Στο παρελθόν είχε δημιουργηθεί κάτι ανάλογο, αλλά με το ζόρι είχε κάνει ελάχιστα «βήματα».
Αυτή τη φορά το ρομπότ μπόρεσε να διασχίσει 100…ολόκληρα νανόμετρα (περίπου 50 «βήματα»).
Το επόμενο βήμα θα είναι να βελτιωθεί περαιτέρω το μοριακό ρομπότ, ώστε να περπατάει ταχύτερα και να προγραμματίζεται ευκολότερα, ώστε να ακολουθεί περισσότερες εντολές και να παίρνει μόνο του περισσότερες αποφάσεις.
Το επίτευγμα από ομάδα ερευνητών με επικεφαλής τον
χημικό μηχανικό Μίλαν Στογιάνοβιτς του πανεπιστημίου Κολούμπια της Ν.Υόρκης, παρουσιάστηκε στο περιοδικό “Nature”, σύμφωνα με το Γαλλικό Πρακτορείο.
Η ανακάλυψη αποτελεί ένα ακόμα βήμα στην προσπάθεια της νανοτεχνολογίας να δημιουργήσει στρατιές νανο-ρομπότ που μια μέρα θα καθαρίζουν από μέσα τις αρτηρίες και θα αποκαθιστούν τις βλάβες στους ιστούς ενός οργανισμού.
Το ρομπότ μοιάζει με μια τετράποδη αράχνη και μετακινείται πάνω σε ένα «μονοπάτι» φτιαγμένο από την έλικα του DNA, με τον ίδιο περίπου τρόπο που ένα βιομηχανικό ρομπότ κινείται σε μια προκαθορισμένη πορεία σε μια γραμμή παραγωγής.
Το «σώμα» του ρομπότ-αράχνης αποτελείται από μια κοινή πρωτεϊνη, τη στρεπταβιδίνη, ενώ τα πόδια του από ένζυμα DNA, μόρια που μπορούν να «γαντζώνονται» πάνω στην έλικα του DNA και να προχωρούν με διαδοχικά «βήματα».
Τα μοριακά ρομπότ ελκύουν μεγάλο ενδιαφέρον από την επιστημονική κοινότητα, λόγω της δυνατότητάς τους να προγραμματιστούν έτσι ώστε να αντιλαμβάνονται το περιβάλλον τους και να αντιδρούν σε αυτό.
Για παράδειγμα, θα μπορούσαν να αντιληφθούν τις ενδείξεις της ασθένειας (π.χ. του καρκίνου) σε ένα κύτταρο, να αποφασίσουν ότι το κύτταρο αυτό είναι επικίνδυνο και πρέπει να καταστραφεί και, τελικά, να απελευθερώσουν την κατάλληλη χημική ουσία που θα εξοντώσει τον «εχθρό».
Σε μια ξεχωριστή επιστημονική έρευνα, που επίσης παρουσιάστηκε στο περιοδικό “Nature”, ο χημικός Νάντριαν Σίμαν και οι συνεργάτες του στο πανεπιστήμιο της Ν.Υόρκης παρουσίασαν μια «γραμμή συναρμολόγησης» σε νανο-κλίμακα, ανοίγοντας το δρόμο για τη δημιουργία μικροσκοπικών «εργοστασίων» όπου θα δουλεύουν νανο-ρομπότ από DNA.
Η δεύτερη αυτή έρευνα, όπως και η πρώτη, σύμφωνα με τους ερευνητές, αναμένεται να οδηγήσουν σε λίγα χρόνια στη δημιουργία «μηχανών DNA» που θα μπορούν να εκτελέσουν πολύπλοκες εργασίες με μεγαλύτερη αυτονομία από ποτέ.
Αυτή τη φορά το ρομπότ μπόρεσε να διασχίσει 100…ολόκληρα νανόμετρα (περίπου 50 «βήματα»).
Το επόμενο βήμα θα είναι να βελτιωθεί περαιτέρω το μοριακό ρομπότ, ώστε να περπατάει ταχύτερα και να προγραμματίζεται ευκολότερα, ώστε να ακολουθεί περισσότερες εντολές και να παίρνει μόνο του περισσότερες αποφάσεις.
Το επίτευγμα από ομάδα ερευνητών με επικεφαλής τον
χημικό μηχανικό Μίλαν Στογιάνοβιτς του πανεπιστημίου Κολούμπια της Ν.Υόρκης, παρουσιάστηκε στο περιοδικό “Nature”, σύμφωνα με το Γαλλικό Πρακτορείο.
Η ανακάλυψη αποτελεί ένα ακόμα βήμα στην προσπάθεια της νανοτεχνολογίας να δημιουργήσει στρατιές νανο-ρομπότ που μια μέρα θα καθαρίζουν από μέσα τις αρτηρίες και θα αποκαθιστούν τις βλάβες στους ιστούς ενός οργανισμού.
Το ρομπότ μοιάζει με μια τετράποδη αράχνη και μετακινείται πάνω σε ένα «μονοπάτι» φτιαγμένο από την έλικα του DNA, με τον ίδιο περίπου τρόπο που ένα βιομηχανικό ρομπότ κινείται σε μια προκαθορισμένη πορεία σε μια γραμμή παραγωγής.
Το «σώμα» του ρομπότ-αράχνης αποτελείται από μια κοινή πρωτεϊνη, τη στρεπταβιδίνη, ενώ τα πόδια του από ένζυμα DNA, μόρια που μπορούν να «γαντζώνονται» πάνω στην έλικα του DNA και να προχωρούν με διαδοχικά «βήματα».
Τα μοριακά ρομπότ ελκύουν μεγάλο ενδιαφέρον από την επιστημονική κοινότητα, λόγω της δυνατότητάς τους να προγραμματιστούν έτσι ώστε να αντιλαμβάνονται το περιβάλλον τους και να αντιδρούν σε αυτό.
Για παράδειγμα, θα μπορούσαν να αντιληφθούν τις ενδείξεις της ασθένειας (π.χ. του καρκίνου) σε ένα κύτταρο, να αποφασίσουν ότι το κύτταρο αυτό είναι επικίνδυνο και πρέπει να καταστραφεί και, τελικά, να απελευθερώσουν την κατάλληλη χημική ουσία που θα εξοντώσει τον «εχθρό».
Σε μια ξεχωριστή επιστημονική έρευνα, που επίσης παρουσιάστηκε στο περιοδικό “Nature”, ο χημικός Νάντριαν Σίμαν και οι συνεργάτες του στο πανεπιστήμιο της Ν.Υόρκης παρουσίασαν μια «γραμμή συναρμολόγησης» σε νανο-κλίμακα, ανοίγοντας το δρόμο για τη δημιουργία μικροσκοπικών «εργοστασίων» όπου θα δουλεύουν νανο-ρομπότ από DNA.
Η δεύτερη αυτή έρευνα, όπως και η πρώτη, σύμφωνα με τους ερευνητές, αναμένεται να οδηγήσουν σε λίγα χρόνια στη δημιουργία «μηχανών DNA» που θα μπορούν να εκτελέσουν πολύπλοκες εργασίες με μεγαλύτερη αυτονομία από ποτέ.
0 Σχόλια