Οι Έλληνες φοβούνται το αύριο

«Οι Έλληνες φοβούνται το αύριο», είναι ο τίτλος συνέντευξης της Φωτεινής Τσαλίκογλου, καθηγήτριας ψυχολογίας στο Πάντειο Πανεπιστήμιο, προς την αυστριακή εφημερίδα Der Standard. Η κ. Τσαλίκογλου εκτιμά ότι η κρίση επηρεάζει βαθιά τον ελληνικό ψυχισμό:

«Στην Ελλάδα φοβούνται το αύριο, στην κυριολεξία το αύριο, ακόμα και ομάδες του πληθυσμού που δεν έχουν οικονομικό πρόβλημα», υποστηρίζει η κ. Τσαλίκογλου.
«Είμαστε μια κοινωνία που έζησε με το παραμύθι της ευημερίας και της αφθονίας και με τη σιγουριά ότι όλα τα πάνε καλά. Έτσι ζήσαμε 20 – 30 χρόνια. Πλέαμε σε πελάγη ευτυχίας, αλλά όλα αυτά δεν ανταποκρίνονταν στην πραγματικότητα. Η στιγμή της αλήθειας θα ερχόταν, αλλά επειδή έγινε απότομα, οι φόβοι της ελληνικής κοινωνίας είναι μεγεθυμένοι. Η Ελλάδα βρίσκεται σε μια κατάσταση συνεχούς αναμονής, δισταγμού, αναποφασιστικότητας, με κρατημένη την ανάσα.»
Σε ερώτηση της εφημερίδας γιατί διογκώνεται τόσο ο φόβος για την ανεργία στην Ελλάδα, αφού πρόκειται για μια πανευρωπαϊκή ή μάλλον μια παγκόσμια κατάσταση, η Ελληνίδα ψυχολόγος λέει: «Ενδέχεται η απάντηση να βρίσκεται στις ιδιομορφίες της ελληνικής κοινωνίας. Στη χώρα μας υπάρχει μια παραδοξότητα: ενώ ανήκουμε στις φτωχότερες χώρες της ΕΕ, έχουμε τα μικρότερα ποσοστά αυτοκτονιών. Πώς το εξηγούμε; Πρέπει να λάβουμε υπ’ όψιν μας τον ρόλο της ελληνικής οικογένειας. Ο κοινωνικός ιστός γύρω από την οικογένεια είναι ισχυρός. Η ελληνική οικογένεια δεν αφήνει τα μέλη της να χαθούν. Είμαστε από τις τελευταίες ευρωπαϊκές χώρες που δεν στέλνουμε τους παππούδες μας στα γηροκομεία. Όταν λοιπόν μια τέτοια κοινωνία ταρακουνηθεί, όπως γίνεται τώρα, το τραύμα μπορεί να είναι πιο βαθύ. Η ιδέα της πτώσης, της απώλειας που έχει αυτή τη στιγμή σχεδόν ο κάθε Έλληνας, καταρρακώνει.»

Στην παρατήρηση της εφημερίδας ότι εφ’ όσον είναι έτσι η ελληνική οικογένεια, γιατί δεν βλέπει την κρίση σαν ευκαιρία, σαν έναν αγώνα που πρέπει να τον κερδίσουν όλοι μαζί οι Έλληνες, η κ. Τσαλίκογλου λέει: «Αυτή είναι η αισιόδοξη πλευρά, υπάρχουν αρκετοί Έλληνες που προσπαθούν να δουν έτσι την κατάσταση. Όμως δεν πιστεύω ότι μπορείς να βελτιωθείς με το πιστόλι στον κρόταφο. Έτσι είναι οι άνθρωποι. Δεν μπορούμε να γίνουμε καλύτεροι, εάν δεν έχουμε μια κάποια σιγουριά για το μέλλον. Η ανθρώπινη ωριμότητα δεν εξελίσσεται με τη βία, αλλά είναι συνέπεια μιας επίπονης διαδικασίας, μιας συνεχούς θεώρησης των πραγμάτων.»
 ideopigi