ΕΝΝΟΙΑ, ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΟ, ΠΡΟΕΛΕΥΣΗ, ΔΙΑΚΡΙΣΕΙΣ
Η ΚΙΒΩΤΟΣ ΤΗΣ ΠΟΝΗΡΗΣ ΓΝΩΣΗΣ ΚΑΙ ΑΝΟΜΙΑΣ ΔΙΔΑΣΚΑΛΙΕΣ ΕΞΟΙΚΕΙΩΣΗΣ ΚΑΙ ΕΝΑΣΧΟΛΗΣΗΣ ΜΕ ΤΗ ΧΑΛΔΑΪΚΗ, ΒΑΒΥΛΩΝΙΑΚΗ, ΑΙΓΥΠΤΙΑΚΗ ΚΑΙ ΣΟΛΟΜΩΝΙΚΗ ΜΑΓΕΙΑ.
ΜΕΡΟΣ Α’:
Γράφει ο Γιάννης Παλαιτσάκης
«Καμπάλα», ή «Καμπάλα», ή «Καβαλά» (και «Καββάλα») ονομάζεται το σύνολο των προφορικών και γραπτών διδασκαλιών, με τις οποίες Ιουδαίοι νομοδιδάσκαλοι (ραββίνοι) ερμήνευαν τα κείμενα της Πεντάτευχου (Τοράχ), πιστεύοντας (πρώτον) ότι πίσω από το γράμμα του Μωσαϊκού νόμου, που είναι η ΦΑΝΕΡΗ όψη της θρησκείας για την κατανόηση της απ' τις μάζες του λαού, κρυβόταν μέσα σε αλληγορίες και συμβολισμούς υψηλές φιλοσοφικές και θεολογικές έννοιες και μυστική γνώση, που είναι η ΑΠΟΚΡΥΦΗ (άγνωστη) όψη της θρησκείας, και (δεύτερον), ότι αυτή η μυστική γνώση μπορούσε να κατανοηθεί, κι ερμηνευτεί, μόνο από τους ίδιους, και μόνο με την χρησιμοποίηση ειδικών μεθόδων αποκρυπτογράφησης και ερμηνείας των γραμμάτων, των λέξεων, των στίχων, των φράσεων, των συμβολισμών και του νοήματος του Μωσαϊκού Νόμου. Ένας σύγχρονος μελετητής της Καμπάλα ο Ziev ben Simeon Halevi, στο βιβλίο του «Ο Δρόμος της Καμπάλα» (σελ. 183) γράφει:
«Για τον Καμπαλιστή, η Βίβλος είναι μία αλληγορία της Ύπαρξης και του Θείου και του Κοσμικού σκοπού του Ανθρώπινου γένους».
Παρ’ ότι η καταγωγή της μυστικής αυτής και προφορικής παράδοσης χάνεται μέσα στα βάθη της αρχαιότητας η ονομασία «Καμπάλα» είναι όρος μεταμεσαιωνικός και προέρχεται από την αρχαία Εβραϊκή λέξη QBCH, η οποία, στην κυριολεκτική της έννοια, σημαίνει «λαμβάνω», «αυτό που έχω λάβει» (δηλαδή «διδαχή», «παράδοση»). «Πολλοί Καβαλιστές ισχυρίζονται ότι τα δόγματα και οι μέθοδοι τους δόθηκαν στον πρώτο άνθρωπο από Αγγέλους των Ουρανών» (William Westcott «Εισαγωγή στην Καβάλα σελ. 21), Αυτός ο ισχυρισμός, που φαίνεται να συμφωνεί με τα όσα γράφονται και στο απόκρυφο «Βιβλίο του Ενώχ», δεν πρέπει, κατά τη γνώμη του γράφοντος, να απέχει και μακρυά από την αλήθεια, διότι τα όσα κρύβονται μέσα στις διδασκαλίες της Καμπάλα και κυρίως τα όσα «επιτυγχάνονται» με την εφαρμογή αυτών των διδασκαλιών (Μαγεία, Ταρώ κ.λ.π.) μόνο ως πονηρή γνώση (απ’ εκείνη που πρόσφεραν στους πρωτόπλαστους οι πονηροί άγγελοι) μπορούν να χαρακτηρισθούν. Πάντως γεγονός πανθομολογούμενο, απ' όλους τους συγγραφείς και μελετητές της Καμπάλα, είναι, ότι στα πρώτα στάδια οι διδασκαλίες αυτές ήσαν μόνο προφορικές και πάντοτε μυστικές, και ότι από την μακρόχρονη αιχμαλωσία των Ιουδαίων στην Αίγυπτο κι αργότερα στη Βαβυλώνα υπέστησαν την επίδραση πολλών Αιγυπτιακών, Χαλδαϊκών, Περσικών και Βαβυλωνιακών δαιμονολατρικών διδασκαλιών και παραδόσεων, που πήγαζαν κατευθείαν από την αρχαία θρησκεία των Μάγων και τις δοξασίες του Ζαρατούστρα, (Βλ. Robert Ambelain «Ο Ιησούς η το Θανάσιμο Μυστικό των Ναϊτών» σελ. 287, William Westcott «Εισαγωγή στην Καβάλα» σελ. 5, Edouart Schure «Οι Μεγάλοι Μύστες» σελ. 17, Στεφ. Ροζάνη «Ο Σύγχρονος Ιουδαϊσμός» σελ. 103 κ.α).
Αποτέλεσμα αυτής της συγκρητιστικής επίδρασης είναι ότι η εσωτερική (μυστική) θρησκευτική Παράδοση των Ιουδαίων νοθεύθηκε σε μεγάλο βαθμό από τα διάφορα περίπλοκα φιλοσοφικά ιδεολογήματα και τις μυστικές ερμηνείες της Παλαιάς Διαθήκης. Έτσι η Καμπάλα «σε πολλές περιπτώσεις... βρέθηκε σε αντίθεση, η ακόμα και σε σχέση ανοιχτής σύγκρουσης με το επίσημο δόγμα» της Ιουδαϊκής Θρησκείας (Βλ. Στεφ. Ροζάνη «Ο Σύγχρονος Ιουδαϊσμός» Εκδ. «Ελληνικά Γράμματα» 1995, σελ. 102).
Οι πρώτες και παλαιότερες μελέτες, που έχουν γραφεί και περιλαμβάνουν τον πυρήνα της μυστικής διδασκαλίας και τα βασικά δόγματα της Καμπάλα είναι η «Σεφέρ Γιετζιράχ» (Sepher Yetzirah), «Το βιβλίο του Σχηματισμού», που αναφέρεται στην δημιουργία του Κόσμου (200 μ.Χ.), και το «Ζοχάρ» (Zohar). «Το Βιβλίο της Λαμπρότητας» (160 μ.Χ). Πολλές άλλες πραγματείες γράφτηκαν κυρίως κατά τους 11o και 12ο αιώνες.
Η Καμπάλα διακρίνεται σε «Θεωρητική» η «Δογματική» και σε «Πρακτική». Η «Θεωρητική» περιλαμβάνει φιλοσοφικές διδασκαλίες, για: τη φύση και τα στάδια εκδήλωσης της θεότητας, τις φάσεις της Δημιουργίας, την Κοσμογονία (τους διάφορους κόσμους), τα πεδία ύπαρξης των όντων, τον αόρατο κόσμο των πνευμάτων, την προΰπαρξη και μετενσάρκωση της ψυχής. Η βασική διδασκαλία της Θεωρητικής Καμπάλα είναι ότι οι φάσεις της Δημιουργίας, από την στιγμή, που εκδηλώνεται ο Θεός (Αιν Σοφ Αούρ), είναι δέκα (10) και ονομάζονται «Σεφιρώθ», δηλαδή «εκπορεύσεις Θείας ουσίας, σοφίας και ενέργειας»’ οι «εκπορεύσεις» αυτές σχηματίζουν ένα γραμμικό σχήμα, που ονομάζεται «Το Δέντρο της Ζωής». Αυτό «Το Δέντρο της Ζωής είναι ένα σχεδιάγραμμα των Σεφιρώθ η Θείων Αρχών, που διέπουν την Εκδηλωμένη Ύπαρξη... αποτελεί κλειδί για την κατανόηση των νόμων του Κόσμου, γνωστών και αγνώστων στον άνθρωπο. Στην Παράδοση δικαιολογημένα χαρακτηρίζεται σαν Κλειδί του Σολομώντα» γράφει ο Ziev ben Simeon Halevi στο έργο του «Ο Δρόμος της Καμπάλα» (Εκδ. «Πύρινος Κόσμος» 1988 σελ. 114).
