Αισθήματα συγκίνησης, υπερηφάνειας και δέους κατακλύζουν τον Έλληνα προσκυνητή, ο οποίος διαβαίνει το παλαιότερο, όπως πιστεύεται, χριστιανικό μοναστήρι του κόσμου, την Ιερά Μονή της Αγίας Αικατερίνης στο Σινά, με διηνεκή πνευματική αλλά και συνάμα πολιτιστική παρουσία, χιλίων επτακοσίων περίπου χρόνων.
Μετά από 4 ώρες οδοιπορικού, με αφετηρία το Κάιρο, και αφού διασχίσει την υπόγεια σήραγγα Άχμεντ Χάμντι μήκους 12 χλμ. στη διώρυγα του Σουέζ, ο περιηγητής φθάνει στο προτεκτοράτο του Σινά. Ο έλεγχος είναι υψηλός με αστυνομικά φυλάκια ανά τακτές αποστάσεις. Το κατανυκτικό βιβλικό τοπίο με τα γρανιτώδη όρη να υψώνονται ολόγυρα καθηλώνουν, φέρνοντας στο νου σκηνές από την Παλαιά Διαθήκη, καθώς είναι το μέρος, το οποίο επέλεξε ο Θεός, για να παραδώσει το νόμο Του στην ανθρωπότητα.Σινά στην αραβική γλώσσα σημαίνει δόντι, παραπέμποντας στην οδοντωτή μορφή των ορεινών κορυφών της ερημικής αυτής γης. Πλησίον της Μονής, ατενίζοντας τους διάσπαρτους βραχώδεις όγκους, διακρίνονται οι κατοικίες των αναχωρητών, των ερημιτών, οι οποίοι αποσύρονται στις άγονες αυτές τοποθεσίες, προκειμένου να αφοσιωθούν στον Θεό.
Πέραν όμως της σπάνιας γεωλογικής και άνυδρης ομορφιάς του τοπίου, το συγκλονιστικό είναι ότι στο ασιατικό αυτό κομμάτι της Αιγύπτου, βρίσκεται η ελληνορθόδοξη μονή όπου σήμερα διαμένουν 22 Έλληνες μοναχοί, 2 Ρώσοι και 1 Αμερικανός.
Η έκπληξη λοιπόν των Ελλήνων είναι μοναδική καθώς μετά από ένα τόσο μακρινό ταξίδι από την πατρίδα, εισέρχονται σε ένα χώρο όπου τους υποδέχονται στην ελληνική γλώσσα.
Η ιστορία της Ιεράς Μονής Θεοβάδιστου Όρους Σινά πλαισιώνεται από την παράδοση. Το 337 μ.Χ. η Αυτοκράτειρα Ελένη έκτισε ένα παρεκκλήσι στο σημείο της καιόμενης βάτου, όπου κατά τις γραφές, ο Θεός αποκαλύφθηκε στον Μωυσή και τον διέταξε να οδηγήσει τον λαό Του στη Γη της Επαγγελίας. Αξιοσημείωτο είναι ότι το αειθαλές αυτό αγκαθωτό φυτό, είναι ένα μοναδικό σε όλη τη σιναική χερσόνησο. Το μοναστήρι λοιπόν, της Αγίας Αικατερίνης κτίστηκε κατά διαταγήν του αυτοκράτορα Ιουστιανού περί τα μέσα του 6ου αιώνα, για να τιμήσει το σημείο της καιόμενης βάτου αλλά και να προστατεύσει τους μοναχούς της περιοχής. Καθημερινά κατακλύζεται από τουρίστες από όλο τον κόσμο.
Ο επισκέπτης, μαγεύεται από το επιβλητικό γρανιτένιο τείχος το οποίο περιβάλλει το μοναστήρι προστατεύοντάς το από το 6ο αιώνα από τους κατά καιρούς εισβολείς. Το 1800, ο Μέγας Ναπολέοντας βελτίωσε τη λιθοδομή του με τεχνίτες από το Κάιρο.
