Διάσημος ηθοποιός του Hollywood, Dennis Hopper, πέθανε σε ηλικία 74 ετών.
O Hopper ήταν γνωστός από το "Easy Rider", ενώ ήταν υποψήφιος και δυο φορές για Όσκαρ. Είχε τιμηθεί και με αστέρι στη Λεωφόρο της Δόξας.
O Ντένις Λι Χόπερ (17 Μαΐου 1936 – 29 Μαΐου 2010) ήταν Αμερικανός ηθοποιός, σκηνοθέτης και φωτογράφος. Σπούδασε στο Actors Studio, έκανε την πρώτη του τηλεοπτική εμφάνιση το 1954 και λίγο αργότερα εμφανίστηκε στην ταινία Ο γίγας (1956).
Τα επόμενα χρόνια έγινε γνωστός στην τηλεόραση και μέχρι το τέλος της δεκαετίας του 1960 είχε εμφανιστεί σε αρκετές ταινίες, όπως Ο μεγάλος δραπέτης (1967) και Κρεμάστε τους ψηλά (1968). Ο Χόπερ άρχισε επίσης τη σημαντική του καριέρα στη φωτογραφία κατά τη δεκαετία του 1960.
Ο Χόπερ έκανε το ντεμπούτο του ως σκηνοθέτης με την ταινία Ξένοιαστος καβαλάρης (Easy Rider) (1969), το σενάριο της οποίας έγραψε μαζί με τον συμπρωταγωνιστή του, Πίτερ Φόντα, και τον Τέρι Σάουδερν. Η ταινία χάρισε στον Χόπερ ένα βραβείο στο Φεστιβάλ Κινηματογράφου των Καννών και μια υποψηφιότητα για Όσκαρ Καλύτερου Πρωτότυπου Σεναρίου (μαζί με τους Φόντα και Σάουδερν). Ο κινηματογραφικός κριτικός Μάθιου Χέιζ έγραψε: "καμία άλλη περσόνα δεν συμβολίζει καλύτερα τον χαμένο ιδεαλισμό της δεκαετίας του 1960 από τον Ντένις Χόπερ".
Μετά την αποτυχία της δεύτερης σκηνοθετικής του απόπειρας με την ταινία
Η τελευταία ταινία (1971), δούλεψε σε διάφορες ανεξάρτητες και ξένες παραγωγές, όπως Mad Dog Morgan (1976) και Ένας Αμερικανός φίλος (1977). Έγινε διάσημος για τον ρόλο του ως Αμερικανού φωτορεπόρτερ στο Αποκάλυψη, τώρα! (1979). Το 1986, γνώρισε μεγάλη επιτυχία με τις ερμηνείες του στα Μπλε βελούδο και Πάθος για το μπάσκετ. Για το τελευταίο, μάλιστα, προτάθηκε για Όσκαρ Β΄ Ανδρικού Ρόλου.
Οι επόμενες δουλειές του Χόπερ περιλαμβάνουν έναν πρωταγωνιστικό ρόλο στην τηλεοπτική σειρά Crash (2008–2009), που βασίστηκε στην ομώνυμη ταινία. Εμφανίστηκε σε τρεις ταινίες που κυκλοφόρησαν μετά τον θάνατό του:(Γ)λυκάκια (2010), The Last Film Festival (2016) και The Other Side of the Wind (2018), η οποία είχε γυριστεί στις αρχές της δεκαετίας του 1970.
Προσωπική ζωή
Σύμφωνα με το περιοδικό Rolling Stone, ο Χόπερ ήταν επί 20 χρόνια "ένας από τους πιο διαβόητους ναρκομανείς στο Χόλιγουντ". Πέρασε μεγάλο μέρος της δεκαετίας του 1970 και των αρχών της δεκαετίας του 1980 ως απόκληρος στην περιοχή Τάος του Νιου Μέξικο μετά την επιτυχία του Ξένοιαστου καβαλάρη. Πασίγνωστες ήταν επίσης οι ταραχώδεις σχέσεις του με τις γυναίκες, όπως με τη Μισέλ Φίλιπς, η οποία τον χώρισε μετά από έγγαμο βίο οκτώ ημερών.
Ο Χόπερ παντρεύτηκε πέντε φορές.
Αν και έχει γίνει γνωστό ότι ο Χόπερ ήταν νονός της ηθοποιού Άμπερ Τάμπλιν, σε μια συνέντευξή του το 2009 η Τάμπλιν εξήγησε ότι η λέξη "νονός" είχε μια χαλαρή έννοια για τον Χόπερ, τον Ντιν Στόκγουελ και τον Νιλ Γιανγκ, τρεις διάσημους φίλους του πατέρα της, που σύχναζαν στο σπίτι όταν ήταν μικρή και την επηρέασαν πολύ.