Η Πρακτική Καμπάλα περιλαμβάνει: (1) κανόνες και μεθόδους για την αποκρυπτογράφηση, κατανόηση και ερμηνεία του κρυμμένου (μυστικού) όπως θεωρούν οι Καμπαλιστές, νοήματος των κειμένων της Παλαιάς Διαθήκης, προκειμένου, πίσω απ' το γράμμα αυτών, να βρεθεί και κατανοηθεί η σοφία του Θεού και η υπέρτατη και μυστική γνώση που κρύβεται μέσα σ’ αυτή, προς χάρη των «εκλεκτών» (Τσαντικίμ, Χασιντίμ, Μαγγίντ). Οι μέθοδοι ερμηνείας είναι τρεις: Η «Γκεμάτρια», με την οποία μπορούν ν’ αντικαθίστανται η να ταυτίζονται διάφορες λέξεις, των οποίων τα (εβραϊκά) γράμματα, ως αριθμοί, έχουν την ίδια αριθμητική αξία (το ίδιο αριθμητικό άθροισμα), το «Νοτάρικον», με την οποία μία λέξη μπορεί να σχηματίζεται και ν' αποκαλύπτεται μέσα σ' ένα κείμενο, από τα αρχικά η (και) τα τελικά γράμματα άλλων λέξεων η και φράσεων, η στίχων (όπως στην Ελληνική σχηματίζονται τα αρκτικόλεξα και οι ακροστιχίδες) και, τέλος, η «Τεμουρά», με την οποία τα γράμματα μίας λέξης μπορούν (με βάση κάποιους περίπλοκους κανόνες και συνδυασμούς) να μετατίθενται μέσα στις λέξεις η ν’ αντικαθίστανται από άλλα γράμματα, αποκαλύπτοντας, έτσι, νέες (κρυμμένες) λέξεις και προσδίδοντας νέα (κρυμμένα) νοήματα στο κείμενο. (2) Διδασκαλίες και πρακτικές για την επικοινωνία με τον αόρατο κόσμο των πνευμάτων και την συνεργασία με αυτά η και την καθυπόταξη των πονηρών απ' αυτά, προκειμένου αυτοί που κατέχουν - μέσω της Θεωρητικής Καμπάλα - την Θεϊκή σοφία, γνώση και αγνότητα (!) να μπορούν ως εκπρόσωποι του Θεού στη γη να εκφράσουν την βούλησή του και να υπηρετήσουν το «καλό» (Θεουργία, Υψηλή Μαγεία, Ιερή Μαγεία, Μαγεία του Φωτός, Θεϊκή Μαγεία). Αυτές οι πρακτικές και διδασκαλίες, εκλαϊκευμένες, απετέλεσαν την βάση της Μεσαιωνικής Μαγείας, που κατέκλυσε την Δυτική Χριστιανική Ευρώπη.
(β) Καβαλιστικές Μελέτες. Οι σπουδαιότερες απ' αυτές γράφτηκαν από το 1070 έως το 1290 και ήταν: «Το Σχόλιο στις δέκα Σεφιρώθ» του Ραββί Αζαριήλ Μπεν Μεναχέμ, «Το Αλφάβητο» του Ραββί Ακίμπα, «Η Πύλη του Ουρανού», «Ο Κήπος με τις Ροδιές», «Πραγματεία στις Εκπορεύσεις», «Το Δέντρο της Ζωής» του Χατζίμ Βιτάλ, «Η Ανακύκληση των ψυχών» του Ισαάκ Ντε Λοριά. Επίσης πολλά έργα συνέγραψε ο Ισπανοεβραίος Ίμπν Γκαμπριόλ (που ονομαζόταν και Αβισεβρών), απ' τα οποία τα πιο γνωστά ήταν «Η Πηγή της Ζωής» και το «Στέμμα του Βασιλείου». Το 1290 ο Ραββί Μοσέ Ντε Λεόν εκδίδει στην Γκουανταλαχάρα της Ισπανίας την πρώτη κωδικοποίηση μελετών και σχολίων επί του δεύτερου σε σπουδαιότητα (μετά το «Σεφέρ Γιετζιράχ») βιβλίου της Καμπάλα, του «Ζοχάρ» («Βιβλίο της Λαμπρότητας»). Μεγάλη απήχηση, επίσης, είχαν και δυό έργα ενός φημισμένου Γερμανού Καββαλιστή του Γιοχάνες Ρόϋχλιν (John Reuchlin) στα τέλη του 15ου αιώνα (1494) με τους τίτλους «Ο Έξοχος Λόγος» («De verbo minifico») και «Η Καββαλιστική Τέχνη» («De arte Cabalistica»). Τόπος άνθισης και προβολής των Καμπαλιστικών μελετών στην Ευρώπη ήταν η Προβηγκία στη Ν. Γαλλία και η Καταλανική πόλη Χερόνα στην Ισπανία.
(γ) Καβαλιστικές Σχολές. Οι πιο φημισμένες στην εποχή τους ήταν η Σχολή της Τζερόνα (η Χερόνα) των Ραββίνων Ισαάκ του Τυφλού, Αζαριήλ Έσδρα και Μωϋσή Ναχμάν (1190 - 1210), η Σχολή της Σεγκόβια, των Ραββίνων Ιακώβ, Αμπουλάφια (Todwas Abulafia) Σεμ Τομπ και Ισαάκ του Άκκο (1290 - 1330), η Σχολή του Ραββίνου Ισαάκ Μπεν Αβραάμ Ίμπν Λατίφ (1390), η Σχολή του Γιόζεφ Τζικαντίλα (Joseph Gikatilla 1290) οι Σχολές των «Ζοχαριστών» των Ραββίνων Μοσέ Ντε Λεόν (1305), Μεναχέμ ντι Ρεκόντι(1350)κ.α.
(6) Ροδόσταυροι και Καμπάλα. Ο σύγχρονος Καββαλιστής συγγράφεας Ziev ben Simeon Halevi στο βιβλίο του «Ο Δρόμος της Καμπάλα» σελ. 104 γράφει, ότι, μετά τον Μεσαίωνα και την Αναγέννηση «η Καμπάλα παρέμεινε σαν αντικείμενο ενδιαφέροντος μερικών μόνον ατόμων και μυστικών οργανώσεων, όπως των Ροδοσταύρων, οι οποίοι ήσαν αφιερωμένοι στο να βοηθούν την πνευματική ανάπτυξη των ανθρώπων». Ο Jeff Love στο βιβλίο του «Οι Θεοί των Κβάντα» (σελ. 70) αναφέρει: «Η Αστρολογία, η Αλχημεία και τα Ταρώ συνδέονται στενά με την Πρακτική Καββάλα. Πολλές οργάνωσεις όπως οι Ροδόσταυροι και οι Τέκτονες οφείλουν τις διδασκαλίες τους στην Καββάλα».
(ε) Τεκτονισμός: Το σύγχρονο καταφύγιο της Καμπάλα. Όπως βεβαιώνει ο διάσημος Αποκρυφιστής, Τέκτονας και Καμπαλιστής Papus (Dr Gerard Encausse) στο βιβλίο του «Αποκρυφισμός - Μύηση στη Μελέτη του Ερμητικού Εσωτερισμού (Εκδ. Γ. Β. Βασδέκη 1992, σελ. 238) «η Μασωνία συγκέντρωσε όλες αυτές τις περιπλανώμενες ομάδες αλχημιστών, καμπαλιστών, μυστικιστών και ανθρώπων, που ζητούσαν εκδίκηση...». Ο ίδιος συγγραφέας, σ' ένα άλλο βιβλίο του με τίτλο «Πραγματεία επί των Απόκρυφων Επιστημών» (Εκδ. «Τετρακτύς» 1991 σελ. 104) γράφει: «οι τέκτονες που επιθυμούσαν να κατακτήσουν τους ανώτερους βαθμούς, όφειλαν να εκπαιδευτούν στον Αποκρυφισμό και τη γνώση της Καμπάλα». Το ίδιο ακριβώς επαναλαμβάνει ο Papus και σ’ ένα άλλο βιβλίο του με τίτλο «Τι οφείλει να γνωρίζει ο Διδάσκαλος Τέκτων» (Εκδ. Aldebaran 1995) στο οποίο γράφει «Οι Τέκτονες που επιθυμούσαν να κατακτήσουν τους ανώτερους βαθμούς, όφειλαν να μαθητεύσουν στον Αποκρυφισμό και στα πρώτα στοιχεία της Καμπάλα» (σελ. 29). Στο ίδιο βιβλίο γράφει και τα εξής: «Η Τεκτονική Επιστήμη... αποτελεί μία προσαρμογή της Εβραϊκής Καμπάλα, από την μία μεριά και των Γνωστικών παραδόσεων από την άλλη, που λίγο πολύ τροποποιήθηκαν από τους Ναΐτες» (σελ. 7). Επίσης ο κορυφαίος Αποκρυφιστής, Τέκτονας και Θεόσοφος Carol Leadbeater στο βιβλίο του «Η Μυστική Ιστορία του Τεκτονισμού» (Εκδ. «Τετρακτύς» 1991) γράφει: «Η παράδοση, η οποία έχει επηρεάσει περισσότερο τον σύγχρονο Τεκτονισμό μας, είναι των Ιουδαϊκών Μυστηρίων» (σελ. 68) «Στην Καββάλα υπάρχουν πολλά σημεία, που φωτίζουν τις τελετές και τα σύμβολά μας και η μελέτη της Καββαλιστικής φιλοσοφίας είναι ενδιαφέρουσα και ωφέλιμη για ένα Τέκτονα» (σελ. 80). «Ο σκελετός του συστήματος των διδασκαλιών αυτών (Σ.Σ. εννοεί της Καμπάλα) έφθασε και σε μας στο συμβολισμό του Τεκτονισμού... Στην Καββάλα μπορούμε, ίσως, να βρούμε το μίτο, που θα μας οδηγήσει στην κατανόηση σκοτεινών σημείων των νεοτέρων μας τυπικών» (σελ. 81) «Τα Ιουδαϊκά Μυστήρια είναι η πηγή της σημερινής μας παραδόσεως» (σελ. 84).
