήποτε λόγο δεν τα καταφέρει, το ημερομίσθιό του πέφτει στα 12 γουάν, δηλαδή 1,48 δολάρια.
Σε ολόκληρη τη χώρα χιλιάδες εργάτες λιποθυμούν καθημερινά από την κούραση, την πείνα και τη δίψα.
Το ωράριό τους εξαντλητικό: 08.00 - 12.00 δουλειά, 12.00 - 13.30 μεσημεριανό, 13.30 - 18.00 δουλειά, 18.00 - 19.00 βραδινό, 19.00 - 22.30 υπερωρία.
Σε περιόδους υψηλής ζήτησης, όπως τα Χριστούγεννα, οι εργάτες δουλεύουν μέχρι τα μεσάνυχτα α, χωρίς βεβαίως επιπλέον απολαβές. Έννοιες όπως "ρεπό" και "άδεια" δεν υπάρχουν, καθώς εργάζονται επτά ημέρες την εβδομάδα, με μόνη εξαίρεση μια Κυριακή του μήνα κατά την οποία δικαιούνται να τελειώσουν τη βάρδια τους αμέσως μετά το βραδινό φαγητό, γλιτώνοντας έτσι τις υπερωρίες.
Οι περισσότεροι από αυτούς κοιμούνται μέσα στα εργοστάσια, σε κοιτώνες, καθώς δεν έχουν χρήματα να πληρώσουν ξενώνα εκτός εργοστασίου. Ακόμη και η διαμονή στο εργοστάσιο όμως δε τους παρέχεται δωρεάν, καθώς καλούνται να καταβάλουν από 25 έως 50 γουάν το μήνα (αναλόγως το εργοστάσιο) για να κοιμούνται σε ένα θάλαμο μαζί με άλλους δεκαπέντε συναδέλφους τους και να μοιράζονται μια τουαλέτα.
Φυσικά, όταν έχεις δουλέψει 15 - 18 ώρες, το τελευταίο πράγμα που σκέφτεσαι είναι να μαγειρέψεις. 'Ετσι, οι εργάτες, πε΄ρα από τα χρήματα που καταβάλλουν για τον κοιτώνα, αναγκάζονται να πληρώνουν και το φαγητό που τους παρέχεται στο εργοστάσιο αντί 3,5 γουάν την ημέρα. Και φυσικά, με τον όρο "φαγητό" δεν εννοούμε γκουρμέ γεύματα, αλλά φτωχές μερίδες σούπας και λαχανικών κάκιστης ποιότητας.
ΦΑΙΝΟΜΕΝΑ
Σε περιόδους υψηλής ζήτησης, όπως τα Χριστούγεννα, οι εργάτες δουλεύουν μέχρι τα μεσάνυχτα α, χωρίς βεβαίως επιπλέον απολαβές. Έννοιες όπως "ρεπό" και "άδεια" δεν υπάρχουν, καθώς εργάζονται επτά ημέρες την εβδομάδα, με μόνη εξαίρεση μια Κυριακή του μήνα κατά την οποία δικαιούνται να τελειώσουν τη βάρδια τους αμέσως μετά το βραδινό φαγητό, γλιτώνοντας έτσι τις υπερωρίες.
Οι περισσότεροι από αυτούς κοιμούνται μέσα στα εργοστάσια, σε κοιτώνες, καθώς δεν έχουν χρήματα να πληρώσουν ξενώνα εκτός εργοστασίου. Ακόμη και η διαμονή στο εργοστάσιο όμως δε τους παρέχεται δωρεάν, καθώς καλούνται να καταβάλουν από 25 έως 50 γουάν το μήνα (αναλόγως το εργοστάσιο) για να κοιμούνται σε ένα θάλαμο μαζί με άλλους δεκαπέντε συναδέλφους τους και να μοιράζονται μια τουαλέτα.
Φυσικά, όταν έχεις δουλέψει 15 - 18 ώρες, το τελευταίο πράγμα που σκέφτεσαι είναι να μαγειρέψεις. 'Ετσι, οι εργάτες, πε΄ρα από τα χρήματα που καταβάλλουν για τον κοιτώνα, αναγκάζονται να πληρώνουν και το φαγητό που τους παρέχεται στο εργοστάσιο αντί 3,5 γουάν την ημέρα. Και φυσικά, με τον όρο "φαγητό" δεν εννοούμε γκουρμέ γεύματα, αλλά φτωχές μερίδες σούπας και λαχανικών κάκιστης ποιότητας.
ΦΑΙΝΟΜΕΝΑ
0 Σχόλια