Έλληνας οπαδός: όπου γάμος και χαρά...

Οι περισσότεροι πάνε στο γήπεδο μόνο όταν η ομάδα πάει καλά, ενώ έχουν την γκρίνια στο...τσεπάκι - Άραγε ξέρουν τι ακριβώς θέλουν;
Όταν η Εθνική μας ομάδα ήταν "της μοδός" λίγο μετά τον άθλο του 2004, μόνο με ...μέσο μπορούσε κάποιος να βρει εισιτήριο, έτσι και δεν είχε προνοήσει να στηθεί από
τους πρώτους στην ουρά.
Για να επιστρέψουμε στα παλιά, δεν χρειάστηκαν πολλά χρόνια.
Με την πρώτη αποτυχία (αποκλεισμός από το Π.Κ. του 2006), για να έχει την εικόνα του μισογεμάτου ένα γήπεδο που έπαιζε η Εθνική μας, έπρεπε να μπουν μέσα σχολεία, στρατιώτες και να προσφέρει η ΕΠΟ δωρεάν εισιτήρια μέσω ραδιοφωνικών διαγωνισμών.
Δεν ήθελε και πολύ να στήσουν καρτέρι οι άνθρωποι της Ομοσπονδίας στους γύρω δρόμους, για να τραβάνε με το ζόρι τους περαστικούς και να τους βάζουν μέσα...
Ακόμα κι όταν μισογέμιζαν τα γήπεδα σε μερικά καλά παιχνίδια, η εικόνα δεν ήταν καλύτερη.
Στο Καραΐσκάκη, πολύ συχνά στόχος της εξέδρας δεν ήταν οι αντίπαλοι, αλλά οι διεθνείς του Παναθηναϊκού.
Το ίδιο συνέβη στη Θεσσαλονίκη με τους διεθνείς των αθηναϊκών ομάδων, ενώ αν είχε δικό του γήπεδο ο Παναθηναϊκός και έπαιζε εκεί η Εθνική, μάλλον τα ίδια θα τραβούσαν και οι "ερυθρόλευκοι" διεθνείς.
Η μετακόμιση στην πιο φιλόξενη και πιο "αγνή" περιφέρεια ήταν λύση ανάγκης, αλλά αναγκαστικά προσωρινή.
Τα καλύτερα γήπεδα και ο πολύς κόσμος είναι στην Αθήνα, άρα η Εθνική ομάδα δεν μπορούσε να ξεκοπεί από τη βάση της, όσο κι αν την απογοητεύει το κοινό της.
Η εικόνα στα δύο ματς με τη Λετονία και το Λουξεμβούργο ήταν ξανά απογοητευτική.
Στο αχανές ΟΑΚΑ, οι λιγοστοί φίλαθλοι έμοιαζαν σαν τη μύγα μες στο γάλα, παρότι τα εισιτήρια ήταν φτηνά, ο καιρός καλός, το γήπεδο βολικό και η Ελλάδα διεκδικούσε το εισιτήριο για τη Νότιο Αφρική.
Όσο κι αν η κατάκτηση του Euro το 2004 δικαιολογούσε εν μέρει φαινόμενα...νεοπλουτισμού, δεν είναι δα μικρή υπόθεση μια πρόκριση σε τελική φάση ενός Παγκοσμίου Κυπέλλου.
Για να κρατάμε το μέτρο, για την Ελλάδα είναι η δεύτερη στην ιστορία της, ενώ για την "ασήμαντη" Ελβετία μόλις η ...ένατη.
Η υψηλή τηλεθέαση στα ματς της Εθνικής δείχνει ότι ο κόσμος κατά βάση ασχολείται μαζί της, αλλά δεν πάει στο γήπεδο.
Είναι θέμα έλλειψης παιδείας και κακής νοοτροπίας, στη λογική της παροιμίας "όπου γάμος και χαρά, η Βασίλω πρώτη"
Μόνο που η ζωή δεν είναι μόνο γάμοι και χαρές...
Χρ.Κοντός- Καθημερινή