Το ανωτέρω κείμενο είναι το πρώτο μέρος από τη σειρά των δημοσιευμάτων του «Στύλου της Ορθοδοξίας» που αναφέρονται στην Καμπάλα. Αποτελούν αποσπάσματα από το βιβλίο του κ. Ιωάννη Παλαιτσάκη «Το γαρ Μυστήριον ήδη ενεργείται της ανομίας» το οποίο μπορείτε να βρείτε σ’ όλα τα βιβλιοπωλεία.
Συντάκτης: ΙΩΑΝΝΗΣ ΠΑΛΑΙΤΣΑΚΗΣ
Πηγή: ΣΤΥΛΟΣ ΟΡΘΟΔΟΞΙΑΣ ΙΟΥΝΙΟΣ 2009 .orthodoxia.gr Γράφει ο Γιάννης Παλαιτσάκης
«Καμπάλα», ή «Καμπάλα», ή «Καβαλά» (και «Καββάλα») ονομάζεται το σύνολο των προφορικών και γραπτών διδασκαλιών, με τις οποίες Ιουδαίοι νομοδιδάσκαλοι (ραββίνοι) ερμήνευαν τα κείμενα της Πεντάτευχου (Τοράχ), πιστεύοντας (πρώτον) ότι πίσω από το γράμμα του Μωσαϊκού νόμου, που είναι η ΦΑΝΕΡΗ όψη της θρησκείας για την κατανόηση της απ' τις μάζες του λαού, κρυβόταν μέσα σε αλληγορίες και συμβολισμούς υψηλές
φιλοσοφικές και θεολογικές έννοιες και μυστική γνώση, που είναι η ΑΠΟΚΡΥΦΗ (άγνωστη) όψη της θρησκείας, και (δεύτερον), ότι αυτή η μυστική γνώση μπορούσε να κατανοηθεί, κι ερμηνευτεί, μόνο από τους ίδιους, και
μόνο με την χρησιμοποίηση ειδικών μεθόδων αποκρυπτογράφησης και ερμηνείας των γραμμάτων, των λέξεων, των στίχων, των φράσεων, των συμβολισμών και του νοήματος του Μωσαϊκού Νόμου. Ένας σύγχρονος μελετητής της Καμπάλα ο Ziev ben Simeon Halevi, στο βιβλίο του «Ο Δρόμος της Καμπάλα» (σελ. 183) γράφει:
«Για τον Καμπαλιστή, η Βίβλος είναι μία αλληγορία της Ύπαρξης και του Θείου και του Κοσμικού σκοπού του Ανθρώπινου γένους».
Παρ’ ότι η καταγωγή της μυστικής αυτής και προφορικής παράδοσης χάνεται μέσα στα βάθη της αρχαιότητας η ονομασία «Καμπάλα» είναι όρος μεταμεσαιωνικός και προέρχεται από την αρχαία Εβραϊκή λέξη QBCH, η οποία, στην κυριολεκτική της έννοια, σημαίνει «λαμβάνω», «αυτό που έχω λάβει» (δηλαδή «διδαχή», «παράδοση»). «Πολλοί Καβαλιστές ισχυρίζονται ότι τα δόγματα και οι μέθοδοι τους δόθηκαν στον πρώτο άνθρωπο από Αγγέλους των Ουρανών» (William Westcott «Εισαγωγή στην Καβάλα σελ. 21), Αυτός ο ισχυρισμός, που φαίνεται να συμφωνεί με τα όσα γράφονται και στο απόκρυφο «Βιβλίο του Ενώχ», δεν πρέπει, κατά τη γνώμη του γράφοντος, να απέχει και μακρυά από την αλήθεια, διότι τα όσα κρύβονται μέσα στις διδασκαλίες της Καμπάλα και κυρίως τα όσα «επιτυγχάνονται» με την εφαρμογή αυτών των διδασκαλιών (Μαγεία, Ταρώ κ.λ.π.) μόνο ως πονηρή γνώση (απ’ εκείνη που πρόσφεραν στους πρωτόπλαστους οι πονηροί άγγελοι) μπορούν να χαρακτηρισθούν. Πάντως γεγονός πανθομολογούμενο, απ' όλους τους συγγραφείς και μελετητές της Καμπάλα, είναι, ότι στα πρώτα στάδια οι διδασκαλίες αυτές ήσαν μόνο προφορικές και πάντοτε μυστικές, και ότι από την μακρόχρονη αιχμαλωσία των Ιουδαίων στην Αίγυπτο κι αργότερα στη Βαβυλώνα υπέστησαν την επίδραση πολλών Αιγυπτιακών, Χαλδαϊκών, Περσικών και Βαβυλωνιακών δαιμονολατρικών διδασκαλιών και παραδόσεων, που πήγαζαν κατευθείαν από την αρχαία θρησκεία των Μάγων και τις δοξασίες του Ζαρατούστρα, (Βλ. Robert Ambelain «Ο Ιησούς η το Θανάσιμο Μυστικό των Ναϊτών» σελ. 287, William Westcott «Εισαγωγή στην Καβάλα» σελ. 5, Edouart Schure «Οι Μεγάλοι Μύστες» σελ. 17, Στεφ. Ροζάνη «Ο Σύγχρονος Ιουδαϊσμός» σελ. 103 κ.α).
Αποτέλεσμα αυτής της συγκρητιστικής επίδρασης είναι ότι η εσωτερική (μυστική) θρησκευτική Παράδοση των Ιουδαίων νοθεύθηκε σε μεγάλο βαθμό από τα διάφορα περίπλοκα φιλοσοφικά ιδεολογήματα και τις μυστικές ερμηνείες της Παλαιάς Διαθήκης. Έτσι η Καμπάλα «σε πολλές περιπτώσεις... βρέθηκε σε αντίθεση, η ακόμα και σε σχέση ανοιχτής σύγκρουσης με το επίσημο δόγμα» της Ιουδαϊκής Θρησκείας (Βλ. Στεφ. Ροζάνη «Ο Σύγχρονος Ιουδαϊσμός» Εκδ. «Ελληνικά Γράμματα» 1995, σελ. 102).
Οι πρώτες και παλαιότερες μελέτες, που έχουν γραφεί και περιλαμβάνουν τον πυρήνα της μυστικής διδασκαλίας και τα βασικά δόγματα της Καμπάλα είναι η «Σεφέρ Γιετζιράχ» (Sepher Yetzirah), «Το βιβλίο του Σχηματισμού», που αναφέρεται στην δημιουργία του Κόσμου (200 μ.Χ.), και το «Ζοχάρ» (Zohar). «Το Βιβλίο της Λαμπρότητας» (160 μ.Χ). Πολλές άλλες πραγματείες γράφτηκαν κυρίως κατά τους 11o και 12ο αιώνες.
Η Καμπάλα διακρίνεται σε «Θεωρητική» η «Δογματική» και σε «Πρακτική». Η «Θεωρητική» περιλαμβάνει φιλοσοφικές διδασκαλίες, για: τη φύση και τα στάδια εκδήλωσης της θεότητας, τις φάσεις της Δημιουργίας, την Κοσμογονία (τους διάφορους κόσμους), τα πεδία ύπαρξης των όντων, τον αόρατο κόσμο των πνευμάτων, την προΰπαρξη και μετενσάρκωση της ψυχής. Η βασική διδασκαλία της Θεωρητικής Καμπάλα είναι ότι οι φάσεις της Δημιουργίας, από την στιγμή, που εκδηλώνεται ο Θεός (Αιν Σοφ Αούρ), είναι δέκα (10) και ονομάζονται «Σεφιρώθ», δηλαδή «εκπορεύσεις Θείας ουσίας, σοφίας και ενέργειας»’ οι «εκπορεύσεις» αυτές σχηματίζουν ένα γραμμικό σχήμα, που ονομάζεται «Το Δέντρο της Ζωής». Αυτό «Το Δέντρο της Ζωής είναι ένα σχεδιάγραμμα των Σεφιρώθ η Θείων Αρχών, που διέπουν την Εκδηλωμένη Ύπαρξη... αποτελεί κλειδί για την κατανόηση των νόμων του Κόσμου, γνωστών και αγνώστων στον άνθρωπο. Στην Παράδοση δικαιολογημένα χαρακτηρίζεται σαν Κλειδί του Σολομώντα» γράφει ο Ziev ben Simeon Halevi στο έργο του «Ο Δρόμος της Καμπάλα» (Εκδ. «Πύρινος Κόσμος» 1988 σελ. 114).