Το 1994, ο ηθοποιός Ριπ Τορν έκανε αγωγή στον Χόπερ για δυσφήμιση εξαιτίας δηλώσεών του στην εκπομπή The Tonight Show with Jay Leno. Ο Χόπερ είχε ισχυριστεί ότι ο Τορν τον απείλησε με μαχαίρι στα γυρίσματα του Ξένοιαστου καβαλάρη. Ο Τορν επρόκειτο να παίξει αρχικά στην ταινία, αλλά αντικαταστάθηκε από τον Τζακ Νίκολσον μετά το περιστατικό. Σύμφωνα με τον Τορν, ο Χόπερ ήταν αυτός που τράβηξε μαχαίρι εναντίον του. Το δικαστήριο δικαίωσε τον Τορν και επέβαλε στον Χόπερ να καταβάλει αποζημίωση 475.000 δολαρίων. Μετά από έφεση του Χόπερ, ο Τορν δικαιώθηκε και πάλι, επιβάλλοντας στον Χόπερ να καταβάλει άλλα 475.000 δολάρια.
Ο Χόπερ τιμήθηκε με το παράσημο του Τάγματος των Τεχνών και των Γραμμάτων σε τελετή που έγινε στο Παρίσι.
Αν και ρεπουμπλικανός, ο Χόπερ στήριξε τον Μπαράκ Ομπάμα στις προεδρικές εκλογές των Ηνωμένων Πολιτειών 2008, ενώ υποστήριξε ότι ο λόγος που δεν ψήφισε τους ρεπουμπλικανούς ήταν η επιλογή της Σάρας Πέιλιν ως υποψήφιας αντιπροέδρου των ΗΠΑ.
Διαζύγιο από τη Βικτόρια Ντάφι
Στις 14 Ιανουαρίου 2010, ο Χόπερ κατέθεσε αίτηση διαζυγίου από την πέμπτη του σύζυγο, Βικτόρια Ντάφι. Μετά από πολλές κατηγορίες, μεταξύ των οποίων και της παράνοιας, ο Χόπερ επέβαλε στην Ντάφι περιοριστικά μέτρα στις 11 Φεβρουαρίου 2010. Η Ντάφι αρνήθηκε να μετακομίσει από το σπίτι του Χόπερ παρά τη δικαστική απόφαση.
Στις 5 Απριλίου 2010, το δικαστήριο αποφάσισε ότι η Ντάφι μπορούσε να παραμείνει στο σπίτι του Χόπερ, ενώ εκείνος θα της πλήρωνε 12.000 δολάρια τον μήνα διατροφή για την ίδια και την κόρη τους, Γκέιλεν. Ο Χόπερ δεν παρευρέθηκε στη δίκη για λόγους υγείας. Παρά τις προσπάθειες της Ντάφι να παραμείνει η μοναδική δικαιούχος του ασφαλιστικού συμβολαίου του Χόπερ, αξίας πολλών εκατομμυρίων δολλαρίων, το δικαστήριο αποφάσισε να της επιδικάσει το ένα τέταρτο του ποσού.
Στις 14 Νοεμβρίου 2010, έγινε γνωστό ότι, παρά τη δήλωση της Ντάφι στο δικαστήριο τον Φεβρουάριο ότι ο Χόπερ ήταν πνευματικά ανίκανος και ότι τα παιδιά του είχαν αλλάξει τη διαθήκη του εξαιρώντας την ίδια και την κόρη τους Γκέιλεν, η Γκέιλεν τελικά κληρονομούσε το 40% της περιουσίας του.
Ασθένεια και θάνατος
Στις 28 Σεπτεμβρίου 2009, ο 73χρονος Χόπερ μεταφέρθηκε σε νοσοκομείο του Μανχάταν με μάσκα οξυγόνου και διασωληνωμένος.
Στις 2 Οκτωβρίου, πήρε εξιτήριο μετά από θεραπεία για αφυδάτωση.
Στις 29 Οκτωβρίου 2009, ο ατζέντης του Χόπερ Σαμ Μέιντιου ανέφερε ότι ο Χόπερ πάσχει από προχωρημένο καρκίνο του προστάτη. Τον Ιανουάριο του 2010, ανακοινώθηκε ότι ο καρκίνος είχε κάνει μετάσταση στα οστά.
Στις 18 Μαρτίου 2010, ο Χόπερ τιμήθηκε με το 2.403ό αστέρι στη Λεωφόρο της Δόξας στο Χόλιγουντ.
Τον Μάρτιου του 2010, ο Χόπερ ζύγιζε μόνο 45 κιλά και δεν μπορούσε να μιλήσει. Σύμφωνα με τα έγγραφα του διαζυγίου του, δεν ήταν σε θέση να υποβληθεί σε χημειοθεραπεία.
Ο Χόπερ πέθανε στο σπίτι του στο παραλιακό Βένις (Λος Άντζελες), 12 μόλις ημέρες μετά τα 74α γενέθλιά του, το πρωί της 29 Μαΐου 2010.
Η κηδεία του έγινε στις 3 Ιουνίου 2010 στο Τάος του Νιου Μέξικο, όπου και ετάφη.
Η ταινία (Γ)λυκάκια, όπου έπαιξε έναν από τους τελευταίους του ρόλους, ήταν αφιερωμένη σε αυτόν, όπως και η ταινία Restless του 2011, με πρωταγωνιστή τον γιο του, Χένρι Χόπερ.
0 Σχόλια