Η είσοδος στη Μονή γίνεται από τη βορειοανατολική πλευρά του τείχους, όπου από την εξωτερική πλευρά, διακρίνεται ψηλά χαραγμένος ένας ορθόδοξος σταυρός και ακριβώς δίπλα του στίχοι από το Κοράνι, γεγονός που επιβεβαιώνει το σεβασμό τον οποίο τρέφουν και οι μουσουλμάνοι για τον ιερό αυτό χώρο. Δεν είναι τυχαίο ότι οι Μπεντού, οι κάτοικοι της ερήμου στα αραβικά, οι βεδουίνοι, σέβονται απόλυτα τον ιερό τόπο της Μονής, απασχολούνται σε αυτή και έχουν αναπτύξει στενές σχέσεις με τους μοναχούς. Για το λόγο αυτό, καθώς και για να εξευμενισθούν οι μουσουλμάνοι ηγέτες, το 1106, διασκευάσθηκε σε τζαμί, εντός της Μονής, ένα παρεκκλήσι αφιερωμένο στον Άγιο Βασίλειο.
Πολιούχος της Μονής είναι η Αγίας Αικατερίνα, λαοφιλής αγία των πρώτων χριστιανών. Το αρχικό της όνομα ήταν Δωροθέα και γεννήθηκε στην Αλεξάνδρεια από εύπορη ειδωλολατρική οικογένεια. ΄Ηταν περιζήτητη νύφη χάριν της απαράμιλλης ομορφιάς της, της πνευματικής της καλλιέργειας καθώς και της αριστοκρατικής της καταγωγής. Εκείνη όμως βαπτίστηκε Αικατερίνα και αφιερώθηκε στον Ιησού Χριστό. Κατά τη διάρκεια των διωγμών ομολόγησε την πίστη της με αποτέλεσμα να θανατωθεί βάναυσα. Την έδεσαν σε τροχό με καρφιά και ο δήμιος του παγανιστή αυτοκράτορα Μαξιμίνου την αποκεφάλισε, την 25η Νοεμβρίου 307 μ.Χ. Κατά την παράδοση άγγελοι μετέφεραν το σώμα της στην κορυφή του υψηλότερου όρους στο Σινά, που σήμερα φέρει το όνομά της και, 6 αιώνες μετά το θάνατό της, οι μοναχοί της περιοχής βρήκαν τα λείψανά της, τα οποία φυλάσσονται στη Μονή.
Η εκκλησία του μοναστηριού είναι η Βασιλική της Μεταμορφώσεως και χτίστηκε από τον αρχιτέκτονα του Ιουστιανού, Στέφανο Αιλίσιο. Οφείλει το όνομά της στο εξαιρετικό ψηφιδωτό της Μεταμορφώσεως (6ος αιώνας) το οποίο κοσμεί την οροφή του ιερού. Μετά τη Βασική ο επισκέπτης οδηγείται στο παρεκλήσι της καιόμενης βάτου στο οποίο όμως η είσοδος επιτρέπεται μόνο με ειδική άδεια.
Μοναδική όμως, συγκλονιστική και αξέχαστη εμπειρία για τον ταξιδιώτη προσφέρει η διανυκτέρευση, με ειδική άδεια, στον ξενώνα του Μοναστηριού, προκειμένου να φθάσει στην κορυφή του όρους Σινά, ύψους 2.286 μ. όπου ο Μωυσής, αφού διέμεινε 40 ημέρες και 40 νύχτες, παρέλαβε δύο πέτρινες πλάκες με τις Δέκα Εντολές.
Οι βεδουίνοι του Σινά, οι Τζεμπελίγκα, κατά τις 3.00 τα ξημερώματα ξυπνούν τους επισκέπτες χτυπώντας δυνατά τις ξύλινες πόρτες. Η 4ώρη περίπου ανάβαση ξεκινάει τις πρώτες πρωινές ώρες, προκειμένου να αποφευχθεί η αφόρητη ζέστη της ημέρας.
Κλείνοντας, αξιοσημείωτο είναι ότι η Μονή απέχει 2 ώρες και από το ραγδαία αναπτυσσόμενο παραθεριστικό κέντρο Sharm el Sheikh ( ο όρμος του Σεΐχη) στην Ερυθρά Θάλασσα, προσελκύοντας πληθώρα τουριστών του. Σήμερα συγκαταλέγεται στα μνημεία παγκόσμιας πολιτιστικής κληρονομιάς της UNESCO και είναι ένας προορισμός όπου σμίγουν Μοναχοί και Βεδουίνοι και ανταμώνουν Χριστιανοί, Μωαμεθανοί, Ιουδαίοι....
Ελένη Αλεξανδρή
0 Σχόλια