Η Πρακτική Καμπάλα περιλαμβάνει: (1) κανόνες και μεθόδους για την αποκρυπτογράφηση, κατανόηση και ερμηνεία του κρυμμένου (μυστικού) όπως θεωρούν οι Καμπαλιστές, νοήματος των κειμένων της Παλαιάς Διαθήκης, προκειμένου, πίσω απ' το γράμμα αυτών, να βρεθεί και κατανοηθεί η σοφία του Θεού και η υπέρτατη και μυστική γνώση που κρύβεται μέσα σ’ αυτή, προς χάρη των «εκλεκτών» (Τσαντικίμ, Χασιντίμ, Μαγγίντ). Οι μέθοδοι ερμηνείας είναι τρεις: Η «Γκεμάτρια», με την οποία μπορούν ν’ αντικαθίστανται η να ταυτίζονται διάφορες λέξεις, των οποίων τα (εβραϊκά) γράμματα, ως αριθμοί, έχουν την ίδια αριθμητική αξία (το ίδιο αριθμητικό άθροισμα), το «Νοτάρικον», με την οποία μία λέξη μπορεί να σχηματίζεται και ν' αποκαλύπτεται μέσα σ' ένα κείμενο, από τα αρχικά η (και) τα τελικά γράμματα άλλων λέξεων η και φράσεων, η στίχων (όπως στην Ελληνική σχηματίζονται τα αρκτικόλεξα και οι ακροστιχίδες) και, τέλος, η «Τεμουρά», με την οποία τα γράμματα μίας λέξης μπορούν (με βάση κάποιους περίπλοκους κανόνες και συνδυασμούς) να μετατίθενται μέσα στις λέξεις η ν’ αντικαθίστανται από άλλα γράμματα, αποκαλύπτοντας, έτσι, νέες (κρυμμένες) λέξεις και προσδίδοντας νέα (κρυμμένα) νοήματα στο κείμενο. (2) Διδασκαλίες και πρακτικές για την επικοινωνία με τον αόρατο κόσμο των πνευμάτων και την συνεργασία με αυτά η και την καθυπόταξη των πονηρών απ' αυτά, προκειμένου αυτοί που κατέχουν - μέσω της Θεωρητικής Καμπάλα - την Θεϊκή σοφία, γνώση και αγνότητα (!) να μπορούν ως εκπρόσωποι του Θεού στη γη να εκφράσουν την βούλησή του και να υπηρετήσουν το «καλό» (Θεουργία, Υψηλή Μαγεία, Ιερή Μαγεία, Μαγεία του Φωτός, Θεϊκή Μαγεία). Αυτές οι πρακτικές και διδασκαλίες, εκλαϊκευμένες, απετέλεσαν την βάση της Μεσαιωνικής Μαγείας, που κατέκλυσε την Δυτική Χριστιανική Ευρώπη.
(β) Καβαλιστικές Μελέτες. Οι σπουδαιότερες απ' αυτές γράφτηκαν από το 1070 έως το 1290 και ήταν: «Το Σχόλιο στις δέκα Σεφιρώθ» του Ραββί Αζαριήλ Μπεν Μεναχέμ, «Το Αλφάβητο» του Ραββί Ακίμπα, «Η Πύλη του Ουρανού», «Ο Κήπος με τις Ροδιές», «Πραγματεία στις Εκπορεύσεις», «Το Δέντρο της Ζωής» του Χατζίμ Βιτάλ, «Η Ανακύκληση των ψυχών» του Ισαάκ Ντε Λοριά. Επίσης πολλά έργα συνέγραψε ο Ισπανοεβραίος Ίμπν Γκαμπριόλ (που ονομαζόταν και Αβισεβρών), απ' τα οποία τα πιο γνωστά ήταν «Η Πηγή της Ζωής» και το «Στέμμα του Βασιλείου». Το 1290 ο Ραββί Μοσέ Ντε Λεόν εκδίδει στην Γκουανταλαχάρα της Ισπανίας την πρώτη κωδικοποίηση μελετών και σχολίων επί του δεύτερου σε σπουδαιότητα (μετά το «Σεφέρ Γιετζιράχ») βιβλίου της Καμπάλα, του «Ζοχάρ» («Βιβλίο της Λαμπρότητας»). Μεγάλη απήχηση, επίσης, είχαν και δυό έργα ενός φημισμένου Γερμανού Καββαλιστή του Γιοχάνες Ρόϋχλιν (John Reuchlin) στα τέλη του 15ου αιώνα (1494) με τους τίτλους «Ο Έξοχος Λόγος» («De verbo minifico») και «Η Καββαλιστική Τέχνη» («De arte Cabalistica»). Τόπος άνθισης και προβολής των Καμπαλιστικών μελετών στην Ευρώπη ήταν η Προβηγκία στη Ν. Γαλλία και η Καταλανική πόλη Χερόνα στην Ισπανία.
(γ) Καβαλιστικές Σχολές. Οι πιο φημισμένες στην εποχή τους ήταν η Σχολή της Τζερόνα (η Χερόνα) των Ραββίνων Ισαάκ του Τυφλού, Αζαριήλ Έσδρα και Μωϋσή Ναχμάν (1190 - 1210), η Σχολή της Σεγκόβια, των Ραββίνων Ιακώβ, Αμπουλάφια (Todwas Abulafia) Σεμ Τομπ και Ισαάκ του Άκκο (1290 - 1330), η Σχολή του Ραββίνου Ισαάκ Μπεν Αβραάμ Ίμπν Λατίφ (1390), η Σχολή του Γιόζεφ Τζικαντίλα (Joseph Gikatilla 1290) οι Σχολές των «Ζοχαριστών» των Ραββίνων Μοσέ Ντε Λεόν (1305), Μεναχέμ ντι Ρεκόντι(1350)κ.α.
(6) Ροδόσταυροι και Καμπάλα. Ο σύγχρονος Καββαλιστής συγγράφεας Ziev ben Simeon Halevi στο βιβλίο του «Ο Δρόμος της Καμπάλα» σελ. 104 γράφει, ότι, μετά τον Μεσαίωνα και την Αναγέννηση «η Καμπάλα παρέμεινε σαν αντικείμενο ενδιαφέροντος μερικών μόνον ατόμων και μυστικών οργανώσεων, όπως των Ροδοσταύρων, οι οποίοι ήσαν αφιερωμένοι στο να βοηθούν την πνευματική ανάπτυξη των ανθρώπων». Ο Jeff Love στο βιβλίο του «Οι Θεοί των Κβάντα» (σελ. 70) αναφέρει: «Η Αστρολογία, η Αλχημεία και τα Ταρώ συνδέονται στενά με την Πρακτική Καββάλα. Πολλές οργάνωσεις όπως οι Ροδόσταυροι και οι Τέκτονες οφείλουν τις διδασκαλίες τους στην Καββάλα».
(ε) Τεκτονισμός: Το σύγχρονο καταφύγιο της Καμπάλα. Όπως βεβαιώνει ο διάσημος Αποκρυφιστής, Τέκτονας και Καμπαλιστής Papus (Dr Gerard Encausse) στο βιβλίο του «Αποκρυφισμός - Μύηση στη Μελέτη του Ερμητικού Εσωτερισμού (Εκδ. Γ. Β. Βασδέκη 1992, σελ. 238) «η Μασωνία συγκέντρωσε όλες αυτές τις περιπλανώμενες ομάδες αλχημιστών, καμπαλιστών, μυστικιστών και ανθρώπων, που ζητούσαν εκδίκηση...». Ο ίδιος συγγραφέας, σ' ένα άλλο βιβλίο του με τίτλο «Πραγματεία επί των Απόκρυφων Επιστημών» (Εκδ. «Τετρακτύς» 1991 σελ. 104) γράφει: «οι τέκτονες που επιθυμούσαν να κατακτήσουν τους ανώτερους βαθμούς, όφειλαν να εκπαιδευτούν στον Αποκρυφισμό και τη γνώση της Καμπάλα». Το ίδιο ακριβώς επαναλαμβάνει ο Papus και σ’ ένα άλλο βιβλίο του με τίτλο «Τι οφείλει να γνωρίζει ο Διδάσκαλος Τέκτων» (Εκδ. Aldebaran 1995) στο οποίο γράφει «Οι Τέκτονες που επιθυμούσαν να κατακτήσουν τους ανώτερους βαθμούς, όφειλαν να μαθητεύσουν στον Αποκρυφισμό και στα πρώτα στοιχεία της Καμπάλα» (σελ. 29). Στο ίδιο βιβλίο γράφει και τα εξής: «Η Τεκτονική Επιστήμη... αποτελεί μία προσαρμογή της Εβραϊκής Καμπάλα, από την μία μεριά και των Γνωστικών παραδόσεων από την άλλη, που λίγο πολύ τροποποιήθηκαν από τους Ναΐτες» (σελ. 7). Επίσης ο κορυφαίος Αποκρυφιστής, Τέκτονας και Θεόσοφος Carol Leadbeater στο βιβλίο του «Η Μυστική Ιστορία του Τεκτονισμού» (Εκδ. «Τετρακτύς» 1991) γράφει: «Η παράδοση, η οποία έχει επηρεάσει περισσότερο τον σύγχρονο Τεκτονισμό μας, είναι των Ιουδαϊκών Μυστηρίων» (σελ. 68) «Στην Καββάλα υπάρχουν πολλά σημεία, που φωτίζουν τις τελετές και τα σύμβολά μας και η μελέτη της Καββαλιστικής φιλοσοφίας είναι ενδιαφέρουσα και ωφέλιμη για ένα Τέκτονα» (σελ. 80). «Ο σκελετός του συστήματος των διδασκαλιών αυτών (Σ.Σ. εννοεί της Καμπάλα) έφθασε και σε μας στο συμβολισμό του Τεκτονισμού... Στην Καββάλα μπορούμε, ίσως, να βρούμε το μίτο, που θα μας οδηγήσει στην κατανόηση σκοτεινών σημείων των νεοτέρων μας τυπικών» (σελ. 81) «Τα Ιουδαϊκά Μυστήρια είναι η πηγή της σημερινής μας παραδόσεως» (σελ. 84).
Το ανωτέρω κείμενο είναι το πρώτο μέρος από τη σειρά των δημοσιευμάτων του «Στύλου της Ορθοδοξίας» που αναφέρονται στην Καμπάλα. Αποτελούν αποσπάσματα από το βιβλίο του κ. Ιωάννη Παλαιτσάκη «Το γαρ Μυστήριον ήδη ενεργείται της ανομίας» το οποίο μπορείτε να βρείτε σ’ όλα τα βιβλιοπωλεία.
Συντάκτης: ΙΩΑΝΝΗΣ ΠΑΛΑΙΤΣΑΚΗΣ
Πηγή: ΣΤΥΛΟΣ ΟΡΘΟΔΟΞΙΑΣ ΙΟΥΝΙΟΣ 2009 .orthodoxia.gr
"Η Καμπάλα είναι μια μορφή του εβραϊκού μυστικισμού. Τα κείμενα της συλλέχθηκαν μεταξύ 5ου και 13ου αιώνα στην Ισπανία και την Μέση Ανατολή.
Πνευματικός πατέρας της Καμπάλα είναι ο Ραβίνος Σιμόν Γιοχαϊ που κατέγραψε τα κείμενα τον 2ο μ.Χ αιώνα σε ένα βιβλίο που λέγεται Ζοχάρ.Η Καμπάλα θεωρείται τόσο ιερή που , που διδάσκεται μόνο σε Εβραίους κυρίως πολύ ευλαβείς μελετητές του Ταλμούδ και μάλιστα όταν έχουν περάσει το 40ον έτος της ηλικίας τους και έχουν ζήσει μια αγνή ζωή.Εξαλλου το HOLYWOOD ειναι εβραικο,για να γινει καποιος διασημος πρεπει να γινει εβραιος,για αυτο και η Μαντονα οπως και αλλοι διασημοι σταρ οπως Μπρίτνεϊ Σπίαρς, Μικ Τζάγκερ και Ντέμι Μουρ,ασπασθηκαν την Καμπαλα,το νεο ονομα της Μαντονα ειναι ΕΣΘΗΡ.
Το εμβλημα της Καμπαλα ειναι το σεντρο της ζωης οπως λενε,για αυτο και τα διασημα παπουτσια της εβραικων συμφεροντων ΤΙΜΠΕΡΛΑΝΤ εχουν σημα αυτο το δεντρο της ζωης και απο κάτω σταυρούς να τους παταμε.Στη διαρκεια των βομβαρδισμων της Γαζας η Μαντονα δωρισε στη Καμπαλα 2,5 εκ δολλαρια,τιποτα φυσικα μπροστα στα 300 εκ δολλαρια που εβγαλε με την υποστηριξη των εβραικων συμφεροντων δισκογραφικων εταιρειων,αλλα και τηλεοπτικων μεσων.
πηγή:http://hellasress.blogspot.com
Eίναι ένα από τα κυριότερα και πιο πλήρη εσωτεριστικά συστήματα Γνώσης στην Δύση τις τελευταίες χιλιετηρίδες. Δύο κύριες απόψεις συναντούμε ως προς την πατρότητα και τις αρχές γέννησης αυτού του συστήματος. Η μία άποψη υποστηρίζει ότι η Καββάλα είναι ο Ιουδαϊκός εσωτερισμός που δίνει τα κλειδιά για να ερμηνεύσουμε την Βίβλο. Η άλλη άποψη ισχυρίζεται ότι η Καββάλα είναι ένα σύστημα πολλών χιλιάδων χρόνων το οποίο εξιουδαΐστηκε τις τελευταίες χιλιετίες γι'; αυτό και η πατρότητά του δεν ανήκει στους Ιουδαίους αλλά σε όλη την αρία φυλή.
Η Ε.Π.Μπλαβάτσκυ, τάσσεται φανερά υπέρ της δεύτερης άποψης καθώς και οι Καββαλιστές με ανοιχτό νου. Η Καββάλα, σύμφωνα με τους τελευταίους, είναι ένα παραδοσιακό σύστημα σοφίας που σκοπό έχει την, σε έκταση, διερεύνηση των τεραστίων προβλημάτων της αρχής και της φύσης της Ζωής και της Εξέλιξης του ανθρώπου και του σύμπαντος.
Οι καββαλιστές εσωτεριστές του αιώνα μας κάνανε μία σημαντική προσπάθεια να συγκεράσουν την Καββάλα με την Πλατωνική και Πυθαγόρεια σκέψη, καθώς και με τον Ινδικό μυστικισμό. Με βάση αυτήν την προσπάθεια, σε αυτήν την εργασία, δεν θα αναφερθώ αναλυτικά στις αρχές και το σύστημα της Καββάλα, κάτι το οποίο είναι πολύ εύκολο να το βρει κανείς στα βιβλία του Ισραέλ Ρεγκάρντιε, του Άλιστερ Κρόουλι, της Ντιόν Φόρτσιουν, του Γ.Γιν Γουέστκοτ κ.α. Θα προσπαθήσω να κολυμπήσω στα περίεργα κι αχαρτογράφητα νερά όπου τα πράγματα και οι έννοιες πλουτίζουν με τον συνδυασμό πολλών εσωτεριστικών συστημάτων.
πηγή:http://www.esoterica.gr
Aποτελεί λοιπόν η Καμπάλα ουσιαστικά ένα σώμα θεωριών πάνω στην έννοια του θείου, τη δημιουργία, την προέλευση και τον προορισμό της ψυχής, τον ρόλο των ανθρώπων, ενώ περιλαμβάνει ακόμη μυστικιστικές και μαγικές πρακτικές οι οποίες διδάσκονταν μόνο στους λίγους εκλεκτούς, που, εξαιτίας της ισχυρής πίστης τους, αποκτούσαν αυτό το ξεχωριστό προνόμιο.
Η λέξη Καμπάλα σημαίνει «να δέχεσαι». Ότι δηλαδή πράττει το Kabbalah Centre του Μπεργκ. Με πολλά παραρτήματα παγκοσμίως, το γκρουπ έχει προσελκύσει πολλούς μη Εβραίους, με προεξάρχοντες τους celebrities της διασκέδασης Μαντόνα, Μπρίτνεϊ Σπίαρς, Μικ Τζάγκερ και Ντέμι Μουρ.Έχει αντιμετωπίσει αρνητικές αντιδράσεις από οργανωμένα εβραϊκά γκρουπ αλλά, προς το παρόν, μοιάζει να ξεπερνά όλους τους σκοπέλους με επιτυχία και -θρησκευτική- ευλογία.
Το σύμβολο της Καμπάλα είναι ένα κόκκινο βραχιολάκι που, σταρ και μη, φορούν στον καρπό του αριστερού χεριού τους. Όσο για τον λόγο που η Καμπάλα ασκεί τόσο μεγάλη γοητεία στους αγχωμένους -και ...; τίνγκα στην κόκα- σταρ των λόφων του Χόλιγουντ, είναι η γαλήνη που εκπέμπει.
Θέλετε δείγμα; Μπείτε στο site του ραβίνου Μπεργκ (www.kabbalah.com) και, με φόντο το απαλό πορτοκαλί new age χρώμα, ταξιδέψτε με όχημα τον λυτρωτικό λόγο του. Ιδού ένα δείγμα αυτού:«Φανταστείτε μια θαυμαστή δύναμη ενέργειας», γράφει ο πράος ραβίνος, «τόσο βαθιά, τόσο δυνατή, τόσο ισχυρή, ικανή να σας θεραπεύσει απόλυτα, να μεταμορφώσει τη ζωή σας και ν';αλλάξει τον κόσμο προς το καλύτερο, για πάντα! Υπάρχει αυτή η δύναμη; Υπάρχει.
Είναι η Καμπάλα, η αρχαιότερη σοφία σε όλη την ανθρώπινη ιστορία.Η Καμπάλα αποκαλύπτει όλους τους πνευματικούς και φυσικούς νόμους που κυβερνούν τον κόσμο και την ανθρώπινη ψυχή. Δίνει λύσεις. Δημιουργεί τάξη μέσα από το χάος. Και δίνει απάντηση στην απόλυτη ερώτηση της ανθρώπινης ύπαρξης: ποιοι είμαστε; Από πού ερχόμαστε; Γιατί υπάρχουμε σε αυτή τη Γη;» (σ.σ. «τι είναι ο κάβουρας; τι είναι το ζουμί του;»)
Με τόση ψυχική ανάταση αφειδώς προσφερόμενη, οι σταρ «τσίμπησαν». Και δεν ήταν και λίγοι: Ντέμι Μουρ, Ναόμι Κάμπελ, Μάικλ Τζάκσον, Ελίζαμπεθ Τέιλορ, Τζεφ Γκόλντμπλουμ, Γουϊνόνα Ράιντερ, Κόρτνεϊ Λαβ, Στέλα Μακάρτνεϊ, Μπάρμπαρα Στρέιζαντ, Πάρις Χίλτον, Μόνικα Λεβίνσκι, Μικ Τζάγκερ, Τζέρι Χολ, ζεύγος Μπέκαμ, Ντόνα Κάραν, Ροζάν.
Φυσικά, η πιο διάσημη πιστή και βαθύτερα μυημένη ιέρειά της ακούει στο όνομα Μαντόνα. Η οποία, όταν καλείται να μιλήσει για την Καμπάλα, μεταμορφώνεται από το απόλυτο ποπ είδωλο σε μια ταπεινή Αμερικανίδα ...; κυρία Λουκά: «Κάθε επιτυχία μου είναι φανέρωμα του θεού. Είναι το εγώ μου που απαιτεί ιδιοκτησία. Είναι ύβρις, αλαζονεία και απληστία.
Μέχρι τα 40 μου δεν γνώριζα απολύτως τίποτε. Ήμουν εγωμανής.Πίστευα πως πρόσφερα κάποια υπηρεσία στο ανθρώπινο είδος, πως ήμουν επαναστάτρια και απελευθερωμένη. Αλλά όχι, δεν ήμουν. Μέχρι που ανακάλυψα την Καμπάλα. Η Καμπάλα μοιάζει με το πανκ (!). Και τα δύο είναι φόρμες σκέψης έξω από πλαίσια. Δεν θέλω πια οι άνθρωποι να ντύνονται όπως εγώ. Τώρα θέλω να σκέφτονται όπως εγώ. Ντυθείτε σαν την Μπρίτνεϊ Σπίαρς. Αλλά σκεφτείτε όπως εγώ και όλα θα πάνε καλά».Η Μαντόνα στηρίζει την Καμπάλα έμπρακτα και το αποδεικνύει με κάθε ευκαιρία. Επισκέφτηκε προ διετίας το Ισραήλ, ενώ δώρισε στο κέντρο του Μπεργκ 5 εκατομμύρια δολάρια ως απόδειξη της καλής της πίστης και της αφοσίωσής της στους ιερούς σκοπούς του. Αφού Καμπάλα, όπως είπαμε, σημαίνει «να δέχεσαι».
Υψηλά νοήματα αλλά και υψηλά ...; ποσά. Το εβραϊκό μυστικιστικό κείμενο του 13ου αιώνα, που αποτελεί το «ευαγγέλιό» της, πωλείται από το κέντρο του Μπεργκ στο Λος Αντζελες πάνω από 500 δολάρια. Το -διάσημο πια- κόκκινο βραχιολάκι των καβαλιστών, που όλοι οι πιστοί σταρ έχουν δεμένο στον καρπό του αριστερού χεριού τους και το οποίο είναι ...; πολυλειτουργικό (φέρνει καλή τύχη, βοηθά τον εξορκισμό των κακών πνευμάτων, είναι φορέας του θείου φωτός, απομακρύνει το σκοτάδι), πωλείται προς 26 δολάρια το κομμάτι. Ενώ στα εξουσιοδοτημένα από το κέντρο καταστήματα ο πιστός μπορεί να βρει κρέμες προσώπου, μπλουζάκια -με το σύνθημα «Kabbalists do it better»-, εμφιαλωμένο νερό, ευλογημένο από τον ραβίνο Μπεργκ, ειδικό για καβαλιστικό διαλογισμό, θεραπεία, υγεία και αναζωογόνηση (κάπως σαν τα προϊόντα του Κορρέ αλλά στο πιο ιερό τους ...;).
Πώς θα γίνεις πλούσιος; Πώς θα θεραπεύσεις αρρώστιες; Πώς θα βρεις τον ιδανικό σύντροφο; Πώς θα αποκτήσεις ειρήνη στη ζωή σου; Πώς θα διώξεις τους θαυμαστές από την πισίνα της έπαυλής σου στο Μαλιμπού; Η Καμπάλα έχει τις απαντήσεις. Και σου προσφέρει ενδοσκόπηση, νηφαλιότητα και ήρεμη δύναμη. Συνοπτικά, το φως το αληθινόν, πάντα όμως κάτω από τα δυνατά φώτα της δημοσιότητας ...;
πηγή:http://blogs.sch.gr/kantonopou
Ιουδαϊκός Μυστικισμός και Καμπάλα
Από την ποικιλία μορφών μυστικισμού που παρήγαγε ο Ιουδαϊσμός, άλλες ανέπτυξαν βαθιά διαλογιστικά συστήματα, άλλες καλλιέργησαν έντονες συναισθηματικές μορφές μυστικής εμπειρίας, γενικά όμως ο ιουδαϊκός μυστικισμός διακρίνεται για τον ζωηρό εσχατολογικό προσανατολισμό του. Ήδη στον 1ο αι. μ.Χ. εισέδυσαν στην ιουδαϊκή σκέψη πολλά στοιχεία του ελληνικού φιλοσοφικού μυστικισμού με την αλληγορική ερμηνεία που καλλιέργησε ο Φίλων ο Αλεξανδρεύς (περίπου 15/10 π .Χ.-50 μ.Χ.).
Η πρώιμη φάση του ιουδαϊκού μυστικισμού, η Μερκαβά (Merkavah) έχει κέντρο της το δράμα του Ιεζεκιήλ, περί του θρόνου άρματος. Άρχισε τον 1ο αι. μ.Χ., υιοθετώντας ένα σύστημα πνευματικών ασκήσεων που οδηγούσαν στο δράμα της δόξας του Θεού καθήμενου σε ουράνιο θρόνο. Στη μορφή αυτή μυστικισμού διαφαίνονται επιδράσεις γνωστικών αντιλήψεων, σχετικά με το «πλήρωμα», και ακόμη ελληνιστικών συνδυασμών μαγείας και μυστικισμού. Ο τύπος αυτός, ονομαζόμενος και νοτιοϊουδαϊκός, έδινε έμφαση στη θεωρία και την περισυλλογή. Παρήκμασε μετά τον 7ο αι., αλλά είχε μιά αναζωογόνηση στην Ιταλία, στους 9ο και 10ο αί.
Ο μεσαιωνικός Χασιδισμός, δηλαδή εύσεβισμός (χασίδ = ευσεβής), που συχνά αναφέρεται και ως βόρειος, άρχισε τον 12ο αι. στη Γερμανία, ως λαϊκή κίνηση στενά συνδεδεμένη με τον νόμο (χαλακά). Χαρακτηρίζεται από ζωηρή εσχατολογική συναίσθηση, που γίνεται πιο έντονη στην εξέλιξη της, έμφαση στην απλότητα, την απάθεια, τις ψυχικές αξίες, την προσευχή, την πνευματική άσκηση και το βύθισμα στη θεία αγάπη. Η χασιδική θεολογία εμφανίζει μερικές κοινές γραμμές με τον Νεοπλατωνισμό και ασχολήθηκε στο διανοητικό επίπεδο με τη δόξα του Θεού (καμπόθ), τονίζοντας ότι η δόξα είναι διαφορετική από την ουσία, τη βασιλεία και την κεκρυμμένη παρουσία του Θεού.
Το πιο σημαντικό όμως μυστικό ιουδαϊκό ρεύμα υπήρξε η Καββάλα (ή Καμπάλα -qabbala), που αναπτύχθηκε στην Ισπανία τον 13ο αι. σαν ιδιαίτερη εσωτερική διδασκαλία, και στη συνέχεια, με την εκτόπιση των Ιουδαίων από εκεί (1392), διαδόθηκε σε μεγάλα τμήματα του ιουδαϊκού κόσμου. Το θεωρητικό σύστημα της έχει επηρεασθεί από θεολογικές και κοσμολογικές συλλήψεις γνωστικού τύπου, ενώ συγχρόνως απορρόφησε νεοπλατωνικές ιδέες, που είχαν διαχυθεί στον ιουδαϊκό και αραβικό πολιτισμό της 'Ισπανίας του 12ου και 13ου αί.
Το βασικό έργο της Καββάλα, ή Ζωχάρ (Βίβλος Λαμπρότητας), που γράφηκε στην Ισπανία στην προσπάθεια να αναχαιτίσει το ορθολογιστικό ρεύμα, έδωσε στον παραδοσιακό Ιουδαϊσμό μιά κρυφή, μυστική ενέργεια. Κεντρική διδασκαλία της είναι η θεωρία περί 10 «σεφιρότ», που υπάρχουν ανάμεσα στον αΐδιο Θεό και στα δημιουργήματα του, των 10 περιοχών, στις όποιες η θεία απόρροια εκτείνει εαυτήν. Το «πλήρωμα» αυτών των σεφιρότ δεν απορρέει από τον Θεό, αλλά παραμένει εν τω Θεώ. Η Ζωχάρ τόνισε τον τελετουργικό συμβολισμό, ερμηνεύοντας τις ιεροτελεστίες ως μυστικά σημεία επαφής μεταξύ θείου και ανθρώπου, και γενικά ενίσχυσε την ιουδαϊκή αυτοσυνειδησία, φθάνοντας στο σημείο να διδάσκει ότι ο Ιουδαίος κατέχει μία ποιότητα ψυχής που λείπει από τον μη 'Ιουδαίο.
Στην Καββάλα αναπτύχθηκε επίσης και μιά περισσότερο προφητική ροπή, με κύριο εκφραστή τον Αβραάμ Μπέν Σεμουέλ Άμπουλάφια (1240-1291), ο οποίος, συνδυάζοντας πολλά στοιχεία φιλοσοφικών θεωριών του Μαϊμονίδη (1135/8-1204), αποσκοπεί να βοηθήσει την ψυχή να λύσει τα δεσμά που τη συγκρατούν στον κόσμο της πολλαπλότητας και να διευκολύνει την επιστροφή της στην πρωταρχική ενότητα. για την επίτευξη αυτού του σκοπού συνιστάται ιδιαίτερα η ενατένιση, ή θεωρία ενός αφηρημένου αντικειμένου, π .χ. τα γράμματα του εβραϊκού αλφαβήτου. Η ανύψωση της συνειδήσεως σε μιά υψηλότερη κατάσταση ενότητας με τον Θεό αναπτύσσει και την ανθρώπινη προφητική ικανότητα.
Τον 16ο αι. στην Παλαιστίνη ορισμένοι Ιουδαίοι μυστικοί, εξόριστοι από την Ισπανία, έδωσαν στην Καββάλα μεσσιανική εσχατολογική κατεύθυνση. Μία από τις διδασκαλίες αυτής της σχολής, της οποίας σημαντικότερος εκπρόσωπος είναι ο Ισαάκ Λούρια (1534-1572), υπογραμμίζει ότι με την προσευχή και την εν γένει ευσέβεια του ο Μυστικός συμβάλλει ενεργώς στην αποκατάσταση της αρχικής τάξεως του σύμπαντος.
Τον 18ο αι. αναπτύχθηκε στην Πολωνία ένας νέος Χασιδισμός, περισσότερο συναισθηματικός παρά διανοητικός, που υπήρξε μάλλον ανανεωτική κίνηση παρά νέα θεολογική σχολή. Άρχισε με τον Μπέστ (Ίσραέλ μπέν Έλιέζερ, 1700-1760) και τον μαθητή του Ντόβ Μπαέρ. Απορρίπτοντας τις μεσσιανικές υπερβολές υιοθέτησε πολλά στοιχεία της μυστικής ευσέβειας της Καββάλα. Πιο πρακτικός και κοινωνικός, τόνισε τον ηθικό βίο, το χαρούμενο πνεύμα που πηγάζει από μιά μυστική εσωτερική εμπειρία. Αντιδρώντας στις τάσεις των διανοουμένων της ραββινικής ηγεσίας στην Ουκρανία και τη Ν. Πολωνία, τόνιζε την αξία του απλού Ιουδαίου. Με αφετηρία καββαλιστικές διδασκαλίες σχετικά με τις θείες απορροές μέσα στη δημιουργία, έδινε περισσότερη έμφαση στην εσωτερική στάση του ανθρώπου, στην προσκόλληση στον Θεό παρά στη διανοητική επεξεργασία και κατανόηση της παραδόσεως
Σταδιακά ο Χασιδισμός, ενώ κράτησε την ιδιαίτερη ταυτότητα του διαμορφώνοντας αυτοτελείς κοινότητες, απομακρύνθηκε από την καββαλιστική επίδραση και έγινε μέλος της ιουδαϊκής ορθοδοξίας (Ασκενάζι) των Ιουδαίων της Κεντρικής και Ανατολικής Ευρώπης. Μετά τον Β' παγκόσμιο πόλεμο χασιδικές ομάδες κατέφυγαν στην Αμερική.
Παρά την πολυμορφία και τις εξωτερικές επιδράσεις που τον επηρέασαν κατά καιρούς, ο ιουδαϊκός μυστικισμός κράτησε μιά δική του δυναμική ενότητα, με άξονα την Παλαιά Διαθήκη, την κυριαρχία του λόγου και την εσχατολογική προσδοκία.
ΤΙ ΕΙΝΑΙ Η ΑΙΡΕΣΗ ΤΗΣ ΚΑΜΠΑΛΑ.
ΑΠΟΚΑΛΥΠΤΙΚΗ ΙΣΤΟΡΙΚΗ ΕΡΕΥΝΑ-ΣΥΓΚΛΟΝΙΣΤΙΚΑ ΣΤΟΙΧΕΙΑ
Από τον Ορθόδοξο κόσμοΗ ΜΥΣΤΙΚΗ ΚΑΜΠΑΛΑΗ Καββάλα (ή σωστότερα Καμπάλα) είναι ένα από τα κυριότερα και πιο πλήρη εσωτεριστικά συστήματα Γνώσης στην Δύση τις τελευταίες χιλιετηρίδες. Δύο κύριες απόψεις συναντούμε ως προς την πατρότητα και τις αρχές γέννησης αυτού του συστήματος. Η μία άποψη υποστηρίζει ότι η Καββάλα είναι ο Ιουδαϊκός εσωτερισμός που δίνει τα κλειδιά για να ερμηνεύσουμε την Βίβλο. Η άλλη άποψη ισχυρίζεται ότι η Καββάλα είναι ένα σύστημα πολλών χιλιάδων χρόνων το οποίο εξιουδαΐστηκε τις τελευταίες χιλιετίες γι’ αυτό και η πατρότητά του δεν ανήκει στους Ιουδαίους αλλά σε όλη την αρία φυλή.
Η Ε.Π.Μπλαβάτσκυ, τάσσεται φανερά υπέρ της δεύτερης άποψης καθώς και οι Καββαλιστές με ανοιχτό νου. Η Καββάλα, σύμφωνα με τους τελευταίους, είναι ένα παραδοσιακό σύστημα σοφίας που σκοπό έχει την, σε έκταση, διερεύνηση των τεραστίων προβλημάτων της αρχής και της φύσης της Ζωής και της Εξέλιξης του ανθρώπου και του σύμπαντος.
Οι καββαλιστές εσωτεριστές του αιώνα μας κάνανε μία σημαντική προσπάθεια να συγκεράσουν την Καββάλα με την Πλατωνική και Πυθαγόρεια σκέψη, καθώς και με τον Ινδικό μυστικισμό. Με βάση αυτήν την προσπάθεια, σε αυτήν την εργασία, δεν θα αναφερθώ αναλυτικά στις αρχές και το σύστημα της Καββάλα, κάτι το οποίο είναι πολύ εύκολο να το βρει κανείς στα βιβλία του Ισραέλ Ρεγκάρντιε, του Άλιστερ Κρόουλι, της Ντιόν Φόρτσιουν, του Γ.Γιν Γουέστκοτ κ.α. Θα προσπαθήσω να κολυμπήσω στα περίεργα κι αχαρτογράφητα νερά όπου τα πράγματα και οι έννοιες πλουτίζουν με τον συνδυασμό πολλών εσωτεριστικών συστημάτων.
ΚΑΒΒΑΛΙΣΤΙΚΟ ΔΕΝΤΡΟ ΚΑΙ ΘΕΟΙ - ΠΛΑΝΗΤΕΣ
Στο Διάγραμμα 1. παρουσιάζονται τα Σεφιρώθ από το Καββαλιστικό Δέντρο. Είναι τα 10 βασικά Σεφιρώθ και 1 Σεφίρα Ντάατ, η μυστική Σεφίρα της Γνώσης.
Στο Διάγραμμα 1. επίσης, παρουσιάζονται οι αντιστοιχίες των Σεφιρώθ με τους πλανήτες - Θεούς. Ο Ζωδιακός (ή καλύτερα ο Ουρανός) συμβολίζει στην αστρολογία τον Δυναμικό Ανανεωτή των συστημάτων, τον σοφό Πατέρα που ελέγχει και προωθεί το γενικότερο Σχέδιο της εξέλιξης. Δεν δημιουργεί καθώς απέχει πολύ από τις δυνάμεις της δημιουργίας, αλλά λειτουργεί σαν το Μαχάτ, σαν αρχέτυπη νοητική θέληση. Είναι η Χόχμα η “διεγερτική δύναμη του σύμπαντος” όπως την αναφέρει η Ντιόν Φόρτσιουν.
Σε αντίθετη αλλά και συμπληρωματική θέση βρίσκεται ο Κρόνος, η Σεφίρα Μπίνα, η Ουράνια Μητέρα που είναι η σύζυγος της Χόχμα (του Ουράνιου Πατέρα). Η Σεφίρα Μπίνα δέχεται την διέγερση της Χόχμα και την οργανώνει. Αν η Χόχμα είναι το νερό, η Μπίνα είναι το ποτήρι. Αποτελούν ένα ζευγάρι κοσμολογικών αρχετύπων που θυμίζουν το ζεύγος Ναγουάλ - Τονάλ της διδασκαλίας των Ινδιάνων μάγων όπως την δίνει ο Δον Χουάν. Αν η Χόχμα είναι η αγνή δύναμη που π.χ. εκτοξεύεται από την εκτόνωση της βενζίνης που εκρήγνυται μέσα στον θάλαμο κάυσης της μηχανής, η Μπίνα είναι τα τοιχώματα που συγκρατούν και διοχετεύουν αυτήν την δύναμη για να προκαλέσει έργο.
Ο Κρόνος, ο κύριος της Μορφής δίνει την εξουσία στον Δία, την Σεφίρα Χέσεντ. Η Σεφίρα Χέσεντ βρίσκεται στην Στήλη του Ελέους. Ξανασυναντούμε την αρσενική δύναμη της εξουσίας, του νομοθέτη ο οποίος σε αντίθεση με την Σεφίρα Χόχμα (Ουρανός) λειτουργεί στο επίπεδο της ευσπλαχνίας, στο δευτερογενές επίπεδο, της Ψυχής. Ο Δίας είναι, αστρολογικά, ο νομοθέτης που ευεργετεί και κυβερνάει για το καλό του λαού.
Στην συμπληρωματική του όψη έχουμε τον Άρη (Γκεβουρά), τον Θεό του Πολέμου. Έχουμε εδώ έναν πλανητικό Θεό που ανήκει κι αυτός στην ψυχική σφαίρα και αποτελεί το συμπλήρωμα της ευσπλαχνίας που είναι η μαχητική, αποφασιστική και σκληρή δράση. Ο Άρης (Γκεβουρά) είναι ο Ουράνιος Χειρούργος που χώνει βαθιά το νυστέρι στο άρρωστο, από ψευτοσυναισθηματισμούς και συμβιβασμούς, σώμα. Είναι ο απαραίτητος αδελφός του Δία (Χέσεντ) για να εξισορροπεί την ευσπλαχνία και καρτερικότητά του.Ο Άρης δίνει την θέση στην Αφροδίτη (Νετζά). Η Αφροδίτη που ανήκει στην Στήλη του Ελέους όπως ο Δίας και ο Ουρανός είναι η αιθερική έκφραση των άλλων δύο θεοτήτων - Σεφιρώθ. Η Αφροδίτη είναι η αιθερική δύναμη που χρειάζεται για την Δημιουργία. Είναι η Κυρία που δίνει την μαγική έμπνευση στον δημιουργικό καλλιτέχνη. Είναι η θεότητα που κυριαρχεί στην Διάνοια μέσω, όμως, της Τέχνης και όχι της Φιλοσοφίας.
Έχει ως απαραίτητο συμπλήρωμα την Σεφίρα Χοντ, τον Ερμή, ο οποίος οργανώνει και βάζει σε μορφή την αιθερική - μαγική δύναμη της Αφροδίτης. Αν η Αφροδίτη αντιπροσωπεύει την καλλιτεχνική έμπνευση, ο Ερμής αντιπροσωπεύει τις δεξιότητες και τις ικανότητες του καλλιτέχνη ή του επιστήμονα που φέρνει σε οργανωμένη, φυσική έκφραση αυτήν την έμπνευση.Η Κέτερ, η Ντάατ, ο Ήλιος (Τίφαρετ), η Σελήνη (Γεσούντ) και η Γη (Μαλκούτ) έχουν άλλον ρόλο. Η Κέτερ είναι το κέντρο που δονείται και παράγει την πρωταρχική δυαδικότητα στον αρχετυπικό κόσμο, την Χόχμα και την Μπίνα. Η Ντάατ είναι η εξισορροπιστική Σεφίρα ανάμεσα στην Χόχμα και στην Μπίνα. Η Τίφαρετ, ο Ήλιος είναι η καρδιά, η σύνθεση στον ψυχικό κόσμο της Χέσεντ (Δίας) και τηςΓκεβουρά (Άρης). Η Γεσούντ (Σελήνη) είναι το Αιθερικό Κέντρο που έχει ως δύο συμπληρωματικές όψεις τις Νέτζα και Χοντ. Τέλος η φυσική, υλική έκφραση, το Κέντρο όπου όλα επιδρούν είναι η Μαλκούτ, η Γη.
ΚΑΒΒΑΛΙΣΤΙΚΟ ΔΕΝΔΡΟ,
ΟΙ ΤΡΕΙΣ ΚΟΣΜΟΙ ΚΑΙ ΤΑ ΕΓΩΙΚΑ ΚΕΝΤΡΑ
Στο Διάγραμμα 2 παίρνουμε μία άλλη όψη του Καββαλιστικού Δέντρου. Το Εν είναι ένας μη κλειστός κύκλος γιατί δεν μπορεί να περιορίσει την τριάδα που προηγείται κάθε εκδήλωσης, το Άϊν - Άϊν Σοφ - Άϊν Σοφ Αούρ (Αρνητικότητα - Απεριόριστο - Απεριόριστο Φως). Το κέντρο είναι το Στέμμα, η Σεφίρα Κετέρ. Το κέντρο του Νοητικού κόσμου είναι η αόρατη Σεφίρα Ντάατ που έχει ως δορυφόρους τα Σεφιρώθ Χόχμα και Μπίνα που είναι οι φορείς της Δύναμης - Μορφής στον αρχετυπικό κόσμο.
Το κέντρο του Ψυχικού κόσμου είναι η Τίφαρετ που έχει ως δορυφόρους τους φορείς Δύναμης -
Μορφής, στο αστρικό επίπεδο, Χέσεντ και Γκεβουρά. Το κέντρο του Σωματικού κόσμου είναι η Σεφίρα Γεσούντ που σχηματίζει τρίγωνο με τους φορείς Δύναμης - Μορφής αυτού του επιπέδου, Νέτζα - Χοντ.
Τέλος, ο πυθμένας και στήριγμα αυτού του Δένδρου είναι το Μαλκούτ, η υλικότερη έκφραση των Σεφιρώθ. Ενδιάμεσα σχηματίζονται τα τρία “Εγώ”,
ΚΑΒΒΑΛΙΣΤΙΚΟ ΔΕΝΔΡΟ ΚΑΙ “ΑΛΥΣΣΙΔΑ ΜΠΑΛΟΝΙΩΝ”
Στο διάγραμμα 3 συνδυάζεται της Ε.Π.Μπλαβάτσκυ για την εξέλιξη των όντων μέσα σε συστήματα σφαιρών - μπαλονιών που αναφέρονται ως αλυσίδες. Εδώ βλέπουμε πιο φανερά την ομοουσιότητα των τριγώνων που σχηματίζονται:
- Το Αρχετυπικό Τρίγωνο (Χόχμα - Μπίνα - Ντάατ), όπου η αόρατη Σεφίρα Ντάατ (Γνώση) ενώνει και συμπερικλείει τα ζεύγη των αντιθέτων Χόχμα και Μπίνα (Δυναμική Ουσία - Μορφοποιητική Ουσία).
- Το Ηθικό - Ψυχολογικό Τρίγωνο (Χέσεντ - Γκεβουρά - Τίφαρετ). Το Τίφαρετ (Ομορφιά), το κέντρο καρδιάς της αλυσίδας παρουσιάζει την πολικότητά του, ως ο ευεργετικός κυβερνήτης και ο πολεμιστής που καταστρέφει το κακό. Αυτό το δίπολο (Χεσέντ - Γκεβουρά) που συμπληρώνεται στο Τίφαρετ, αντιπροσωπεύει την ψυχική Ομορφιά και Υγεία που είναι η ισορροπία μεταξύ Αγάπης (Χέσεντ) και πολέμου (Γκεβουρά)
- Το Μαγικό Τρίγωνο (Νετζά - Χοντ - Γεσούντ). Το Γεσούντ ισορροπεί και συμπεριλαμβάνει ως ολότητα την αφηρημένη - διαισθητική σκέψη του Νετζά με την συγκεκριμένη, διεισδυτική κι αναλυτική σκέψη του Χοντ. Το Γεσούντ είναι το αρχέτυπο του Ερμαφρόδιτου ανθρώπου (Χοντ: Ερμής, Νετζά: Αφροδίτη) που είναι ο ολοκληρωμένος άνθρωπος, Επιστήμονας και καλλιτέχνης, Λογικός και Μαγικός ταυτόχρονα.
- Το Μαλκούτ είναι η σωματική, υλική έκφραση. Η Γη που στέκει ως σημείο - κέντρο, σύνθεση αυτού του συμπλέγματος των γραμμών Δύναμης.
ΚΑΒΒΑΛΙΣΤΙΚΟ ΔΕΝΤΡΟ ΚΑΙ ΕΠΤΑ ΑΚΤΙΝΕΣ
Στο διάγραμμα 4, ερμηνεύουμε τις επτά Ακτίνες μέσω του Καββαλιστικού Δέντρου. Η Κέτερ και η Μαλκούτ, ως μοναδικές σφαίρες χωρίς πολικά αντίθετα, ως η Πηγή των Πάντων και η Υποδοχή, αντίστοιχα, των Πάντων, δεν αντιπροσωπεύονται από Ακτίνα.
Η Χόχμα και η Μπίνα, το πρωταρχικό ζευγάρι του Αρσενικού και του Θηλυκού αντιπροσωπεύουν τους δύο πόλους του κόσμου του Νου ή αλλιώς τον κόσμου του Νόμου. Είναι η Ουσία και η Τάξη, η Αλήθεια και το Δίκαιο. Η Χόχμα είναι ο Ελευθερωτής, η υπερβατική αλήθεια, η Ουσία, η Αρχή. Η Μπίνα είναι το Δίκαιο, η Τάξη, οι κανόνες πειθαρχίας. Αυτά τα δύο Σεφιρώθ ως 1η και 7η Ακτίνα συμπληρώνονται από την Ντάατ που αντιπροσωπεύει την Γνώση, την Αρμονία (4η Ακτίνα) ανάμεσα στην Ουσία και την Μορφή, το Ορθό και τον Τύπο.
Η Χέσεντ και η Γκεβούρα είναι το ζευγάρι στον κόσμο της Ψυχής, η Αγάπη και το Πάθος, η 2η Ακτίνα και η 6η Ακτίνα. Το έλεος και η ευσπλαχνία της 2ης Ακτίνας γίνονται πιο συγκεκριμένα και μορφοποιημένα στην Ακτίνα του πάθους, της αφοσίωσης, της αστρικής μάχης, την 6η Ακτίνα. Η Σεφίρα Τίφαρετ είναι ο ενδιάμεσος κρίκος που, ως μία άλλη μορφή της 4ης Ακτίνας εξισορροπεί την παγκόσμια αγάπη με την προσωπική αφοσίωση κι αποτελεί ένα κέντρο Ομορφιάς (που είναι η σημασία της λέξης Τίφαρετ).Η Νετζά και η Χοντ συμβολίζουν την 3η και 5η Ακτίνα αντίστοιχα. Είναι η ουράνια Αφροδίτη, η Μούσα της δημιουργικής Τέχνης, που αντανακλάται στον εφευρετικό και πανούργο νου του Ερμή, τον Θεό του Λόγου. Η 3η Ακτίνα, η Σοφία του Θεού, μέσα από την Σεφίρα Γεσούντ, την Κυρία της Σελήνης (η αντιστοιχία της 4ης Ακτίνας στο τρίτο επίπεδο) εξισορροπείται κι αλληλεπιδρά με τον Ερμή, την 5η Ακτίνα, τον ερμηνευτή αυτής της Σοφία
0 Σχόλια